Merry Christmas to all

Gisteren, Eerste Kerstdag, waren we uitgenodigd voor de kerstlunch bij Tracey, Glen en Dylan. Naast de familie kwamen ook nog hun Zuid-Afrikaanse buren, dus we waren gelukkig niet de enige 'vreemden'. Een typische NZ-kerstlunch, bbq aan, salades, ham en als dessert aardbeien, pavlova en christmas pudding. Bier en frisdrank in de chilly bin. En met korte broek en shirts lekker in de tuin. Grotendeels wel in de schaduw gezeten anders werd het veel te heet.....en jullie lekker in de sneeuw gewandeld??

's Avonds kwamen Dan en Suus bij ons en hebben we ook hier de bbq aangestoken. Een goede afsluiting van de kiwi-kerstdag.

Wij vliegen vanmiddag naar Christchurch voor een vakantie op het Zuider Eiland. Tezijnertijd zullen jullie wel een verslag op het blog zien.

Tot slot willen we jullie het allerbeste wensen voor 2010.

Liefs, Kate, Niels en Margreet

(Onze 'kerstboom' aan de muur, gemaakt door Kate)

Silly Season

Silly Season is de engelse term voor komkommertijd, maar in Nieuw-Zeeland wordt er vooral ook de feestperiode van Kerst en Nieuwjaar mee bedoelt.
Ons feestseizoen begon twee weken geleden met op donderdagmiddag het kerstuitje van mijn werk en op vrijdagmiddag het kerstuitje van Margreet d'r werk.

Wij zijn in Cambridge geweest waar een puzzeltocht was uitgezet, daarna in de cosmopolitan club een 'modeshow' waar we van afvalmateriaal iemand moesten aankleden en presenteren. En ter afsluiting een kerstdiner.
Margreet had een kerstlunch met 'Secret Santa', een soort lootjes trekken om een kadootje voor een collega uit te zoeken.

In het weekend was de Santa Parade in de stad.


Vorige week had ik nog een kerstborrel van WaiGIS, de Waikato GIS User Group. En deze week is de laatste week op werk voor de vakantie. De crèche is vanaf donderdag drie weken gesloten en Landcare Research is in principe ook twee weken gesloten, alhoewel uitgerekend uit mijn team een aantal collega's wel door werken i.v.m. met systeem onderhoud en deadlines.

November

Een hele tijd niets van ons laten horen, oh schande. Het is een beetje saaie lente geweest, veel regen en nog niet zo warm dus zijn we ook niet vaak op stap geweest. Toch hebben we nog wel wat beleeft hoor.

Op 1 november zijn we naar Waikato's World geweest, dat is een grote 'vee-show' in Hamilton. Op het grote veld van Claudelands waren dressuurwedstrijden, paardenkeuringen, dog trials en allerlei stalletjes, in de stallen waren keuringen van koeien/stieren/kalfjes, schapen, geiten en alpaca's en een kleine petting zoo (kinderboerderij). Interessant om te bekijken en voor Kate ook weer eens goed dieren van dichtbij te kunnen zie en aan te raken.

In het weekend van 14/15 november werd de Pacific Rose Bowl gehouden in de Hamilton Gardens. Op die dagen kon het publiek zijn/haar favoriete roos kiezen (de professionals hadden al eerder hun beslissing genomen) en er was live muziek. Wij hebben ook maar ons lijstje ingediend.

Afgelopen vrijdag werd het eindejaarsuitje van de creche gehouden, weer in Lollipops. Vorige keer moest Kate het bij de mini-glijbaan en de speelhoek houden, dit keer was ze op het springkussen, in de jungle-baan en de draaimolen te vinden.

Op zondag zijn we naar George, Stephanie en Lucy geweest voor de coffee group. Ze wonen buiten Hamilton op een 'lifestyle block' en hebben 3 koeien in de wei lopen. Het was dit keer maar een klein groepje, maar wel gezellig.

FOSS4G Trip report

De afgelopen week ben ik Sydney geweest om naar de FOSS4G (Free Open Source Software For Geospatial) conferentie te gaan.
In totaal waren er iets minder dan 500 mensen van over de hele wereld. We waren er met 8 collega's van Landcare Research, waarmee we naast het OSGEO contigent de grootste groep waren.

Maandag 19/10
's Ochtends vroeg uit Hamilton vertrokken en via Brisbane naar Sydney gevlogen. De trein van het vliegveld naar de stad genomen en naar het hotel aan Darling Harbour gelopen. Daarna de stad wat verkend en 's avonds toen de andere collega's ook waren aangekomen bij Criniti's in Darling Harbour een erg lekkere pizza gegeten.

Dinsdag 20/10
Met zijn allen in het hotel ontbeten en daarna naar het conference centre gelopen (ongeveer 5 min) om te registreren en twee pre-conference workshops te volgen. 's Ochtends Geomondrian, een BI suite met geo functionaliteit. 's Middags GeoNetwork-OpenSource workshop van Jeroen Ticheler. Ongeveer 8 jaar geleden heb ik Jeroen een Introductie Geodatabase cursus gegeven, nu heb ik van hem dus GeoNetwork geleerd. 's Avonds bij Zaaffran indiaas gegeten, wederom in Darling Harbour en erg goed.

Woensdag 21/10
Dit keer niet in het hotel ontbeten maar in een cafeetje aan Darling Harbour op het terras. Vandaag is de echte conferentie begonnen. Het hoogtepunt van de plenaire sessie was de presentatie van Paul Ramsey (de godfather van PostGIS) over de toekomst van Open Source, met referenties naar de killer-rabbit uit Monty Python.
's Middags mijn eigen presentatie gehouden over ons werk en de architectuur van SCENZ-Grid. Na mijn presentatie contact gelegd met twee italianen van FBK (Fondazione Bruno Kessler) in Trento die met heel vergelijkbare dingen bezig zijn.

's Avonds was Ignite Spatial, dit is een serie van zogenaamde 'lightning talks' elke spreker krijgt 20 slides die na 15 seconden automatich verdergaan en daarmee dus in totaal 5 minuten spreek tijd. Sprekers waren o.a. Rob Coup van Koordinates en Pamela Fox van Google over Googe Wave.

Donderdag 22/10
Weer aan de haven op het terras ontbeten. Ook weer plenaire presentaties in de ochtend met als hoogtepunt Raul Vera van Google Maps over de toekomst van met name de mobiele markt. Verder veel presentaties gevolgd en gepraat met mensen. 's Avonds was er een Dinner Cruise in de haven van Sydney. Mooi om de Harbour Bridge en het Sydney Opera House vanaf het water te zien terwiijl het langzaam donker wordt.

