In een eerdere post schreef ik dat ik dinsdag naar Palmerston North / Wellington zou gaan. Maar helaas, het vliegtuig(je) had mechanische problemen en moest in de hangar blijven. Omdat ik om kwart voor zeven zou vliegen werd ik al om 10 voor zes opgehaald door het shuttlebusje. Dus dat was vroeg opstaan. Nadat we tot kwart over 7 hadden gewacht kwam de mededeling dat het vliegtuig niet zou gaan en dat we met de bus naar Auckland konden (1 1/2 uur rijden) om vandaar met het vliegtuig naar Palmerston North te vliegen. We zouden dan om kwart voor een aankomen.
Omdat ik in de loop van de ochtend een vergadering bij GNS zou hebben en daarna om half vier het vliegtuig terug zou nemen vanaf Wellington was dit natuurlijk een beetje zinloos. Een collega zou me ophalen vanaf het vliegveld in Palmerston North en dan zouden we richting Wellington rijden (2.20 uur). In de auto konden we dan voorbespreken en na de vergadering zou hij me afzetten op het vliegveld zodat ik weer bijtijds thuis zou zijn. Uiteindelijk zat ik dus gewoon om 8 uur achter mijn bureau in Hamilton...
Thursday, April 26, 2007
Antenatal visit 25 april / Anzac day
Gisteren ben ik weer naar de midwife geweest.
De baarmoeder zat op de plek waar het nu zou moeten zitten en ook de grootte was conform 18 weken. De hartslag van de kleine kiwi was 150 p/min.
Mijn bloeddruk was 100/56 en ook de urine was ok. Enige minpuntje bleek uit de bloedtest die een paar weken geleden gedaan is: ijzer is te laag. Niet dat dat een verrassing was, want dat was al zo toen ik werd gekeurd voor de visum-aanvraag in oktober. Wel een recept gekregen voor pilletjes om het niveau een beetje op te krikken. Wat een energie zal ik straks hebben!
Deze dag was trouwens ook Anzac Day, een vrije dag voor NZ. Dit is een soort 4/5 mei, met herdenkingen en kransleggingen.
Veel hebben we er niet van meegekregen. Tijdens ons fietstochtje hoorden we in de Hamilton Gardens een koperorkestje spelen, maar die hield net op toen we aankwamen en bij het oorlogsmonument in Memorial Park werden nog wat bloemen gelegd.
De baarmoeder zat op de plek waar het nu zou moeten zitten en ook de grootte was conform 18 weken. De hartslag van de kleine kiwi was 150 p/min.
Mijn bloeddruk was 100/56 en ook de urine was ok. Enige minpuntje bleek uit de bloedtest die een paar weken geleden gedaan is: ijzer is te laag. Niet dat dat een verrassing was, want dat was al zo toen ik werd gekeurd voor de visum-aanvraag in oktober. Wel een recept gekregen voor pilletjes om het niveau een beetje op te krikken. Wat een energie zal ik straks hebben!
Deze dag was trouwens ook Anzac Day, een vrije dag voor NZ. Dit is een soort 4/5 mei, met herdenkingen en kransleggingen.
Veel hebben we er niet van meegekregen. Tijdens ons fietstochtje hoorden we in de Hamilton Gardens een koperorkestje spelen, maar die hield net op toen we aankwamen en bij het oorlogsmonument in Memorial Park werden nog wat bloemen gelegd.
Monday, April 23, 2007
Weekendje Christchurch / Banks Peninsula
Margreet is vrijdag avond ook naar Christchurch komen vliegen. Ik was daar al vanaf donderdag voor de introductie. Ik ben in de loop van vrijdag de huurauto op gaan halen en de dozen van Johan en Hylke. Daarna ingecheckt in het Dorset House. Omdat ik mijn camera toch wel erg mis ben ik daarna naar een fotozaak gelopen in Meryvale. Met wat onderhandelen kon ik nog wat van de prijs van een Canon Eos 400D af krijgen, dus die is nu in ons bezit...Wat gegeten in een pub in de buurt en daarna Margreet opgehaald van het vliegveld.
