Rollercoaster

Laatste coffee group

Zondag 23 januari hebben we onze laatste coffee group gehad. De gehele groep kwam zowaar dit keer en is inmiddels ook uitgebreid met 2 babies. Het was weer heel gezellig en natuurlijk met genoeg lekkere hapjes, meegenomen door iedereen. Na de lunch hebben de kinderen buitengespeeld, leuk om te zien dat ze nu al wat meer met elkaar spelen en ook elkaars naam kennen.

De laatste groepsfoto: Kate, Sam, Jemima, Makenzie met haar babyzus en Naomi. Lucy was net binnengekomen en was nog iets te verlegen om ook op de bank te kruipen.

Einde in zicht.....

We hadden gezegd dat we circa 3 jaar weg zouden blijven en die tijd is bijna om. De afgelopen maanden hebben we wat knopen doorgehakt en uiteindelijk tickets geboekt. De verhuizer komt 19 februari een gedeelte van onze inboedel inpakken en dat zal per boot naar NL verstuurd worden. De belangrijkste spullen zullen in de rugzak meegaan, de rest proberen we te verkopen dan wel weg te geven.
Op dinsdag 2 maart vliegen we naar Tasmanie voor een rondreis van 2 weken en aansluitend brengen we nog een kleine week in Melbourne/Victoria door. Op 24 maart zullen we tenslotte op Schiphol landen!!

Voor onze trouwe blog-lezers (hebben we die??) geven we een 'weer-terug-in-NL-feestje' op zaterdag 3 april. Volgens goede Nieuw Zeelandse gewoonte zal dit een BYO feestje zijn (neem je eigen drinken mee), voor hapjes wordt gezorgd. Laat ons even weten of je komt, via een reactie op dit blog of via de bekende mailadressen.

Zomervakantie dec ‘09/jan ‘10

Het zuidelijkste gedeelte van het Zuider Eiland hadden we nog niet eerder bezocht en voordat we weer naar Nederland terugkeren moesten we hier wel verandering in brengen. Het was een vakantie met als thema water: oceaan, zee, meer, rivier(tje) en heel veel hemelwater…..

Hier vind je een fotoserie ter illustratie van de tekst.

Zaterdag 26-12-09
Om 2 uur vliegen we naar Wellington, daar moeten we overstappen op het vliegtuig naar Christchurch. Op de luchthaven de auto opgehaald en naar ons motel gereden. We halen Indiaas.

Zondag 27-12-09
Helaas, het regent. Eerst doen we boodschappen in Christchurch, dan zoeken we SH1 op en rijden via Ashburton naar Oamaru. Opnieuw een motel gezocht en daarna de Victoriaanse wijk ingelopen. Terug in het motel Kate in bad (gootsteen) gedaan en vroeg gegeten. Om 6 uur zijn we naar het uitkijkpunt voor de yellow eyed pinguïn kolonie gegaan. Hier keken we naar de zee voor ruim een uur en geen pinguin te zien, wel 1 zeehond…. Kate werd het nu een beetje zat en daarom liepen we nog een stukje over het pad naar het eindpunt om daarna naar de auto terug te lopen. Maar wacht, we zien 4 vinnen in het water, dolfijnen??? Nee te groot, het waren orca’s! En eindelijk dan ook 2 pinguïns die naar zee waggelen. Toch het lange wachten waard.

Maandag 28-12-09
Spullen ingepakt en naar Moeraki gereden. Vanuit het dorpje eerst een half uur over rotsblokkenstrand en daarna een half uur over zandstrand naar de Moeraki boulders gelopen. Voordat we daar kwamen zagen we nog een dolfijn in de branding zwemmen. We waren niet de enigen die naar de grote ronde rotsen kwamen kijken, maar als je bedenkt dat het nu hoogseizoen is dan valt het nog wel mee. Na de morning tea in het café zijn we bovenlangs via een wandelpad teruggelopen. Doorgereden naar Dunedin en daar de camping opgezocht. Eerst geluncht en daarna de tent opgezet. De middag doorgebracht met zwemmen in het kleine overdekte bad en in de speeltuin. Het zonnetje scheen wel, maar de wind maakte het toch wel fris. ’s Avonds was het wel wennen dat het zo lang licht bleef, tot zeker 10 uur kon je in de tent nog zonder lampje lezen. In Hamilton wordt het veel vroeger donker.