Vrijdag 23/10
De laatste dag van de conferentie. Collega Chris McDowall presenteerde vanochtend zijn audio-geotagging werk. Daarna een workshop over GeoTools gevolgd en het eind van de middag was de afsluiting van de conferentie met onder andere de 'WMS-Shootout'. De teams van Geoserver en MapServer hebben dezelfde tests gebruikt om te kijken welke software sneller is. De resultaten lieten erg weinig verschil zien in de meeste scenario'ss behalve bij raster data waar mapserver sneller was in 'FastCGI' configuratie.

's Avonds met een deel van de collega's en wat anderen gegeten in Oxford St bij een Indiaas restaurant.

Zaterdag 24/10
Vandaag werd er een 'code-sprint' gehouden. Dat betekent dat er een aantal mensen bij elkaar komen om aan een bepaald project te werken. Ik had samen met Bastian Schaeffer een code-sprint geregeld voor 52N WPS om naar de road map voor de komende maanden te kijken. En ik heb een begin gemaakt aan het porten van 52N WPS van Geotools 2.4.2 naar 2.6.
Verder waren er nog code-sprints van MapServer, uDig/jGrass, OpenLayers en GeoServer. Ik heb ook nog met Justin Deolivera gewerkt aan een Geoserver probleem dat ik een paar maanden geleden had gemeld met Antarctic Stereographic Projection en GeoTiffs.

's Avonds met de italianen van FBK en Bastian Schaeffer van 52N gegeten bij Steel een hip restaurant downtown.

Zondag 25/10
Alleen collega Robbie en ikzelf zijn nog in Sydney, de anderen zijn allemaal zaterdag of zondag ochtend vroeg vertrokken. Er zijn vandaag allerlei evenementen in Sydney: Dragonboat races in Darling Harbour, de 7-bruggen loop en een picknick op de Harbour Bridge en het Sydney Opera House heeft open dag. Wij zijn naar het Opera House geweest met nog duizenden anderen. Erg mooi om ook de binnenkant te zien. In de Utzon zaal werd een piano recital gehouden en in de grote zaal werd het orgel bespeeld.

Daarna met de veerpont terug van Circular Key naar Pyrmont en met de taxi naar het vliegveld in de stromende regen. De hele week was het overigens zonnig, 25 graden, erg aangenaam. Via Brisbane weer terug naar Hamilton gevlogen. Tijdens de stop in Brisbane nog even de Fokker F.VIIb/3m 'Southern Cross' bekeken waarmee de eerste trans-pacific vlucht is gevlogen in 1928. Om kwart voor twee 's nachts was ik weer thuis in Hamilton.

Ik heb wat foto's hier in een online album gezet.

Vakantie op het zuider eiland

Op donderdag 1 oktober zijn we van Hamilton naar Christchurch gevlogen. Daar op de luchthaven de huurauto opgehaald en naar een supermarkt gereden voor de boodschappen. Daarna naar de bach gereden in Woodend Beach, ten noorden van Christchurch. Deze gezellige bach is van een collega van Niels en die was zo vriendelijk de sleutel tijdelijk aan ons af te staan. Na een kopje thee hebben we nog een korte strandwandeling gemaakt.

Vrijdag 2 oktober hebben we in Christchurch doorgebracht met een bezoek aan de botanische tuinen, het museum, art galleries en een rondwandeling.

Zaterdag 3 oktober hebben we de auto weer ingepakt en richting Kaikoura gereden. Vanuit Kaikoura zijn we op walvissenzoektocht geweest met een klein vliegtuigje en we waren de enige passagiers. Gelukkig zagen we ook daadwerkelijk de sperm whale, een hele grote maar overigens ook lelijke walvis. Ten noorden van Kaikoura konden we vanaf een parkeerplaats een kolonie zeehonden bekijken, de jonge zeehondjes waren vrolijk aan het spartelen in het water. Een stukje verderop hebben we nog een wandeling gemaakt naar een waterval, volgens de informatie zouden daar af en toe ook jonge zeehondjes zwemmen en hoera, ze zaten er inderdaad. Opnieuw een tijdje deze behendige zwemmers geobserveerd. Hierna zijn we doorgereden naar Blenheim.

Zondag 4 oktober zijn we gestart met een zeer frisse wandeling. Ze hadden ons 16 graden beloofd maar het duurde erg lang voordat het zonnetje doorkwam en het waaide ook nogal hard. En natuurlijk hadden we een wandeling uitgezocht die regelrecht de kale Mount Vernon opging. Kate had het dus niet zo naar haar zin in de rugzak. Gelukkig ging bergaf redelijk beschut en zagen we ook wat meer begroeiing. Vervolgens nog wat winkeltjes bekeken en daarna doorgereden naar Picton. Bij het visitors centre de watertaxi geboekt voor zondag zodat we een traject van de Queen Charlotte Track lopen.

De volgende dag plensde het helaas en was het ook heel erg koud. Op de boot was het nog prima te doen maar toen we in Ship Cove even een kwartier aan land mochten besteden besloten we al snel ons niet af te laten zetten bij Resolution Bay maar bij Furneaux Lodge en daar een kortere wandeling te make. In Ship Cove bekeken we het monument voor Cook die hier 5x aangelegd heeft. Toen ik me omdraaide zag ik opeens dolfijnen in de baai zwemmen en gelukkig bleven ze nog even af en toe uit het water springen zodat zelfs Kate ze kon zien. Achteraf bleek dat Niels ze per ongeluk op de foto had gezet toen hij een foto van ons bij het monument maakte. Bij Furneaux Lodge hebben we ons eerst opgewarmd met koffie/thee en later een lunch. Het bleef buiig dus toen hebben we het er gewoon op gewaagd, de regenpakken aangetrokken en een glibberige wandeling naar een waterval gemaakt. Daarna ons weer opgewarmd in de lodge voordat de boot ons op kwam halen om ons terug te brengen naar Picton.

Dinsdag 6 oktober scheen natuurlijk het zonnetje weer. Dat maakte de rit van Picton naar Havelock via de Queen Charlotte Drive bijzonder mooi. Onderweg nog een mooie korte wandeling gemaakt. Opnieuw gestopt bij Pelorus Bridge voor morning tea en een andere wandeling. De middagboterhammen opgegeten in Nelson en daar even door de stad gewandeld. Daarna het laatste stuk gereden naar Motueka bij het Abel Tasman Park.