De volgende ochtend eerst in Christchurch rondgelopen en o.a. het Arts Centre en het Canterbury museum bezocht. Daarna richting Akaroa gereden en daar even wat rondgewandeld. Het backpackers Hostel waar we gereserveerd hadden ligt nog een stukje verder richting Le Bons Bay. We hadden hier gereserveerd op aanraden van een collega van mij. En vrijdagmiddag bleek dat de betreffende collega (Phil Bartie) ook naar Le Bons bay zou gaan met vriendin en nog een stel. Het was zaterdagavond dus erg gezellig in het Hostel. Je kan mee eten met de pot daar en ik had mazzel want het was versgevangen vis uit de baai. (wel pech voor Margreet die zich moest behelpen met de groenten.)
De volgende ochtend zijn we met de eigenaar van het hostel mee geweest het water op (samen met nog 6 anderen). In een klein bootje, zo van het strand het water inrijden en dan door de baai en een stukje de zee op varen. Erg leuk, en we hebben ook behoorlijk wat gezien! Hector Dolfijnen, zeehonden en diverse soorten aalscholvers. Zie ook het album.
Na de boottrip nog even opgewarmd bij de openhaard in het hostel en daarna maar weer een stukje terug gereden. Op de terugweg nog een wandelingetje gemaakt op het schiereiland aan de noordkant van de Akaroa bay. Daar 'en-passant' nog een geo-cache gedaan. Nog kaas gekocht bij Barry's Bay Cheese.
Daarna teruggereden naar Christchurch en weer geslapen in hetzelfde hostel als vrijdag avond.
Maandag ochtend vroeg op en naar de luchthaven. Om 10 over 10 geland in Hamilton en met de shuttle naar huis en snel door naar werk.
Ik was nog geen 10 minuten op kantoor en de telefoon ging. Of ik morgen naar Palmerston North / Wellington wil vliegen voor een bespreking... Gelukkig is het woensdag ANZAC Day (vrij) kunnen we even bijkomen.
De volgende ochtend eerst in Christchurch rondgelopen en o.a. het Arts Centre en het Canterbury museum bezocht. Daarna richting Akaroa gereden en daar even wat rondgewandeld. Het backpackers Hostel waar we gereserveerd hadden ligt nog een stukje verder richting Le Bons Bay. We hadden hier gereserveerd op aanraden van een collega van mij. En vrijdagmiddag bleek dat de betreffende collega (Phil Bartie) ook naar Le Bons bay zou gaan met vriendin en nog een stel. Het was zaterdagavond dus erg gezellig in het Hostel. Je kan mee eten met de pot daar en ik had mazzel want het was versgevangen vis uit de baai. (wel pech voor Margreet die zich moest behelpen met de groenten.)
De volgende ochtend zijn we met de eigenaar van het hostel mee geweest het water op (samen met nog 6 anderen). In een klein bootje, zo van het strand het water inrijden en dan door de baai en een stukje de zee op varen. Erg leuk, en we hebben ook behoorlijk wat gezien! Hector Dolfijnen, zeehonden en diverse soorten aalscholvers. Zie ook het album.
Banks Peninsula |
Na de boottrip nog even opgewarmd bij de openhaard in het hostel en daarna maar weer een stukje terug gereden. Op de terugweg nog een wandelingetje gemaakt op het schiereiland aan de noordkant van de Akaroa bay. Daar 'en-passant' nog een geo-cache gedaan. Nog kaas gekocht bij Barry's Bay Cheese.
Daarna teruggereden naar Christchurch en weer geslapen in hetzelfde hostel als vrijdag avond.
Maandag ochtend vroeg op en naar de luchthaven. Om 10 over 10 geland in Hamilton en met de shuttle naar huis en snel door naar werk.
Ik was nog geen 10 minuten op kantoor en de telefoon ging. Of ik morgen naar Palmerston North / Wellington wil vliegen voor een bespreking... Gelukkig is het woensdag ANZAC Day (vrij) kunnen we even bijkomen.
Corporate introduction
Donderdag en Vrijdag 19/20 April moest ik in Lincoln (net ten zuiden van Christchurch) zijn voor de introductie dagen bij Landcare. Er waren ongeveer 20 mensen van verschillende vestigingen die allemaal in de afgelopen periode begonnen waren. Donderdag ochtend werden we op Maori wijze welkom geheten. De directeur en een aantal andere managers zongen ons toe met een traditioneel lied en een toespraak, daarna moesten wij als bezoekers een lied zingen en daarna elkaar begroeten op traditioneel Maori wijze, door de neuzen tegen elkaar aan te drukken. Een aparte belevenis!
