Earth Hour

Er was redelijk wat publiciteit hier voor Earth Hour. Met onder andere een concert als afsluiting van de Balloons over Waikato Nightglow. Aangezien het met Kate toch wat lastig was om 's avonds naar het festival terrein te gaan, hebben wij Earth Hour gewoon thuis gehouden, lichten uit en kaarsjes aan...

Graduation

Het is graduation week voor Wintec en vanochtend waren de School of Education, School of English Language and School of Social Development aan de beurt. Ik had de makkelijke taak van programma's uitdelen en kon dus alles rustig observeren. Graduation bij Wintec vindt plaats in het Founders Theatre of in de Kirikiriroa Marae (voor Maori, maar ook niet-Maori studenten kunnen daarvoor kiezen). De studenten verzamelden zich in een tent achter het theater waar ze in volgorde werden gezet om het theater in te lopen. Na de studenten kwamen de docenten binnen. De ochtend werd geopend met een Mihi, een welkom in Maori, en vervolgens het volkslied, eerst in Maori en vervolgens in Engels. Na een aantal toespraken kwamen de studenten een voor een het podium op voor hun diploma, uitgereikt door de voorzitter van de Wintec Council. De uitreiking werd afgesloten met een toespraak van een student.

Geheel nieuw voor mij was natuurlijk de academische regalia. Alle studenten, docenten en wintec medewerkers droegen een zwarte mantel (gown), ik dus ook... in vele gevallen aangevuld met hood en trencher. Certificaat-studenten dragen alleen een gown, diploma-studenten dragen daarover de hood (soort stola, kleur is afhankelijk van opleiding en instituut), en voor bachelors komt er nog een hoed (trencher) bij. Als je al een bachelor bent mag je met de hoed op het podium oplopen, anders wordt dit in de hand gehouden en door de voorzitter van de council op het hoofd gezet.


(3 collega's, BIll, Lynn en Stephen)

Weer een jaartje ouder

Alweer de derde verjaardag in NZ en opnieuw niet gevierd in Coromandel. Dat zijn we al 2 jaar van plan maar dit jaar was het zeker slechter weer daar dan in Hamilton (zie Niels' mail hieronder). In plaats daarvan zijn we zondag naar de Hamilton Zoo gegaan. We waren lekker vroeg en het was met name in het begin nog heerlijk rustig. Kate vond de neushoorns nog niet zo boeiend (best wel groot en eng eigenlijk) maar bij de giraffes en zebra's begon ze al wat te lachen en te wijzen en de apen vond ze fantastisch. Ook leuk om te zien dat ze de dieren in het echt herkent en niet alleen van plaatjes, haar repertoire aan dierengebaren kwam nu zeer van pas.

Na het bezoek aan de dierentuin hebben we nog geluncht in Hamilton East.
Aan het eind van de middag kwamen Dan en Suus langs en 's avonds hebben we 'gekolonist'.
Ik ben ook goed verwend: een wasgij puzzel, een grote zak zwart/witjes (tja, helaas zijn kleine venco-zakjes hier niet verkrijgbaar, alleen grote), paaseitjes, cd van Anika Moa (NZ zangeres), choco-kookboek, filmuitje inclusief oppas, doucheschuim, geld en kaarten.
Bij een 'wasgij' puzzel is het plaatje op de doos niet het plaatje van de puzzel zelf maar is dit een clue. In dit geval is het plaatje op de doos het verleden en moet je verzinnen wat de toekomst is van de kinderen. Op de achterkant van de doos staan nog 2 andere clues. Leuk voor wat uurtjes puzzelen in de winter die gaat komen.

Mountainbiken op de Ligfiets

Afgelopen zaterdag was de Colville Connection mountain bike race. Dit is een mountain bike rit van 72km rond de top van het Coromandel Peninsula. Een aantal collega's van mij doen al een aantal jaar mee, en ze hadden me overtuigd om dit jaar ook mee te doen. De rit gaat voor 80% over gravel wegen, en normaal gaat de rest over een grote heuvel via een graspad. Dit jaar had de DOC permissie gegeven om het wandelpad van de Coromandel Walkway te gebruiken, wat voor mountain biken een mooi, niet te technisch single track zou zijn. Omdat ik weet dat ik op de ligfiets langere afstanden zonder al te veel training kan rijden :-) werd dat de fiets voor mij. Het kaartje hier links geeft de gravel wegen aan van Colville (A) naar Stony Bay (B), dan over het single track naar Fletcher Bay (C) en van daaruit terug over gravel naar Colville.