Woensdag 7 oktober hebben we opnieuw gebruik gemaakt van een watertaxi, nu om een stukje te lopen van de Abel Tasman track. Eerst zijn we helemaal naar het noordelijkste puntje van het Abel Tasman park gevaren en daarna weer terug tot aan Bark Bay. Daar zijn we op het strand gedropt en vandaar naar Torrent Bay gelopen. Daar zijn we weer opgepikt door de boot. Wij waren gelukkig op tijd en konden via de loopplank aan boord. Een aantal mensen die iets later arriveerden moesten vanwege de lage waterstand eerst een stuk door het water waden voordat ze aan boord konden stappen. Heel leuk om te zien vanaf het droge...

Donderdag 8 oktober een dagtocht gemaakt vanuit Motueka. In Takaka morning tea gedaan en winkels gekeken. Daarna twee wandelingen gemaakt. De eerste was naar de Waikoropupu Springs, de grootste zoetwaterbron in Nieuw Zeeland en blijkbaar de helderste van de wereld. Daarna nog een wandeling door the Grove, een rotsblokken gebied waar bovenop de rots bomen groeien en hun wortels langs de rots naar beneden gaan. Heel apart om te zien. Ook nog even een blik geworpen op het monument voor Abel Tasman in Pohara maar inmiddels begon het wat te betrekken en de rit terug naar ons motel in Motueka ging helaas door de regen.

Voor vrijdag 9 oktober was de weersvoorspelling erg slecht. We waren van plan via Lewis Pass naar Hanmer Springs te rijden maar een sneeuwwaarschuwing deed ons onze plannen herzien. We zijn via Nelson Lakes National Park naar Blenheim gereden, overigens ook met enige lichte sneeuwval. Vanuit Blenheim weer via de kust naar Kaikoura maar dit keer de zeenhonden al rijdend bekeken. Vanaf Kaikoura namen we de binnenlandse route richting Christchurch zodat we later nog konden beslissen of we alsnog naar Hanmer Springs gingen of gewoon door naar onze bach. Ondanks de steeds zwaardere sneeuwval zijn we toch naar Hanmer gegaan. Dit dorpje zag er werkelijk sprookjesachtig uit met alle sneeuw. Deze dag was er uiteindelijk 16 cm gevallen, meer dan in de hele winter!

Zaterdagochtend sneeuwde het niet meer maar lag er nog genoeg voor een lekkere wandeling. Voor Kate de eerste keer in haar leven dat ze sneeuw van dichtbij zag/voelde. Om de verkleumde botten erna te verwennen hebben we een bezoek gebracht aan de thermal pools waarom Hanmer bekend staat. Dat is wel genieten hoor, vanuit je warme buitenbad naar de besneeuwde bergen kijken. Helemaal weer opgeknapt zijn we naar Christchurch gereden. Eerst nog naar de dierentuin, Orana Wildlife Park. Hier heeft Niels nog een giraffe wat te eten gegeven en konden we neushoorns van zeer dichtbij bekeken. Grappig dat Kate dat minder eng vond dan lammetjes van dichtbij.

Zondag zijn we van de bach naar het vliegveld gereden. De auto weer ingeleverd en ingecheckt. Dit keer moeten we overstappen in Wellington. Niels blijft daar achter, die gaat later op de dag met de bus naar Palmerston North, daar moet hij maandag en dinsdag werken. Mijn moeder, Kate en ik vliegen door naar Hamilton, helaas wel met vertraging want het computersysteem op de luchthaven van Wellington ligt eruit.

Bekijk hier het fotoalbum van deze vakantie.

Happy Birthday

Vandaag werd Kate 2 jaar. Bij het ontbijt kreeg ze haar 1e pakje. Daarna zongen oma en opa Hoffmann haar per skype toe en mocht ze het cadeautje van opa en oma uitpakken.

Op de creche trakteerde ze op muffins en in haar muffin had de juf 2 kaarsjes geprikt. Terwijl Kate op de creche speelde hebben mijn moeder en ik de spullen voor de vakantie ingepakt en heb ik ook nog de taart versierd.

Thuisgekomen van de creche ging Kate nog even naar bed voor haar middagslaapje. Toen ze wakker werd was Niels ook inmiddels thuis en ging het uitpakfestijn echt beginnen. Tussendoor nog lekker taart gegeten. De rest van de middag heeft Kate heerlijk gespeeld met alle nieuwe duplo en de ballonnen. Vanwege ziekte, werk en heel veel regen werd de bbq met wat vrienden uitgesteld tot na de vakantie.

Morgen vertrekken we naar het Zuider Eiland voor een ruime week vakantie. Een paar van Kate's nieuwe boeken gaan zeker mee.

PS Dieuwerke: van harte gefeliciteerd!!!!!

Veilig aangekomen

Vanochtend zijn we naar Auckland Airport gereden om mijn moeder op te halen. Gelukkig hadden we op tijd de computer aangezet om de vlucht te controleren want ze landde een uur eerder dan gepland! Toch duurde het weer een tijd voordat ze echt tevoorschijn kwam.

Na een lunch op de luchthaven zijn we terug naar Hamilton gereden.

Kate was al snel gewend aan haar oma en liet zich graag voorlezen. Ook de stapel kleertjes die uit de koffer kwam vond ze erg leuk.

Donderdag vliegen we met z'n allen naar Christchurch voor een vakantie op het Zuider Eiland. Alleen de weersvoorspelling moet nog iets beter worden!!

PS De zomertijd is hier begonnen en de klok is dus een uur vooruit gegaan. Het tijdsverschil met NL is nu 11 uur.

Fiets

Nu het mooier weer wordt wil Kate graag buitenspelen, dus komen hoed en zonnebril weer tevoorschijn. Vorig weekend hebben we een driewieler gekocht voor Kate. Ze komt er nog niet echt zelf op weg. Maar de duwstang is een uitkomst, pappa of mamma mogen Kate de hele wijk door duwen als het aan haar ligt.

Kosmopoliet

Afgelopen woensdag en donderdag was ik in Auckland voor een workshop over het Semantic Web en modelleren van landgebruik. Gastspreker was Boyan Brodaric van de geologische dienst van Canada. De organisatie van de workshop was in handen van Mark Gahegan van de Universiteit van Auckland. Mark en Boyan zijn de experts op het gebied van semantiek en modelleren, dus het was een erg interessante workshop.

De workshop was op de Universiteit en we sliepen in het Quadrant hotel, op een steenworp afstand van de Universiteit. Het Quadrant hotel is modern ingericht met veel wit, hippe muziek en lounge sfeer. Een deel van het hotel is ook in gebruik als appartementen voor medewerkers van de universiteit. De hele sfeer van het hotel, samen met de gang van de workshop ( 's ochtends beginnen met koffie drinken in een cafe op de campus, lunchen in de postgraduate lounge en 's avonds eten bij Wagamama) had een duidelijke 'kosmopolitisch' tintje.