Daarna waren er presentaties van verschillende mensen/afdelingen van Landcare, afgewisseld met bezoekjes aan o.a het Herbarium, de insekten quarantaine en de bibliotheek. Al met al een leuke introductie om mee te krijgen wat er bij Landcare allemaal speelt. Vrijdag middag was er verder geen algemeen programma meer, maar ben ik wel blijven hangen om nog wat verder kennis te maken met mijn directe collega's van Informatics.
Vervolgens de dozen opgehaald die Johan en Hylke achtergelaten hadden bij Bernie Ryan, de HR Manager.
Daarna waren er presentaties van verschillende mensen/afdelingen van Landcare, afgewisseld met bezoekjes aan o.a het Herbarium, de insekten quarantaine en de bibliotheek. Al met al een leuke introductie om mee te krijgen wat er bij Landcare allemaal speelt. Vrijdag middag was er verder geen algemeen programma meer, maar ben ik wel blijven hangen om nog wat verder kennis te maken met mijn directe collega's van Informatics.
Vervolgens de dozen opgehaald die Johan en Hylke achtergelaten hadden bij Bernie Ryan, de HR Manager.
Tuesday, April 17, 2007
Tijdelijke job - part 2
Gisteren ben ik begonnen bij Hamilton City Council. Ik kan daar voor 3 maanden aan een project werken. Goede timing want dat loopt dus ongeveer door tot het moment waarop ik normaal gesproken zwangerschapsverlof zou gaan nemen. Dat wordt natuurlijk nu onbetaald en ook zal ik later weer wat nieuws moeten zoeken, maar zo kan ik mooi wat gaan sparen.
Ik ben nu dus ambtenaar en m'n werk is ook precies wat je daarbij voorstelt: samen met een collega maak ik een procedureboek voor het aanvragen van bouwvergunningen en allerlei daarmee samenhangende zaken. En dit gaat ver: een vergunning voor het plaatsen van een verwarming, regeltjes voor aanpassen van een aanvraag etc. Dit moet o.a. gebruikt gaan worden door de inspecteurs van Hamilton en andere gemeenten. De komende tijd ben ik voornamelijk bezig met het maken van flow charts (stroomdiagrammen) voor een groot deel van deze processen. Hiervoor gebruiken ze Visio. Dat programma kende ik nog niet, maar na een ochtend zelfstudie wel. Kan ik straks mooi op m'n cv zetten.
Het enige wat niet zo ambtenaar-achtig is zijn de werktijden. Niels werkt bv 37,5 uur p/week, maar ik mag 40 uur nuttig bezig zijn (en geen atv). Ik begin om 8 uur, heb een uur lunchpauze en dan door tot 5 uur.
De council is gevestigd in het centrum. De lunchpauze kan ik dan ook uitstekend besteden aan winkelen ;-). Verder is de centrale bibliotheek om de hoek, dus eventueel kan ik daar de krant gaan lezen.
Zolang ik het nog kan ga ik op de fiets naar werk, een klein half uurtje. Helaas zit er wel een flinke heuvel in de route…
Ik ben nu dus ambtenaar en m'n werk is ook precies wat je daarbij voorstelt: samen met een collega maak ik een procedureboek voor het aanvragen van bouwvergunningen en allerlei daarmee samenhangende zaken. En dit gaat ver: een vergunning voor het plaatsen van een verwarming, regeltjes voor aanpassen van een aanvraag etc. Dit moet o.a. gebruikt gaan worden door de inspecteurs van Hamilton en andere gemeenten. De komende tijd ben ik voornamelijk bezig met het maken van flow charts (stroomdiagrammen) voor een groot deel van deze processen. Hiervoor gebruiken ze Visio. Dat programma kende ik nog niet, maar na een ochtend zelfstudie wel. Kan ik straks mooi op m'n cv zetten.
Het enige wat niet zo ambtenaar-achtig is zijn de werktijden. Niels werkt bv 37,5 uur p/week, maar ik mag 40 uur nuttig bezig zijn (en geen atv). Ik begin om 8 uur, heb een uur lunchpauze en dan door tot 5 uur.
De council is gevestigd in het centrum. De lunchpauze kan ik dan ook uitstekend besteden aan winkelen ;-). Verder is de centrale bibliotheek om de hoek, dus eventueel kan ik daar de krant gaan lezen.
