We beginnen weer een beetje te wennen aan NL en ons huis (nog niet aan het weer!!!). Onze spullen zijn nog ergens op zee/de oceaan, dus hier en daar is het huis nog wat kaal. Maar dat geeft ons wat tijd om het huis aan te passen aan een peuter en wat spullen te verplaatsen voordat de dozen uitgepakt moeten gaan worden.
Even ter herinnering: ons 'weer thuis feestje' is a.s. zaterdag tussen 10 en 4, kies maar welk tijdstip je het beste uitkomt. Wij zorgen voor de hapjes, koffie/thee/water, maar het nieuw zeelandse systeem van je eigen drankje meenemen vinden we best handig, helemaal nu onze voorraadkast nog redelijk leeg is. Dus als je iets anders wilt drinken, neem dit dan mee...
Laat nog even weten of je komt en wanneer ongeveer.
Tot zaterdag!
Tuesday, March 30, 2010
Saturday, March 27, 2010
Foto's Tasmanie/Victoria
Er staat nu een webalbum klaar met foto's van onze reis door Tasmanie en Victoria. Klik hier
Wednesday, March 24, 2010
Reis door Tasmanie (deel 2) en Melbourne/Victoria
Woensdag 10 maart: Launceston – St Helens
De rit vandaag gaat redelijk door de bewoonde wereld, regelmatig gehuchtjes en dan weer een wat groter dorp. We stoppen in Scottsdale voor morning tea en rijden dan verder naar Weldborough voor de Weldborough Pass Rainforest Walk, een 15 minuten durend circuit door een myrtle rainforest. Daarna rijden we naar St Helens op een plekje op de camping veilig te stellen voordat we de Bay of Fires gaan verkennen. Dit is een zeer mooie kust met witte stranden, rotsen en kristal helder water. We lopen een stukje over het strand van Cosy Corner, het is niet warm genoeg voor een duik en het water is trouwens ook errug koud. Weer terug in St Helens halen we een lekker ijsje en op de camping vermaakt Kate (en Niels) zich prima op het springkussen.
Donderdag 11 maart: St Helens – Coles Bay
Dit is een zeer mooie rit langs de kust. We stoppen in Bicheno voor morning tea, daarna rijden we het Freycinet NP in. We maken eerst de wandeling naar de Wineglass Bay lookout. Een flinke klim, maar het uitzich is de moeite waard. We maken niet de afdaling naar de baai zelf, want ik heb gisteren m’n voet verzwikt en wil het een beetje rustig aan doen. In plaats daarvan maken we nog een korte wandeling bij Cape Tourville met mooi uitzicht op de kust. We hebben een plekje op de camping van Coles Bay gereserveerd. Hier zitten we nog lekker in het zonnetje en maken een korte wandeling over het dichtbij gelegen strand.
Vrijdag 12 maart: Coles Bay – Hobart
Bij de bakkerij naast de camping halen we iets lekkers voor de morning tea en daarna een klein stuk teruggereden om de A3 weer op te pakken. We stoppen net buiten Swansea voor de morning tea bij een speeltuintje. Van Swansea tot Orford gaat de route mooi langs de kust, daarna gaat het binnendoor richting Hobart. Niet ver van Richmond bezoeken we ZooDoo Wildlife Fun Park. Eerst gaan we naar de ‘petting-zoo’, waar Kate zowaar de konijntjes en cavia’s wil aaien. Daarna stappen we op de safari-bus, een open kar. We blijken niet gewoon een rondje terijden maar ook dieren eten te gaan geven. We rijden eerst de weide met emoe’s binnen. Dit vindt Kate best wel eng, logisch want die grote vogels steken hun lange hek zo naar binnen om de zakjes met eten leeg te pikken. Idem bij de struisvogels. De kamelen vindt ze iets beter. Daarna lopen we door het gedeelte met Australische dieren. We zien weer wombats en tasmanian devils en een koala. Je kan ook de weide met kangaroe’s en wallabies in om deze te voeren, dit zijn redelijk tamme beesten. Er waren flink wat albino wallabies. Deze waren supertam (of te slecht van zicht om zich ergens iets van aan te trekken). Kate vond het best leuk om ze eten te geven. Met wat geduld kwam er ook een ‘gewone’ wallabie bij haar eten. Tot slot nog de tijgers, twee leeuwenjongen en de aapjes bekeken voor we weer de camper in stapten op zoek naar een camping. De eerste twee die we bezochten, vlakbij Hobart, keurden we af. Uiteindelijk zijn we zo’n 20 minuten ten zuiden van Hobart terecht gekomen bij een camping in Snug, een knusse naam, aan een strandje tegenover Bruny Island.