Dinsdag 29-12-09
Wij zijn naar het Otago Peninsula gereden. Na de morning tea zijn we op een boot gestapt om naar Taiaroa Head te varen op zoek naar albatrossen, aalscholvers en zeehonden. De zeehonden (New Zealand fur seals) waren makkelijk te vinden, die lagen lekker op de rotsen te zonnen, de aalscholvers zaten met tientallen te broeden dus ook fotomogelijkheden genoeg. Hoger boven de rotsen in het gras zaten albatrossen te broeden maar met het blote oog niet echt te zien. Een stuk verder uit de kust zagen we uiteindelijk 3 albatrossen vliegen, een Northern Royal, een Southern Royal en een ander ‘merk’(broedt hier niet). Je moet redelijk oplettend zijn ondanks dat ze zo groot zijn want de albatros vliegt met ca 100 km/u vlak boven het water. Verder hebben we nog Royal Spoonbills, Oystercatchers, Pied Stilts en Kingfishers gezien.
Na de lunch zijn we naar het Royal Albatross Centre gereden. Na een informatieve film konden we naar een observatiepost waarbij je relatief dichtbij de broedende albatrossen kon komen. Helaas was de wind niet stevig genoeg (natuurlijk net vandaag niet…) en hebben we geen albatros zien ‘opstijgen’. We zijn terug naar Dunedin gereden eerst langs de andere kust van het Peninsula en later over een heuvelrug met mooi uitzicht over het Peninsula. Boodschappen gedaan en nog even in het zonnetje gezeten bij de tent.

Woensdag 30-12-09
De temperatuur is flink gedaald en het is zeer buiig. We parkeren de auto in Dunedin en gaan de stad verkennen. Eerst naar het mooie station, daarna de First Church of Otago, waar Kate vooral van de orgelmuziek genoot. Via het Octagon (centrale plein) lopen we naar de winkelstraat voor morning tea. Daarna brengen we een tijd door in het Otago Museum, tenminste droog en lekker warm. Na de lunch rijden we naar Baldwin Street, de steilste straat ter wereld. Die lopen we helemaal naar boven en weer naar beneden. Het wordt nog kouder en vochtiger en we besluiten niet naar de Botanische tuin te gaan, maar een autorit te maken naar Aramoana, de andere kant van Otago Harbour.

Donderdag 31-12-09
Vanochtend de tent afgebroken en weer naar het Otago Peninsula gereden, nu voor een bezoek aan Larnach Castle. Eerst het kasteel van binnen bekeken en na de morning tea door de tuinen gelopen. Helaas is de temperatuur nog steeds laag en begon het ook wat te miezeren dus we hebben het redelijk kort gehouden. In Dunedin boodschappen gedaan en toen het begin van de Southern Scenic Route opgezocht. In de Catlins, voorbij Papatowai nemen we een motelunit op de camping. ’s Avonds bakt Niels natuurlijk oliebollen.

Vrijdag 1-1-10
Hoera zon! Vlabij de camping zijn de Cathedral Caves. Een korte wandeling brengt ons op het strand en het laatste stuk moeten we waden. In de eerste grot staat teveel water maar de tweede kunnen we wel in en via deze grot kan je achterin de eerste grot komen. Kate wil nog even pootjebaden in zee (koud) en dan de schoenen weer aan voor de wandeling terug. Nu rijden we naar de Purakaunui Falls, een kleine maar mooie waterval. Tot slot maken we nog een uur durende wandeling naar Jacks Blowhole, 55 m diep, 200 m van de zee. Helaas is het nog geen hoog tij en dus is het niet zo spectaculair. We rijden weer verder over de scenic route en het begint steeds harder te waaien. Er is flinke storm voorspeld en we willen voor vannacht ook weer een motel oid zoeken, maar helaas is alles vol en moeten we toch de tent opzetten op de camping van Curio Bay. Ondanks de beschutte plek (rondom hoge flax) kost het ons veel moeite om de tent op te zetten. De hele tent klappert, hopelijk houdt ie het vol… We maken een avondwandeling, eerst naar het strand, op de terugweg zien we op de camping nog een zeeleeuw slapen, die trekt zich niets van alle mensen aan. Niet ver van onze tentplek is een uitzichtspunt waarvan je kan neerkijken op het fossilised forrest, nu goed te zien met laag water. Hier nesten ook de yellow eyed pinguïns en we hebben het geluk er eentje te zien. Ook hier op het strand lag een zeeleeuw te slapen. Helaas gaat het ook nog eens regenen en het wordt een rusteloze nacht met een schuddende tent en af en toe wat regendruppels die binnen komen (sorry Johan en Hylke, jullie tent is niet geheel waterdicht blijkt).