Zolang ik het nog kan ga ik op de fiets naar werk, een klein half uurtje. Helaas zit er wel een flinke heuvel in de route…
Sunday, April 15, 2007
Ook in NZ hebben ze inbrekers...
We waren zaterdag avond bij Dan en Suus eten en daarna een spelletje spelen (kolonisten van Catan/de Zeevaarders). Heel gezellig allemaal.
Toen we thuiskwamen stond ons een onaagename verrassing te wachten. Er is ingebroken en ze hebben heel wat buitgemaakt...De lijst met vermiste spullen bevat onder andere de laptop, de digitale spiegelreflex, de digitale camcorder, al onze cd's en Margreet haar cornet. Waarschijnlijk zijn ze via het slaapkamerraam binnengekomen, dat stond op een heel klein kiertje. Stom Stom Stom...
Gisteravond meteen telefonisch aangifte gedaan, vervolgens nauwelijks geslapen en we zijn nu (zondagochtend) in afwachting van de 'Burglary Squad' die vingerafdrukken komt zoeken.
We zijn dus alle foto's en filmpjes die we de afgelopen weken hier gemaakt hebben kwijt, ik was er nog niet aan toegekomen om daar een backup van te maken. Voor de rest stond er (heel) veel muziek op de harde schijf en natuurlijk veel andere zaken die gedeeltelijk wel en gedeeltelijk niet op backup cd's staan...
Kunnen mensen nou echt niet van andermans spullen afblijven?
Update:
Zojuist is er een agent langsgeweest om proces verbaal op te maken. Hij bevestigde dat we op zich in een goede buurt wonen :-) maar dat daar ook gewoon ingebroken wordt. En ze sturen in de komende dagen een technisch team langs om vingerafdrukken te zoeken. Zoveel energie wordt er in NL niet (meer) in inbraken gestoken... Morgenochtend de verzekering maar bellen om te kijken hoeveel we terug kunnen krijgen. Gelukkig hebben we hier ook gewoon een inboedelverzekering afgesloten.
Update2:
Maandag avond is er een techisch persoon van de politie langsgeweest om vingerafdrukken te zoeken. Aan de binnenkant van het raam en op het stekkerblok waar de laptop in zat zaten afdrukken van een handschoen. Op de buitenkant van het raam zat wel een goede print. Mogelijk van het moment dat ze het raam hebben dichtgedrukt (of misschien wel helemaal niet van de boeven maar van iemand anders...)
De agent bevestigde ook nog dat het erg waarschijnlijk was geweest dat ze anders een ruitje hadden ingetikt. Binnenkomen doen ze toch wel als ze dat willen, en wij hoeven ons dus iets minder schuldig te voelen over het openstaande raam.
Toen we thuiskwamen stond ons een onaagename verrassing te wachten. Er is ingebroken en ze hebben heel wat buitgemaakt...De lijst met vermiste spullen bevat onder andere de laptop, de digitale spiegelreflex, de digitale camcorder, al onze cd's en Margreet haar cornet. Waarschijnlijk zijn ze via het slaapkamerraam binnengekomen, dat stond op een heel klein kiertje. Stom Stom Stom...
Gisteravond meteen telefonisch aangifte gedaan, vervolgens nauwelijks geslapen en we zijn nu (zondagochtend) in afwachting van de 'Burglary Squad' die vingerafdrukken komt zoeken.
We zijn dus alle foto's en filmpjes die we de afgelopen weken hier gemaakt hebben kwijt, ik was er nog niet aan toegekomen om daar een backup van te maken. Voor de rest stond er (heel) veel muziek op de harde schijf en natuurlijk veel andere zaken die gedeeltelijk wel en gedeeltelijk niet op backup cd's staan...
Kunnen mensen nou echt niet van andermans spullen afblijven?
Update:
Zojuist is er een agent langsgeweest om proces verbaal op te maken. Hij bevestigde dat we op zich in een goede buurt wonen :-) maar dat daar ook gewoon ingebroken wordt. En ze sturen in de komende dagen een technisch team langs om vingerafdrukken te zoeken. Zoveel energie wordt er in NL niet (meer) in inbraken gestoken... Morgenochtend de verzekering maar bellen om te kijken hoeveel we terug kunnen krijgen. Gelukkig hebben we hier ook gewoon een inboedelverzekering afgesloten.