=============================

Afgelopen zaterdag was de rugby wedstrijd tussen de All-Blacks en de Springboks (Zuid-Afrika) voor de Tri Nations Cup in Hamilton. (de Springboks hebben gewonnen met 32-29...) Marc Dresser, een collega van werk, is lid van de Cosmopolitan Club ("Cossie Club") en nodigde mede collega's uit om de wedstrijd daar te komen kijken. Ik weet niet zo goed of Nederland ook dit soort clubs heeft, ik ben er in ieder geval niet eerder geweest. De club is eenvoudig ingericht, simpele tafels en stoelen etc. Met een grote dansvloer, waar voor en na de wedstrijd ook ge(stijl)danst werd. Een stuk of vijf snooker tafels, dartboard, bowls lawn (buiten). Het publiek was gemengd, vooral werkende klasse van middelbare leeftijd en ook behoorlijk veel kinderen (die geen interesse in het rugby hadden en lekker aan het snookeren waren). Al met al een leuke relaxte sfeer.

O, en alleen in Nieuw-Zeeland, reclame voor boeren producten tijdens de rust van het rugby: Anti-parasiet middel voor koeien (Cydectin), en voeder mais (Pioneer Maize Silage)

Lente

Vandaag is de lente weer begonnen!!! De nachten zijn minder koud en overdag kruipt de temperatuur steeds dichter naar de 20 graden toe. Wel komt er nog genoeg hemelwater naar beneden. De narcissen zijn alweer bijna uitgebloeid, de fresia's staan fier overeind en de tulpen komen bijna uit. Joepie, het is lente.

Meer boeken!

Afgelopen weekend was het weer tijd voor de Red Cross Book Fair. De ruim 60.000 boeken waren verdeeld over 2 zalen, één zaal met boeken voor $ 1,- (en 5 kinderboeken voor $2,-!!) en een zaal met boeken vanaf $3,-.
Kate zat in de rugdrager tevreden haar nieuwe aanwinsten door te bladeren terwijl wij verder de tafels afspeurden naar boeken. Er was ook een tafel met buitenlandse boeken en daar trof ik zowaar een verzameling van Leni Saris aan.
Met een grote stapel boeken en de portefeuille niet veel lichter gingen we weer naar huis.

Residency

Onze werk visa lopen half augustus af, dus we zijn een tijdje geleden al begonnen met de procedure om die te verlengen. De meest gebruikelijke weg is om residency aan te vragen. Daarvoor moet je weer een hele stapel formulieren invullen, een medische keuring ondergaan inclusief x-rays en Margreet moest de IELTS test doen. Afgelopen week kregen we bericht dat onze visa klaar waren en konden we onze paspoorten opsturen naar Wellington (per koerier), 2 dagen later kregen we ze terug inclusief visa en permits.De permit verklaard dat je nu in het land mag zijn en werken.

Het visum geeft jehet recht om het land in en uit te reizen voor de komende 2 jaar.

Nieuw-Zeelanders moeten toeristen gaan uitnodigen

Op nu.nl:
AUCKLAND - De Nieuw-Zeelandse overheid roept alle Nieuw-Zeelanders op hun familie en vrienden in het buitenland persoonlijk uit te nodigen voor een bezoek.

De officiële campagne moet meer toeristen naar het land trekken.
Vanaf dit weekeinde zijn vier weken lang reclamespotjes bij de publieke omroep te zien. Twee kiwivogels moedigen Nieuw-Zeelanders aan naar een website te gaan om van daaruit een persoonlijke mail naar vrienden en familie te sturen.
De campagne loopt onder het motto De Grote Kiwi Uitnodiging. Geadresseerden die ingaan op de uitnodiging, maken kans op een gratis vlucht naar Nieuw-Zeeland.
Veel Nieuw-Zeelanders hebben familie in het buitenland. Het is alsof je 4,4 miljoen ambassadeurs inschakelt, aldus de minister -president, John Key.

Zo, wij hebben onze burgerplicht gedaan ;-)

Koffiegroep

Het was alweer een tijd geleden dat we een koffiegroep gehad hadden, maar afgelopen zondag hebben we elkaar weer eens gezien. Het weer was erg mooi dus er kon lekker buiten gespeeld worden.Eten gaat ook al een stuk zelfstandiger en met zijn drieën tekenen is natuurlijk ook leuk!

Kate in de Speeltuin

Het was afgelopen zondagochtend lekker weer, dus we zijn even naar het speeltuintje gelopen in het park achter ons huis. Niet gepland om te filmen, dus dit filmpje is met mijn mobieltje gemaakt, geen geweldige kwaliteit dus...

Endurance

Het juli/augustus nummer van het tijdschrift Endurance heeft een artikel over de Colville Connection mountain bike race die ik begin maart gereden heb. En de ligfiets sprak kennelijk tot de verbeelding :-) Helaas geen vermelding in de tekst, maar wel een mooie foto!

Matariki

Afgelopen donderdag hebben we opnieuw Matariki bij Landcare gevierd. Ook dit jaar weer met een internationaal pot-luck dinner. Omdat met Matariki het Maori nieuw-jaar gevierd wordt, leek het mij wel toepasselijk om oliebollen te bakken. Daarnaast hebben we nog watergruwel meegebracht als echte nederlandse kost. Dan en Suus deden een duit in het nederlandse zakje met een spruitjes-stamppot.
Andere gerechten waren o.a: sushi (japan), rice byriani (india), een varkenskop (nieuw-zeeland), diverse curries, mosselen (nieuw-zeeland), forel (uk), devilled sausages (nieuw-zeeland), spotted dick (uk), apfelkuchen (duitsland).

Behalve met eten, werd de avond nog opgevuld met een quiz night, dat is ook wel een echte kiwi aangelegenheid. 4 rondes (2 voor het eten en 2 erna) van elk 10 vragen over allerlei onderwerpen.

Begin dit jaar is de research tak van DOC (ongeveer 10 man) bij ons ingetrokken in het gebouw en daarmee is het aantal kleine kinderen bijna verdubbelt. Dus het was wat dat betreft wel een familie aangelenheid. Naast DOC zitten ook Landcare Trust en Odyssey Energy al langer bij ons in het gebouw.

Juni

Behalve Niels' avonturen in Chicago en Kate's ren- en mandarijneetcapaciteiten is er deze maand niet geblogd. Dus een korte update van juni is wel op z'n plaats.
Op zaterdag 6 juni zijn we weer naar het Banff filmfestival geweest. Ook dit jaar was er een selectie van o.a. klim-, mountainbike-, ski- en basejumpfilms.
Een week later aten we bij Dan en Suus. Terwijl Kate lekker lag te slapen hebben wij een potje St Petersburg gespeeld. Suus en ik lagen de hele tijd aan kop, maar op het eind werden we ingehaald door Dan.
Zaterdag 20 juni waren we uitgenodigd voor een feestje ter gelegenheid van Suus' 30e verjaardag eerder deze maand. Er was een internationaal gezelschap van collega's en vrienden en heel veel lekker eten.
Afgelopen zondag zijn we naar een Leonardo da Vinci expositie in het museum geweest.
Juni was een vrij koude maand. Dan missen we wel de centrale verwarming en dubbele beglazing!!!