In totaal deden er zo'n 900 rijders mee aan de 72 km rit. 2 van de collega's zijn redelijk goede fietsers (Danny is 43e geworden in 3:42, 41 minuten achter de winnaar) dus die startten ergens voor in het peloton, samen met Corinne ben ik achteraan van start gegaan.

Helaas was het weer nog wat slechter dan de beloofde motregen, dus na het 1e uur waren we al tot op het bot toe doorweekt. Ik heb dus ook niet zo veel foto's gemaakt.

De ligfiets trok in ieder geval veel bekijks, veel vragen of het comfortabel was, of ik hem zelf had gebouwd, hoe je daar nou mee stuurt, enzovoort. In totaal heb ik zeker zoveel kunnen rijden als op een 'gewone' mtb, de steile afdalingen op het single track kon ik met de ligfiets grotendeels rijden, terwijl ik daar met de mtb waarschijnlijk afgestapt was, alleen een paar 1oom single track had ik misschien op een gewone mtb kunnen rijden, waar ik niet weg kwam met de ligfiets (te glad, slippend achterwiel). Door alle regen en de 800 rijders voor me was het single track vooral een hele grote modder glijbaan...

In totaal heb ik er 7:28 uur over gedaan (inclusief stops) met een 844e plaats, en volgens de hoogtemeter hebben we 1600m geklommen. Ik heb wel wat problemen gehad met modder in mijn derailleurkabel, dus schakelen ging niet goed, waardoor ik beperkt was tot de 3 versnellingsnaaf en handmatig (afstappen, derailleur verplaatsen, kabel doortrekken) schakelen...

Wie durft er nu nog te zeggen dat je niet kunt klimmen op een ligfiets?

Update: een foto van de finish.

Nationale Fietsroute

Onlangs heeft de regering een zogenaamde 'Job Summit' gehouded, een forum om met plannen te komen om meer en betere banen te scheppen in NZ. Een van de plannen die daar geopperd werd was de aanleg van een Nationale Fietsroute.

Vandaag stond op de voorpagina van de krant dat John Key (de Prime Minister) er met de regering voor is om zo'n fietsroute te realiseren. De Fietsroutenetwerken in Engeland en Denemarken (waar we allebei een stuk van gefietst hebben) worden o.a. in het kranten artikel genoemd (maar niet online?). Het bericht gaat verder in op het feit dat het een betonnen fietspad zou moeten worden, "omdat mensen tegenwoordig niet alleen op mountainbikes fietsen". En of er wel of niet gebruik gemaakt kan worden van trajecten van de Nationale Wandelroute Te Araroa.

Laten we hopen dat dit fietspad er inderdaad gaat komen, want Nieuw-Zeeland is prachtig mooi om te fietsen, maar de wegen zijn daar maar matig geschikt voor met overal buiten de bebouwde kom een maximum snelheid van 100 km/h...

Earth, Ocean & Environment Trail en Sunset Symphony

Afgelopen zondag was er een informatie dag van het Earth & Ocean Sciences department van de Universiteit hier in Hamilton. Eerst hebben we een rondleiding gevolgd door de tuinen op de campus, erg leuk om eens met andere ogen naar de campus te kijken. Normaal fiets ik over de campus op en neer naar werk.
Daarna was er nog een rondleiding door de Hamilton Gardens door Professor David Lowe. Hij vertelde bijzonder enthousiast over de ontstaansgeschiedenis van het landschap in de Waikato. Met mijn achtergrond als fysisch geograaf was dat helemaal interessant.


's Avonds was het afsluitende concert, de 'Sunset Symphony', van het Hamilton Garden zomerfestival. Mijn moeder heeft op Kate gepast, terwijl wij naar het concert waren (samen met nog 10.000 anderen). Het was gelukkig prachtig weer na al de regen die zaterdag gevallen is.