Update2:
Maandag avond is er een techisch persoon van de politie langsgeweest om vingerafdrukken te zoeken. Aan de binnenkant van het raam en op het stekkerblok waar de laptop in zat zaten afdrukken van een handschoen. Op de buitenkant van het raam zat wel een goede print. Mogelijk van het moment dat ze het raam hebben dichtgedrukt (of misschien wel helemaal niet van de boeven maar van iemand anders...)
De agent bevestigde ook nog dat het erg waarschijnlijk was geweest dat ze anders een ruitje hadden ingetikt. Binnenkomen doen ze toch wel als ze dat willen, en wij hoeven ons dus iets minder schuldig te voelen over het openstaande raam.
Thursday, April 12, 2007
Cultuur in Hamilton
Zojuist zijn we naar het Founders theatre geweest in Hamilton.
Publiek: veel grijze hoofden, maar ook wel 'jongeren'.
Kleding: Een enkele avondjurk, veel pakken, nette rokken en een enkele spijkerbroek.
Programma:
MOZART Overture to The Marriage of Figaro
MOZART Arias including:
Vado, ma dove?
Chi sà, chi sà qual sia
Nehmt meinen Dank, ihr holden Gönner!
STRAUSS Lieder including:
Morgen
Standchen
Zueignung
MAHLER Symphony No 4 in G Major
FEATURED ARTISTS:
LAWRENCE RENES Conductor
DAME KIRI TE KANAWA Soprano
We zaten op de 2e rij helemaal rechts in de hoek (als je naar het podium kijkt) dat zijn niet de duurste plaatsen, maar we konden alles wel goed zien en we vonden het geluid ook prima. En dat kostte ons 20 dollar pp. volgens mij kom je daar het concertgebouw niet voor in...
Wednesday, April 11, 2007
Tijdelijke job
Vanochtend werd ik om 09.00 uur gebeld door de midwife dat ze de afspraak moest afzeggen. Even later ging weer de telefoon, het uitzendbureau waar ik 2 weken geleden een interview heb gehad zocht iemand die per direct de plaats van de tijdelijke receptioniste kon opvangen omdat zij ziek was geworden. Dus nu ben ik een vervanger van een vervanger....
Dat werd even haasten, snel m'n haren gefohnd, ontbeten en kleren gestreken. Daarna in de auto gestapt en naar Frankton (een andere wijk van Hamilton) gereden, zo'n 20 minuten. Om 10.00 uur meldde ik me bij Longveld Engineering Ltd. Dit bleek een metaalbewerkingsbedrijf te zijn. De voornaamste werkzaamheden zijn de telefoon opnemen en gasten ontvangen, daarnaast allerlei voorkomende administratieve klusjes. Dus deze dag heb ik doorgebracht met berichtjes aannemen, het controleren van facturen, archiveren en het typen van briefjes aan afgewezen sollicitantes voor de receptioniste-functie. Morgen en vrijdag kan ik hier in ieder geval ook werken, na het weekend zal de tijdelijke receptioniste wel weer beter zijn. Hopelijk maak ik een goede indruk en zal het uitzendbureau me snel weer ergens voor inzetten.
Dat werd even haasten, snel m'n haren gefohnd, ontbeten en kleren gestreken. Daarna in de auto gestapt en naar Frankton (een andere wijk van Hamilton) gereden, zo'n 20 minuten. Om 10.00 uur meldde ik me bij Longveld Engineering Ltd. Dit bleek een metaalbewerkingsbedrijf te zijn. De voornaamste werkzaamheden zijn de telefoon opnemen en gasten ontvangen, daarnaast allerlei voorkomende administratieve klusjes. Dus deze dag heb ik doorgebracht met berichtjes aannemen, het controleren van facturen, archiveren en het typen van briefjes aan afgewezen sollicitantes voor de receptioniste-functie. Morgen en vrijdag kan ik hier in ieder geval ook werken, na het weekend zal de tijdelijke receptioniste wel weer beter zijn. Hopelijk maak ik een goede indruk en zal het uitzendbureau me snel weer ergens voor inzetten.