Kate rent

Kate lust mandarijntjes...

veel mandarijntjes.... Er worden ongeveer 4 mandarijntjes per keer opgepeuzeld in een hoog tempo. Dit filmpje is van het laatste van 4 mandarijntjes dat weggewerkt wordt. Gelukkig is het hier mandarijnen seizoen...

Argonne - Deel 3

Om een uur of 12 vrijdag middag werd de beamline weer actief. Dus toen konden we aan de slag met onze experimenten.

Hier ben ik een bodem aggregaat (de sate prikker in de houder) voor de x-ray beam aan het plaatsen.

Vanaf 12 uur 's middags hebben we aan een stuk door gewerkt tot 10 uur de volgende ochtend om onze tijd maximaal te benutten.

We hebben in totaal 15 monsters gescand. Eerst plaats je ze in de ruimte waar de x-ray komt. Dan gaat de deur dicht (een zware loden deur) en ga je naar de computer om de x-ray goed af te stellen.

Op deze foto zie je Mark Rivers van APS en collega John Scott achter de pc's zitten vanwaar de x-ray bedient wordt.
Daarna kan het scannen gebeuren, dit duurde ongeveer 1 1/2 uur per monster. Gedurende die tijd konden we de data van de vorige scan verwerken en even relaxen. En daarna begon het process opnieuw...



Nadat we daar zaterdagochtend mee klaar waren hebben we eerst een paar uur geslapen. Daarna zijn we naar Chicago gereden en hebben we wat gegeten bij Big Bowl en daarna een stand-up comedian show gezien bij The Second City.

Zondag hebben we uitgeslapen en 's avonds zijn we naar een honkbal wedstrijd geweest van de Chicago Cubs.

Wrigley Field Stadium ligt midden in de stad en heeft plaats voor 40.000 mensen. In de verte kun je Lake Michigan zien liggen.







Vandaag (maandag) zijn we Downtown Chicago wezen bekijken. Er is veel interessante architectuur te zien, en de afwisseling tussen moderne wolkenkrabbers en de oude bakstenen gebouwen en de metro op palen is bijzonder.













Millenium Park is een bijzonder park in de stad met veel kunst objecten, waar onder 'The Bean' (officieel Cloud Gate geheten).

Meer foto's hier

update:
De laatste dag zijn we nog naar een gratis concert geweest in het Millenium Park van het 'Million Dollar Quartet'. Een soort tribute band van een jamsessie op 4 december 1956 van Elvis Presley, Johnny Cash, Jerry Lee Lewis en Carl Perkins. Lekkere Rock en Roll muziek dus.

De vluchten terug van Chicago naar San Fransisco en vandaar naar Auckland verliepen verder prima. De douane in Auckland was erg rustig dus we waren vrijdagochtend vroeg weer vlot thuis.

Argonne - Deel 2

Dinsdag ben ik naar de University of Chicago geweest, aan de zuidkant van Chicago. Er rijdt een gratis pendelbus van de Argonne campus naar de Universiteit. Op de Universiteit heb ik met 2 mensen gesproken die werken aan ruimtelijke economische modellen, waarbij de berekeningen op een clustercomputer in parallel worden uitgevoerd. Ik heb op mijn beurt verteld waar wij zoal mee bezig zijn. Op woensdag heb ik hier op de Argonne Campus gesproken met Ravi Madduri. Hij is een lead developer van de Globus Toolkit. Ondertussen is John bezig in het lab bij APS om de bodem monsters te prepareren.

Het is nu half tien vrijdag ochtend, en we zouden een half uur geleden begonnen zijn met ons experiment. Maar de beamline doet het niet, dus we gaan in ieder geval 1 1/2 uur van onze 24 uur missen.

Argonne - Deel 1

Op zondagavond zijn we (collega John Scott en ikzelf) van Auckland via San Fransisco naar Chicago gevlogen. De vluchten verliepen probleemloos en vanwege het tijdsverschil kwamen we ook op zondagavond in Chicago aan. Daar konden we een auto ophalen om naar het Guest House op de Argonne campus te rijden.

Maandag was rememberance day (een soort 4 mei), dus er was bijna niemand op de campus hier. Winkels waren gelukkig wel open dus we hebben wat boodschappen gedaan.

Hier lopen we naar de APS toe.

Vandaag (dinsdag) konden we de formaliteiten afronden om toegang te krijgen tot de 'Experiment Hall', de grote cirkelvormige hal met de deeltjesversneller. Na een maand uit geweest te zijn gaat de deeltjesversneller morgen weer aan. We zijn even wezen kijken bij de sector waar we ons experiment kunnen gaan uitvoeren en hebben kennisgemaakt met de mensen die hier werken.


Dit is waar het gebeurt. Links Mark Rivers, onze begeleider van APS. Rechts John Scott, mijn collega. Links op de foto kun je nog net een ronde opening zien. Dat is waar de x-ray uit gaat komen. De detector komt te staan waar nu ongeveer een spuitbus staat.

We kwamen verder nog 2 mensen uit Alaska tegen die voor ons, op woensdag en donderdag een experiment doen met zeeijs.

IELTS uitslag

Vanmiddag kon ik de uitslag ophalen van de IELTS test. En het resultaat durf ik wel hier te publiceren ;-).
Listening 8.5, Reading 8.0, Writing 7.5, Speaking 8.0, Overall Band Score 8.0.
De bandscore loopt van 1 (non user, gebruiker kent maar een paar woorden) tot 9 (expert user, volledige practische beheersing van de taal, accuraat en vloeiend).
Band 8 houdt in: very good user, volledige practische beheersing van de taal met een enkele onjuistheid. Kan complexe, gedetailleeerde argumentatie aan.