Zaterdag 2-1-10
Het stormt nog steeds. We ontbijten in de binnentent (meest droge plek) en breken dan de tent af. We rijden naar de parkeerplaats van Curio Bay om te kijken of we Hector dolfijnen kunnen spotten, dit is de kleinste dolfijn soort, die schijnen hier regelmatig te zwemmen. Omdat het zo hard waait en regent blijven we in de auto zitten, maar ook de luie methode wordt beloond en we zien zo’n 4 dolfijnen. Vervolgens rijden we naar de parkeerplaats waarvandaan je met een trap kan afdalen naar het fossilised forrest. Het is een bijzonder gezicht, miljoenen jaren oude boomstammen in de rotsen. Lang blijven we er niet want we raken doorweekt. Tijd om drogere oorden op te zoeken. Via de scenic route rijden we naar Invercargill. In het visitor centre gaan we even het internet op om de weersvoorspelling te bekijken, helaas niet goed voor het gehele Zuider Eiland dus we houden ons maar aan het plan om naar Te Anau te rijden. Onderweg klaart het zowaar op en in Te Anau schijnt zelfs het zonnetje. We zetten de tent op en gaan boodschappen doen.

Zondag 3-1-10
We worden wakker met regen. We nemen de tijd voor het ontbijt en bedenken wat we vandaag kunnen gaan doen. We besluiten naar de Milford Sound te rijden en daar een boottocht te maken. Zo’n 6 jaar geleden hebben we dat ook gedaan, maar toen was het een relatief droge periode en waren er alleen de 2 vaste watervallen die het altijd wel doen. Nu zouden er vast wel meer moeten zijn. Het is een mooie rit en het leek wat op te klaren maar toen we uit de Homer tunnel kwamen bleek aan de andere kant van de bergen het te regenen en de bewolking was zeer laag. Wel goed voor de watervallen en de laatste stuk van de route zagen we er wel honderden (echt niet overdreven). Het eerste half uur van de boottocht regent het nog, maar dit maakt de boottocht alleen maar indrukwekkender. Wat later komt het zonnetje er een beetje door en kunnen we ook de toppen van de bergen zien. Al met al een heel andere ervaring dan 6 jaar geleden, met een strakblauwe lucht zien de Sounds er een stuk lieflijker uit. Op de terugweg stuiten we op een opstopping, er blijkt een boom over de weg gevallen te zijn. Gelukkig kan iemand met een jeep de boom gedeeltelijk van de weg duwen en kunnen we weer verder rijden. Als we op een uitzichtpunt stoppen zien we nog kea’s. Eentje ging heel brutaal op onze auto zitten en toen Niels bukte om Kate uit haar autostoeltje te halen probeerde de kea Niels’ t-shirt van de rug te pikken. We besluiten de dag met een pizza in Te Anau.

Maandag 4-1-10
Weer opgestaan met regen. Na het ontbijt pakken we de tent in en rijden we naar Queenstown. Een late lunch in de stad en bij de DOC zoeken we wat wandelingen uit in de omgeving. We zetten de tent op op de camping op loopafstand van het centrum, ik doe een was en dan lopen we nog even de stad in. Queenstown is de adventure capital van Nieuw Zeeland en dat merk je wel. Veel jongeren en overal kan je boeken voor bungee jumpen, raften, jetboat tochten etc. We lezen dat Kate nog niet in de jetboat mag, maar wel samen met een volwassene mag paraflyen. Toch maar niet….

Dinsdag 5-1-10
Na het ontbijt heeft Kate kennisgemaakt met de 2 kinderen (2+5 jaar) van de tent naast ons. Terwijl hun ouders de tent afbraken kwamen zij bij ons boekjes lezen. Daarna zijn we naar Glenorchy gereden en toen door naar het start- (of eind-)punt van de Routeburn Track, een meerdaagse wandeltocht. De wandeling ging door een mooi bos en vervolgens langs een rivier, diep uitgesleten in de rotsen. Wij zijn gelopen tot de Sappers pas, weer een klein stukje terug gelopen tot we een mooie plek zagen voor de lunch en daarna weer teruggelopen. Het laatste stuk hebben we de Routeburn Nature Track gevolgd. Dit was een hele mooie wandeling van uiteindelijk zo’n 2,5 uur. Kate vond het gelukkig ook prima in de rugdrager en ze zat vrolijk te zingen. Terug in Queenstown wat boodschappen gedaan en daarna is Niels met Kate nog even naar de speeltuin gegaan.