Verhuizen Part 2
Woensdagochtend 4 april werd ik gebeld door The Moving Company of ze de volgende ochtend rond tienen onze verhuisdozen zouden kunnen afleveren. Niet echt ruim van te voren, maar gelukkig had ik wat tijd in mijn agenda vrij ;-)
Donderdag waren ze er om kwart voor tien. De dozen werden rap via het terras naar binnengedragen en binnen het kwartier waren ze weer verdwenen en had ik ruim 20 dozen in de kamer staan.
Als eerste maar de keukenspullen uitgepakt. In Nederland hadden de verhuizers niet bepaald zuinig gedaan met het inpakpapier, dus al snel had ik naast de dozen ook een berg papier in de kamer liggen. (zelfs de gebruiksaanwijzing voor de dvd-speler was in papier gewikkeld...)
Vervolgens de 2 boekendozen uitgepakt en alles in de boekenkast gezet (moet nog wel op alfabet). Uit de andere dozen kwamen o.a. de schommelstoel, computer, printer, dvd-speler, kleren (mijn broeken kunnen bijna allemaal in een koffer gestopt worden want zijn inmiddels te krap), kampeerspullen en bergschoenen te voorschijn.
In de garage heb ik tot slot de fietsen uit hun dozen gehaald.
Na een dag werken rest er een stapel platte dozen en een berg papier. De meeste spullen zijn opgeruimd, een aantal moet nog een definitieve plek krijgen. Het huis is inmiddels een stuk meer aangekleed, met eigen vertrouwde spulletjes. Heerlijk!
Monday, April 9, 2007
Paasweekend Zondag/Maandag
Ook op de campsite was het berghut gevoel aanwezig want onze buren vertrokken al om vijf uur 's ochtends, met de auto, die gezellig naast de tent stond. Daar wordt je dus wel wakker van... Daarna nog wel even gedoezeld maar ook redelijk bijtijds opgestaan. We wilden de Ruapani Circuit Track gaan doen. Een rondwandeling van ongeveer zes uur naar het Lake Waikareiti en via een aantal meertjes/moerasjes weer terug. Logboek: totaaltijd 5:16 (incl pauzes), laagste punt: 603m, hoogste punt: 947m, totaal gestegen/gedaald: 694m. Conclusie: ook met onze huidige conditie (of liever het gebrek daar aan) lopen we nog steeds makkelijk binnen 'gidsjestijd'. Dit is iets wat ons 2 jaar geleden op het zuidereiland ook al was opgevallen, dat de tijden over het algemeen ruim genomen zijn. In de alpen wil dit nog wel eens anders zijn...
Na de wandeling zijn we doorgereden naar de oostkust en die afgezakt tot Napier. Vlak voor Napier, in Bayview, een camping gevonden en daarna aan de haven van Napier wat gegeten.
Maandag ochtend hebben we lekker rustig aan gedaan. Het zonnetje scheen nog steeds, dus we hebben lekker zitten lezen voordat we de tent in zouden pakken. Daarna naar Napier om de stad te bekijken. Omdat de stad in 1931 door een aarbeving is getroffen is de stad daarna grotendeels (het centrum in ieder geval) in Art Deco stijl opgebouwd. Dat maakt het centrum inderdaad een samenhangend geheel wat er verzorgd uitziet en het is dan ook een leuk centrum om even doorheen te lopen.
Daarna was het toch echt tijd om terug te rijden, in Taupo even een korte stop aan de waterkant gemaakt voor lunch. (De stad verder niet bekeken, dat komt nog wel een keer). Doorgereden en in Tirau even een stop gemaakt voor een ijsje ter afsluiting van dit lange weekend. Tot dusver was dit ons beste en grootste (en eerste) ijsje in NZ... Als je er langs komt, de ijsjes winkel zit helemaal bovenop de heuvel langs de hoofdstraat (=SH1). Veel van de gebouwen in Tirau zijn 'versierd' met golfplaten figuren, wat het plaatsje een toeristische attractie heeft gemaakt. Je moet tenslotte wat doen om de mensen te laten stoppen in je stadje nietwaar?
Na de wandeling zijn we doorgereden naar de oostkust en die afgezakt tot Napier. Vlak voor Napier, in Bayview, een camping gevonden en daarna aan de haven van Napier wat gegeten.