IELTS

Vandaag heb ik de IELTS test gedaan. Dit is een test om je niveau van engels te bepalen. Ik moest dit doen ten behoeve van de verlenging van mijn visum. Niels hoefde niet omdat hij een baan heeft die voorkomt op de long term shortage list.
Je kan een cursus volgen die je helpt voor de test maar ik had besloten het gewoon maar te wagen. Ook omdat er niet zoveel tijd meer is voor ons visum verloopt.
Ik had om 11.15 mijn mondelinge test. Dat begon met een algemeen gesprek over winkelen en reizen. Daarna moest ik 1 tot 2 minuten praten over mijn favoriete deel van Amsterdam en vervolgens mijn mening geven over waarom mensen van de stad naar het platteland zouden verhuizen en over de problematiek van de grote stad en eventuele oplossingen. Ik had wel het idee dat dit goed ging.
Om 1 uur begon de schriftelijke test. Eerst een luistertoets. We kregen steeds een fragment te horen van een gesprek, discussie of college en moesten daarover vragen beantwoorden. De eerste vraag ging meteen de mist in, je moest een postcode opschrijven die werd genoemd en ik verwachtte getallen (zowel voor NL als NZ is dat zo), maar het begon dus met letters en daar werd ik zo door verrast dat ik het niet hoorde! En je hoort elk stuk steeds maar 1 keer. Maar daarna ging het gelukkig beter en ik denk dat ik de meeste vragen goed heb beantwoord.
Onderdeel 2 was een leestoets. Geen problemen met het lezen en begrijpen, maar misschien zocht ik teveel achter de vragen, is het een strikvraag of niet? Bijv: in de tekst over een waterleidingbedrijf stond dat schriftelijke afspraken per dagdeel werden gedaan, geen expliciete tijd afgesproken. De vraag was: wordt bij afspraken de definitieve tijd gegeven, waar, niet waar of niet vermeld. Eerst had ik nee ingevuld, maar toen dacht ik: in de vraag gaat het over afspraken in het algemeen, niet over schriftelijke afspraken, dus dat staat niet zodanig in de tekst....zoek ik er teveel achter??? Dat kwam nog een paar keer voor helaas.
Tot slot een schrijftest. Eerst in 150 woorden een brief schrijven aan de voorzitter van je sportvereniging waarin je aangeeft waarom de sportvereniging belangrijk voor je is, welke verbeteringen aan het oude gebouw gedaan moeten worden en welke voordelen dat voor de leden zou hebben. Daarna in 250 woorden een essay schrijven over de veranderende eetgewoontes binnen je cultuur. Ik was zo dom om eerst een kladversie te schrijven en kwam in tijdnood. Helaas te weinig woorden in het essay. Geen idee hoe dat wordt afgerekend in de score.
Maar goed, voor het visum hoef je maar een 5 te halen voor de test. Dat zal wel moeten lukken, maar het is ook wel interesant om nu eens te weten welk niveau mijn engels heeft. Over zo'n 2 weken kunnen we de uitslag ophalen.

Jury Duty

Als je op de Electoral Rol ('kiesgerechtigde lijst') staat in Nieuw-Zeeland dan kun je ook opgeroepen worden voor 'Jury Duty' (als jurylid optreden in een rechtzaak). Het is mij nog steeds niet helemaal duidelijk of ik nou wel of niet op de Electoral Rol hoor te staan, maar ik kreeg dus een oproep voor Jury Duty. En wat de rechtbank betreft was het simpel, als je op de Electoral Rol staat mag/moet je ook Jury Duty doen.

Ik moest me maandag om 9 uur melden bij de rechtbank aan Anglesea St in Hamilton. In totaal werden er ongeveer 100 mensen opgeroepen. Er zouden 3 rechtzaken beginnen op maandag, en voor elke rechtzaak worden in eerste instantie 25 juryleden geloot. De resterende personen zijn 'standby' en kunnen naar huis, maar kunnen de rest van de week nog opgeroepen worden. Ik zat bij de 25 personen voor 1 van de rechtzaken. Vervolgens wordt je naar de rechtzaal gebracht, de rechtzaak wordt geopend (gaan staan als de rechter binnenkomt en de aanklacht aanhoren). Dan worden er uit de 25 potentiele juryleden 12 mensen gekozen, als je naam getrokken wordt loop je naar de jurybanken en de advocaten kunnen dan een aantal keer bezwaar maken als ze je niet willen, dat moeten ze doen voordat je gaat zitten. Ik werd wederom getrokken en er werd geen bezwaar gemaakt, dus ik kwam in de jury te zitten.

Vervolgens wordt de jury welkom geheten en naar de jurykamer gebracht achter de rechtzaal, hier moet je een 'woordvoerder' kiezen uit je midden. Als dat gedaan is ga je terug naar de rechtzaal en doen de aanklager en de verdediging hun openingspleidooien.

In ons geval was het een rechtzaak van de kroon tegen B.T. en de aanklacht was inbraak in de remise van de busmaatschappij. Mijn stereotype beeld ging helemaal op met een jonge, vrouwelijke strak geklede aanklaagster en 2 wat oudere heren die een wat verfomfaaide indruk maakten als advocaten voor de aangeklaagde.

We hebben een aantal getuigen aangehoord, inclusief de aangeklaagde persoon. Daarmee was de maandag afgelopen. Dinsdag ochtend ging het process verder met de afsluitende betogen van de aanklager en de verdediging en daarna een samenvatting van de rechter. Vervolgens moesten wij tot een unanieme beslissing komen met de 12 juryleden. In dit geval waren we er allemaal redelijk van overtuigd dat de persoon zeker niet brandschoon was, maar het bewijs was voornamelijk indirect en daardoor was het niet mogelijk om de conclusie te trekken 'beyond reasonable doubt' dat de aangeklaagde schuldig was. Het oordeel was dus 'niet schuldig'.

Het was leuk om zo'n proces eens mee te maken, zeker omdat we dit systeem in Nederland niet kennen. Normaal gesproken moet je voor de rest van de week nog beschikbaar zijn voor eventuele andere rechtzaken, maar wij zijn verder verexcuseerd voor Jury Duty de rest van de week, zodat ik de rest van de week weer normaal aan de slag kan.

Chicago, Argonne National Laboratory

Een van de projecten waarbij ik betrokken ben is het onderzoek naar de verandering in bodemgesteldheid onder verschillende 'bedrijfsvoering' (boomgaard, weiland, akker) De theorie is dat de opbouw van de bodem verschillend is en dat in bepaalde gevallen meer koolstof in de boden gebonden kan worden dan in andere gevallen.

Tegen onze verwachting in is een onderzoeksvoorstel van een collega geacepteerd door Argonne National Laboratory in Chicago.
Met dit onderzoek willen we bodem aggregaten (stukjes van 1 mm ofzo) bekijken met een x-ray apparaat zodat we een 3 dimensionaal model van de aggregaten kunnen reconstrueren en kunnen 'zien' hoe de bodem is opgebouwd (de intra-aggregaat porien structuur).