Woensdag 6-1-10
Weer de tent afgebroken. We rijden eerst naar Arrowtown. Daar is een ondiep riviertje, Kate begint met steentjes in het water te gooien maar al snel gaat ze er doorheen waden. Een flinke tijd houdt ze dit vol. Tijd voor drogen kleren. Daarna zoeken we een café voor morning tea en bekijken we nog wat winkeltjes. Vervolgens rijden we door naar Wanaka via Cardrona, een mooie route door de bergen. In Wanaka zetten we de tent weer op. We gaan zwemmen in een verwarmd buitenbad met ook nog lekkere hotpools. Het gaat dan regenen, maar dat maakt niet veel uit als je in zo’n lekker warm bad zit. Na het zwemmen lopen we Wanaka door voor we terug naar de camping gaan.

Donderdag 7-1-10
Tent ingepakt. We hebben een wandeling gemaakt van Wanaka Lake Outlet langs de Clutha River. Na een kleine 50 minuten kwamen we bij Albert Town. Daar in het gras aan de oever een reepje gegeten. Daarna weer terug gelopen naar de auto. Even rond gekeken bij Puzzling World en toen geluncht in de speeltuin aan het meer. Weer in de auto gestapt en op weg naar de West Coast. Onderweg wat regen, maar het was een mooie route, veel one-lane-bridges. Vlak voor Fox Glacier moesten we twee keer heel voorzichtig rijden omdat door alle regen stukken weg weggeslagen waren. Ook een van de toegangswegen naar de gletsjer was afgesloten. We hebben wat moeite een overnachtingsplek te vinden, we willen met al die wind en regen eigenlijk de tent niet opzetten. Uiteindelijk vinden we nog een motel met een kamer vrij. Die avond eten we in Fox Glacier Inn.

Vrijdag 8-1-10
Hoera een zonnetje. We rijden naar Lake Matheson voor een wandeling rond dit meer. Dit hebben we 6 jaar geleden ook gedaan, maar toen in de regen. Op heldere dagen zou je de reflectie van Mount Cook en Mount Tasman in het meer moeten kunnen zien maar ook dit keer zaten ze grotendeels achter de wolken verstopt. Maar ook zonder dit uitzicht is het een bijzonder mooie wandeling.
Een stoere Israëlische jongeman vond Kate met haar muts en zonnebril op de ‘coolest baby in the world’ en liet zich met haar op de foto zetten…. Morning tea bij het café aan het einde van de wandeling en daarna zijn we naar Fox Glacier gereden voor een blik op de gletsjer. We kunnen niet verder dan de parkeerplaats, de aanlooproute is afgesloten vanwege steenslag. Maar in ieder geval kunnen we de gletsjer wel goed zien. Vervolgens rijden we naar de Franz Josef Glacier. Helaas begint het flink te regenen en daarom bekijken we deze gletsjer maar vanuit de auto. Na de lunch rijden we verder naar Hokitika, daar hebben we afternoon tea en dan rijden we naar een motel in de buurt van Greymouth, vlak aan het strand. Daar waaien we nog even uit, zoeken stenen en krijgen natte voeten.

Zaterdag 9-1-10
Vanaf Greymouth rijden we richting Lake Brunner en pikken in Jacksons highway 73 op richting Arthur’s Pass. Daar stoppen we voor morning tea en we zien heel veel kea’s, minstens net zo brutaal als in Fiordland. We vervolgens SH 73 en stoppen bij Flock Hill. Dit is populair boulder/klimgebied (onderdeel van Castle Hill). We hebben geen klimschoentjes bij ons, maar maken hier na de lunch wel een korte wandeling. Daarna rijden we door naar Christchurch waar we weer een motel zoeken en we gaan nog even naar de speeltuin in de botanische tuinen.

Zondag 10-1-10
Tijd om alle spullen in de rugzakken te proppen. Op weg naar het vliegveld gaan we nog bij een collega van Niels langs (kantoor Lincoln) om de campingstoeltjes achter te laten en een kopje koffie/thee te drinken. Vanaf zijn huis is het nog maar 5 minuten naar de luchthaven. Daar leveren we de auto in, inchecken en nog heel even wachten voor we kunnen boarden. We vertrekken precies op tijd en dit keer vliegen we rechtstreeks naar Hamilton. Daar moeten we even op de rugzakken wachten en dan kunnen we de spullen in de auto laden en rijden we naar huis. Het is hier mooi weer, terwijl Kate haar middagdutje doet pakken wij de spullen uit en vullen we de wasmachine….