Maandag ochtend hebben we lekker rustig aan gedaan. Het zonnetje scheen nog steeds, dus we hebben lekker zitten lezen voordat we de tent in zouden pakken. Daarna naar Napier om de stad te bekijken. Omdat de stad in 1931 door een aarbeving is getroffen is de stad daarna grotendeels (het centrum in ieder geval) in Art Deco stijl opgebouwd. Dat maakt het centrum inderdaad een samenhangend geheel wat er verzorgd uitziet en het is dan ook een leuk centrum om even doorheen te lopen.
Daarna was het toch echt tijd om terug te rijden, in Taupo even een korte stop aan de waterkant gemaakt voor lunch. (De stad verder niet bekeken, dat komt nog wel een keer). Doorgereden en in Tirau even een stop gemaakt voor een ijsje ter afsluiting van dit lange weekend. Tot dusver was dit ons beste en grootste (en eerste) ijsje in NZ... Als je er langs komt, de ijsjes winkel zit helemaal bovenop de heuvel langs de hoofdstraat (=SH1). Veel van de gebouwen in Tirau zijn 'versierd' met golfplaten figuren, wat het plaatsje een toeristische attractie heeft gemaakt. Je moet tenslotte wat doen om de mensen te laten stoppen in je stadje nietwaar?
Paasweekend Vrijdag/Zaterdag
Vanwege Pasen heb ik 4 dagen vrij (goede vrijdag en 2e paasdag zijn hier ook vrije dagen). Tijd dus voor een 'road trip'. Vooraf konden we niet zo goed beslissen wat we willen gaan doen of waar we naar toe willen. Het weerbericht was ook nogal wisselvallig, maar dat bleek uiteindelijk heel erg mee te vallen. We hebben gedurende het hele weekend geen drup regen gehad.
Vrijdag zijn we via Tauranga naar Whakamata gereden. Uiteindelijk zijn we in Ohope Beach op de camping gaan staan. Op de camping zagen we een foldertje liggen van een 'zwemmen met dolfijnen' trip, die hebben we voor zaterdag ochtend geboekt. Daarna de rest van de middag langs het strand gewandeld en nog een duik genomen in de golven.
Zaterdag moesten we om 8:45 bij Whale & Dolphin Watch zijn. Hier kregen we een wetsuit aan en daarna liepen we met nog zo'n 10 anderen naar de boot. Na een stuk varen de Bay of Plenty in (op?) kwamen we dolfijnen op het spoor. Ik heb geprobeerd te filmen, maar de accu's van de camera waren op. Leerpuntje voor de volgende keer... Accu's checken voor vertrek :-) Met mijn fotocamera was ik steeds net iets te laat, heel veel foto's dus van wat gespetter in het water, maar geen dolfijn te zien... Die foto's zal ik jullie besparen. De boot werd vervolgens stilgelegd en we konden ons vanaf het achterdek in het water laten plonzen om met snorkel uitrusting de dolfijnen in het water te zien.
In totaal hebben we drie keer een tijdje gezwommen. De eerste keer waren er meteen veel dolfijnen, maar wij moesten toch weer even aan het snorkelen wennen. De 2e 'duik' waren we eigenlijk aan de late kant en waren de dolfijnen al een stuk verder weg. De 3e keer was ik er wel snel bij en heb ik de dolfijnen erg goed van dichtbij onder me door zien zwemmen. Margreet was iets later in het water en minder gelukkig wat aantal dolfijnen betreft. Maar dit gaan we zeker nog een keer doen, wie gaat er mee?
Daarna hebben we nog even voor anker gelegen bij Whale (Moutohora) Island om zeehonden en Aalscholvers te kijken. Toen was het feest echt over en rond half twee waren we weer terug in de haven. Daarna zijn we doorgereden naar Waikaremoana, dit lgt midden in het Te Urewera national park. SH 38 gaat dwars door het park, maar ondanks dat dit een State Highway is, is het wel een gravel road. Dus de laatste 2 uur naar Waikaremoana ging in een slakkegangetje over wasborden en grind. Uiteindelijk bij Waikaremoana Motor Camp aangekomen hadden we nog veel geluk, want eigenlijk was de campsite vol (en de volgende 2 uur verderop het park weer uit) maar er was iemand (nog) niet op komen dagen en wij mochten op die plek staan. De keuken van de campsite gaf een echt berghut gevoel met alle wandelaars die er aan het koken en eten waren.