(Foto van de Advanced Photon Source, van www.aps.anl.gov)

Het Argonne National Laboratory heeft volgens eigen zeggen de helderste x-ray bundel van het westelijk halfrond. We hebben 23 uur de tijd, van vrijdag 29 mei 9 uur 's ochtends tot zaterdag 30 mei 8 uur 's ochtends om onze experimenten uit te voeren. Het plan is voorlopig om er met zijn tweeen naar toe te gaan en elkaar af te wisselen in het uitvoeren van de experimenten. Met de verplichte training de dag ervoor en mogelijk nog wat andere mensen spreken erna zullen we ongeveer een week weg zijn. Hopelijk gaat het allemaal meevallen met de varkensgriep.

Verder ben ik dus hard bezig om de software te schrijven/aan te passen voor deze analyses. Tot nu toe hebben we soortgelijke dingen gedaan met grotere bodemmonsters met een lagere resolutie, om te kijken naar de inter-aggregaat porien structuur (een bodem kolom van 10x10 cm met een resolutie van 0.5 mm, dat geeft een 20GB data file om te analyseren, en daar hebben we er 15 van op het moment...)

Paasweekend

Goede vrijdag zijn we via Taupo naar Napier gereden. Daar hebben we Marineland bezocht. Hier worden zieke zeehonden, blue penguins en vogels opgevangen (zoiets als Pieterburen dus). Kate vond vooral de vogels leuk maar ook de zeehonden en pinguins vond ze best interessant. Hierna zijn we naar ons motel gereden aan de rand van de stad.









Zaterdagochtend hebben we een wandeling gemaakt op de Te Mata Peak. Mooi weer en een schitterend uitzicht. Na het middagslaapje van Kate zijn we nog even Napier in geweest.












Eerste Paasdag reden we eerst richting Haumoana om een Farmyard Animal Zoo te bezoeken. Nog meer dierennamen te oefenen voor Kate! Vervolgens zijn we weer terug naar Napier gereden en bij een chocolademuseum geluncht en natuurlijk wat bonbons gekocht (ze waren erg lekker!). Daarna was het een mooie rit naar Palmerston North. Na het inchecken in het hotel hebben we een wandeling gemaakt naar Victoria Esplanade Gardens en hebben we een ritje gemaakt op een miniatuur treintje (voor Kate natuurlijk...). 's Avonds uit eten geweest met een collega van Niels, Chris, en zijn vrouw in een zeer kindvriendelijk restaurant. Behalve een kinderstoel brachten ze ook speelgoed.












Tweede Paasdag zijn we even Palmerston nog in geweest. Eerst naar het Te Manawa Science Centre, Museum and Art Gallery. Omdat het ging regenen hebben we alleen nog koffie/chocolademelk in een cafeetje in de buurt gedronken en toen de auto weer opgezocht. Na Wanganui zijn we via de Whanganui River Road naar Raetihi gereden. Een erg mooie maar bochtige route langs de Whanganui en kleine dorpjes met grootse namen als London, Athens, Corinth en Jerusalem. Vanaf Raetihi zijn we via de SH4 naar Taumarunui gereden en daar hebben we een motel gezocht.












Niels had de dinsdag ook nog vrijgenomen (ik werk niet op dinsdag). Onderweg naar Hamilton hebben we nog een wandeling van een uur gemaakt naar de Omaru Falls.

Kate in de speeltuin

Afgelopen zondagochtend was het mooi weer en dus togen we naar Lake Rotoroa voor de Hamiltonse versie van een rondje Sloterplas, inclusief eendjes, duiven en burka's, maar ook met palmbomen en pokeko's. De wandeling eindigde bij een grote speeltuin met een apart gedeelte voor peuters. Daar heeft Kate zich prima vermaakt.

Team Lead en Coordinator

Het informatics team van Landcare Research is wat veranderd. Mijn directe baas, Robert Gibb, is een plaatsje opgeschoven van Research Leader (leider van een sub team) naar Science Leader (leider van heel informatics). Voorheen waren er 3 sub teams gegroepeerd rond de specialisaties, Bioinformatics, Geoinformatics en Remote Sensing. Nu zijn er 2 sub teams, Research en Applicaties en Research en Development. Het eerste team werkt voornamelijk met de bestaande appicaties en doet veel grote projecten (o.a. werk voor de Nieuw-Zeelandse Kyoto protocol rapportages ). Het tweede team is met name bezig met programmeren. In dit team heb ik nu de leiding over de programmeurs op het Noorder-Eiland (in Palmerston North en Hamilton), een team van 5 man. De rest van het team wordt door Nick geleid en zij zitten allemaal in Lincoln.

De tweede verandering is de introductie van een aantal coördinator rollen. Deze rollen hebben als doel de samenwerking binnen de verschillende science teams van Landcare te bevorderen. Ik heb daarbij de rol als Coordinator Web Services & Grid Middleware gekregen. Dit betekend dat ik veel mee mag gaan denken over de services architectuur waar we druk mee bezig zijn om te implementeren.

Volgende week in ieder geval een paar dagen naar Palmerston North om te praten over de nieuwe architectuur van het Gis Portal. Zoals het er nu naar uitziet gaan dat veel Open Source componenten worden...

Earth Hour

Er was redelijk wat publiciteit hier voor Earth Hour. Met onder andere een concert als afsluiting van de Balloons over Waikato Nightglow. Aangezien het met Kate toch wat lastig was om 's avonds naar het festival terrein te gaan, hebben wij Earth Hour gewoon thuis gehouden, lichten uit en kaarsjes aan...

Graduation

Het is graduation week voor Wintec en vanochtend waren de School of Education, School of English Language and School of Social Development aan de beurt. Ik had de makkelijke taak van programma's uitdelen en kon dus alles rustig observeren. Graduation bij Wintec vindt plaats in het Founders Theatre of in de Kirikiriroa Marae (voor Maori, maar ook niet-Maori studenten kunnen daarvoor kiezen). De studenten verzamelden zich in een tent achter het theater waar ze in volgorde werden gezet om het theater in te lopen. Na de studenten kwamen de docenten binnen. De ochtend werd geopend met een Mihi, een welkom in Maori, en vervolgens het volkslied, eerst in Maori en vervolgens in Engels. Na een aantal toespraken kwamen de studenten een voor een het podium op voor hun diploma, uitgereikt door de voorzitter van de Wintec Council. De uitreiking werd afgesloten met een toespraak van een student.

Geheel nieuw voor mij was natuurlijk de academische regalia. Alle studenten, docenten en wintec medewerkers droegen een zwarte mantel (gown), ik dus ook... in vele gevallen aangevuld met hood en trencher. Certificaat-studenten dragen alleen een gown, diploma-studenten dragen daarover de hood (soort stola, kleur is afhankelijk van opleiding en instituut), en voor bachelors komt er nog een hoed (trencher) bij. Als je al een bachelor bent mag je met de hoed op het podium oplopen, anders wordt dit in de hand gehouden en door de voorzitter van de council op het hoofd gezet.


(3 collega's, BIll, Lynn en Stephen)

Weer een jaartje ouder

Alweer de derde verjaardag in NZ en opnieuw niet gevierd in Coromandel. Dat zijn we al 2 jaar van plan maar dit jaar was het zeker slechter weer daar dan in Hamilton (zie Niels' mail hieronder). In plaats daarvan zijn we zondag naar de Hamilton Zoo gegaan. We waren lekker vroeg en het was met name in het begin nog heerlijk rustig. Kate vond de neushoorns nog niet zo boeiend (best wel groot en eng eigenlijk) maar bij de giraffes en zebra's begon ze al wat te lachen en te wijzen en de apen vond ze fantastisch. Ook leuk om te zien dat ze de dieren in het echt herkent en niet alleen van plaatjes, haar repertoire aan dierengebaren kwam nu zeer van pas.

Na het bezoek aan de dierentuin hebben we nog geluncht in Hamilton East.
Aan het eind van de middag kwamen Dan en Suus langs en 's avonds hebben we 'gekolonist'.
Ik ben ook goed verwend: een wasgij puzzel, een grote zak zwart/witjes (tja, helaas zijn kleine venco-zakjes hier niet verkrijgbaar, alleen grote), paaseitjes, cd van Anika Moa (NZ zangeres), choco-kookboek, filmuitje inclusief oppas, doucheschuim, geld en kaarten.
Bij een 'wasgij' puzzel is het plaatje op de doos niet het plaatje van de puzzel zelf maar is dit een clue. In dit geval is het plaatje op de doos het verleden en moet je verzinnen wat de toekomst is van de kinderen. Op de achterkant van de doos staan nog 2 andere clues. Leuk voor wat uurtjes puzzelen in de winter die gaat komen.

Mountainbiken op de Ligfiets

Afgelopen zaterdag was de Colville Connection mountain bike race. Dit is een mountain bike rit van 72km rond de top van het Coromandel Peninsula. Een aantal collega's van mij doen al een aantal jaar mee, en ze hadden me overtuigd om dit jaar ook mee te doen. De rit gaat voor 80% over gravel wegen, en normaal gaat de rest over een grote heuvel via een graspad. Dit jaar had de DOC permissie gegeven om het wandelpad van de Coromandel Walkway te gebruiken, wat voor mountain biken een mooi, niet te technisch single track zou zijn. Omdat ik weet dat ik op de ligfiets langere afstanden zonder al te veel training kan rijden :-) werd dat de fiets voor mij. Het kaartje hier links geeft de gravel wegen aan van Colville (A) naar Stony Bay (B), dan over het single track naar Fletcher Bay (C) en van daaruit terug over gravel naar Colville.


In totaal deden er zo'n 900 rijders mee aan de 72 km rit. 2 van de collega's zijn redelijk goede fietsers (Danny is 43e geworden in 3:42, 41 minuten achter de winnaar) dus die startten ergens voor in het peloton, samen met Corinne ben ik achteraan van start gegaan.

Helaas was het weer nog wat slechter dan de beloofde motregen, dus na het 1e uur waren we al tot op het bot toe doorweekt. Ik heb dus ook niet zo veel foto's gemaakt.

De ligfiets trok in ieder geval veel bekijks, veel vragen of het comfortabel was, of ik hem zelf had gebouwd, hoe je daar nou mee stuurt, enzovoort. In totaal heb ik zeker zoveel kunnen rijden als op een 'gewone' mtb, de steile afdalingen op het single track kon ik met de ligfiets grotendeels rijden, terwijl ik daar met de mtb waarschijnlijk afgestapt was, alleen een paar 1oom single track had ik misschien op een gewone mtb kunnen rijden, waar ik niet weg kwam met de ligfiets (te glad, slippend achterwiel). Door alle regen en de 800 rijders voor me was het single track vooral een hele grote modder glijbaan...

In totaal heb ik er 7:28 uur over gedaan (inclusief stops) met een 844e plaats, en volgens de hoogtemeter hebben we 1600m geklommen. Ik heb wel wat problemen gehad met modder in mijn derailleurkabel, dus schakelen ging niet goed, waardoor ik beperkt was tot de 3 versnellingsnaaf en handmatig (afstappen, derailleur verplaatsen, kabel doortrekken) schakelen...

Wie durft er nu nog te zeggen dat je niet kunt klimmen op een ligfiets?

Update: een foto van de finish.

Nationale Fietsroute

Onlangs heeft de regering een zogenaamde 'Job Summit' gehouded, een forum om met plannen te komen om meer en betere banen te scheppen in NZ. Een van de plannen die daar geopperd werd was de aanleg van een Nationale Fietsroute.

Vandaag stond op de voorpagina van de krant dat John Key (de Prime Minister) er met de regering voor is om zo'n fietsroute te realiseren. De Fietsroutenetwerken in Engeland en Denemarken (waar we allebei een stuk van gefietst hebben) worden o.a. in het kranten artikel genoemd (maar niet online?). Het bericht gaat verder in op het feit dat het een betonnen fietspad zou moeten worden, "omdat mensen tegenwoordig niet alleen op mountainbikes fietsen". En of er wel of niet gebruik gemaakt kan worden van trajecten van de Nationale Wandelroute Te Araroa.

Laten we hopen dat dit fietspad er inderdaad gaat komen, want Nieuw-Zeeland is prachtig mooi om te fietsen, maar de wegen zijn daar maar matig geschikt voor met overal buiten de bebouwde kom een maximum snelheid van 100 km/h...

Earth, Ocean & Environment Trail en Sunset Symphony

Afgelopen zondag was er een informatie dag van het Earth & Ocean Sciences department van de Universiteit hier in Hamilton. Eerst hebben we een rondleiding gevolgd door de tuinen op de campus, erg leuk om eens met andere ogen naar de campus te kijken. Normaal fiets ik over de campus op en neer naar werk.
Daarna was er nog een rondleiding door de Hamilton Gardens door Professor David Lowe. Hij vertelde bijzonder enthousiast over de ontstaansgeschiedenis van het landschap in de Waikato. Met mijn achtergrond als fysisch geograaf was dat helemaal interessant.


's Avonds was het afsluitende concert, de 'Sunset Symphony', van het Hamilton Garden zomerfestival. Mijn moeder heeft op Kate gepast, terwijl wij naar het concert waren (samen met nog 10.000 anderen). Het was gelukkig prachtig weer na al de regen die zaterdag gevallen is.