Vrijdag zijn we via Tauranga naar Whakamata gereden. Uiteindelijk zijn we in Ohope Beach op de camping gaan staan. Op de camping zagen we een foldertje liggen van een 'zwemmen met dolfijnen' trip, die hebben we voor zaterdag ochtend geboekt. Daarna de rest van de middag langs het strand gewandeld en nog een duik genomen in de golven.
Zaterdag moesten we om 8:45 bij Whale & Dolphin Watch zijn. Hier kregen we een wetsuit aan en daarna liepen we met nog zo'n 10 anderen naar de boot. Na een stuk varen de Bay of Plenty in (op?) kwamen we dolfijnen op het spoor. Ik heb geprobeerd te filmen, maar de accu's van de camera waren op. Leerpuntje voor de volgende keer... Accu's checken voor vertrek :-) Met mijn fotocamera was ik steeds net iets te laat, heel veel foto's dus van wat gespetter in het water, maar geen dolfijn te zien... Die foto's zal ik jullie besparen. De boot werd vervolgens stilgelegd en we konden ons vanaf het achterdek in het water laten plonzen om met snorkel uitrusting de dolfijnen in het water te zien.
In totaal hebben we drie keer een tijdje gezwommen. De eerste keer waren er meteen veel dolfijnen, maar wij moesten toch weer even aan het snorkelen wennen. De 2e 'duik' waren we eigenlijk aan de late kant en waren de dolfijnen al een stuk verder weg. De 3e keer was ik er wel snel bij en heb ik de dolfijnen erg goed van dichtbij onder me door zien zwemmen. Margreet was iets later in het water en minder gelukkig wat aantal dolfijnen betreft. Maar dit gaan we zeker nog een keer doen, wie gaat er mee?
Daarna hebben we nog even voor anker gelegen bij Whale (Moutohora) Island om zeehonden en Aalscholvers te kijken. Toen was het feest echt over en rond half twee waren we weer terug in de haven. Daarna zijn we doorgereden naar Waikaremoana, dit lgt midden in het Te Urewera national park. SH 38 gaat dwars door het park, maar ondanks dat dit een State Highway is, is het wel een gravel road. Dus de laatste 2 uur naar Waikaremoana ging in een slakkegangetje over wasborden en grind. Uiteindelijk bij Waikaremoana Motor Camp aangekomen hadden we nog veel geluk, want eigenlijk was de campsite vol (en de volgende 2 uur verderop het park weer uit) maar er was iemand (nog) niet op komen dagen en wij mochten op die plek staan. De keuken van de campsite gaf een echt berghut gevoel met alle wandelaars die er aan het koken en eten waren.
Sunday, April 1, 2007
lui weekend
Zaterdag redelijk rustig aan gedaan. In de loop van de ochtend richting Waitomo gereden. Hier zijn de Glowworm caves, maar daar zijn we (nog) niet in geweest, dat bewaren voor een keer als er bezoek is. Daar in de buurt hebben we een aantal korte wandelingen gemaakt langs de 'Marokopa Road'. Daarna binnendoor terug gereden naar Hamilton.
Op zondag eerst uitgeslapen en rustig aan ontbeten etc. Daarna de stad in om wat te shoppen. Het winkelcentrum downtown heeft wel een aantal goede winkels. Het is een overdekt winkelcentrum tussen de straten in, dus in eerste instantie valt het niet zo op. Een van onze favoriete winkels (alhoewel niet in het overdekte gedeelte, maar aan Victoria St) is de tweede hands boekwinkel: Browsers.
Zo langzamerhand maar eens gaan plannen wat we volgend weekend gaan doen. 4 dagen vrij vraagt er natuurlijk om een wat langere trip te gaan maken...
Op zondag eerst uitgeslapen en rustig aan ontbeten etc. Daarna de stad in om wat te shoppen. Het winkelcentrum downtown heeft wel een aantal goede winkels. Het is een overdekt winkelcentrum tussen de straten in, dus in eerste instantie valt het niet zo op. Een van onze favoriete winkels (alhoewel niet in het overdekte gedeelte, maar aan Victoria St) is de tweede hands boekwinkel: Browsers.
Zo langzamerhand maar eens gaan plannen wat we volgend weekend gaan doen. 4 dagen vrij vraagt er natuurlijk om een wat langere trip te gaan maken...
Subscribe to:
Posts (Atom)