Zaterdag 13 maart: Hobart
We hadden gepland om op een zaterdag in Hobart te zijn zodat we de Salamanca market konden bezoeken. Dit was zeker de moeite waard, we hebben zo’n 2 uur hier zoet gebracht. Groente- en fruitkramen wisselden af met eetstalletjes, souvenier-, kleren-, boeken-, houtwerk-, etc kramen. Kate kon in de rugdrager mooi over alle drukte uitkijken. In de haven kochten we voor de lunch fish & chips en aten dit ter plekke op. De middag hebben we een stadswandeling gemaakt door de historische wijken van de stad. Na een lekker ijsje zijn we langs de Derwent River naar Kingston gereden voor boodschappen en daarna door naar de camping.
Zondag 14 maart: Hobart – Tasman Peninsula
Na het ontbijt naar Mt Wellington gereden, deze 1270 m hoge berg kan je heel lui per auto ‘beklimmen’. Vanaf de top hadden we een werkelijk schitterend uitzicht over niet alleen Hobart maar ook naar het gebergte in het westen en de kustlijn in het oosten, zelfs het Tasman Peninsula, ons doel voor vandaag. We stopten bij Pirates Bay voor een mooi uitzicht over de baai en de lunch, daarna reden we door naar de camping op White Beach. Kate en Niels gingen alvast naar het strand, terwijl ik de hoognodige was ging doen. Daarna ook maar naar het strand gegaan en zag dat Kate en Niels zowaar in zee waren. Toen ook m’n bikini aangetrokken en me het water in gewaagd. Even doorbijten, maar dan is het best lekker. Het is een beschutte baai, dus weinig golven, ideaal voor Kate die het water ook helemaal niet meer uitwilde.
Maandag 15 maart: Tasman Peninsula
Op m’n verjaardag wilde ik wel wat speciaals doen en daarom hadden we voor de ochtend de Tasman Island Cruise geboekt. Vanaf het boekingskantoor in Port Arthur gingen we met een bus naar Eaglehawk Neck waar we op een kleine boot stapten (max 25 pers). We kregen allemaal hele grote regenjassen tegen de wind en spatwater. We volgden de kust langs Pirates Bay en Fortescue Bay, af en toe een stukje grot in, en onderlangs de enorm hoge kliffen bij Cape Pillar, waaronder de voor klimmers bekende Totem Pole en Candlestick. Hier zagen we ook New Zealand fur seal. Hierna staken we over naar Tasman Island. Hier zagen we honderden Australian fur seals, een mannelijke vrijgezellenkolonie. Bij het ronden van Tasman Island spotten we ook opeens albatrossen, in totaal zo’n 10, waaronder de shy albatros en de royal albatros. Helaas geen foto, de batterij was juist nu leeg.... Hierna vaarden we naar Port Arthur, Stewart Bay waar we weer aan land gingen. Op dit strandje hebben we ook gelunched. Daarna brachten we een bezoek aan de Port Arthur Historic Site. Hier was van 1830 tot 1877 een strafkolonie. Rond 1840 woonden hier zo’n 2000 veroordeelden, soldaten en algemeen personeel. Het was een flink groot terrein en in de bakkende zon was het wel puffen om alle gebouwen te bekijken. Sommigen waren slechts ruines, anderen waar goed geconserveerd en ook ingericht. Om half vier was het eindelijk tijd voor een stukje verjaardagstaart. Daarna zijn we teruggereden naar de camping. Kate wilde nog graag even de zee in, dus hebben we ook ter afsluiting een verfrissende duik genomen.
Dinsdag 16 maart: Tasman Peninsula
Vanochtend zijn we naar Saltwater River gereden, hier vlakbij is de Coal Mines Historic Site, alweer een stukje geschiedenis. Hier werden de zwaarst gestraften te werk gesteld. Daarna zijn we naar de Federation Chocolate Factory gegaan, een zeer kleinschalig opgezet fabriekje waar je kan kijken hoe de repen gemaakt worden en ook proeven en kopen natuurlijk. Ze hebben bijzondere smaken als appel- of dropchocola, maar ook normalere als caramel en honing. We hebben een paar tabletten gekocht als souvenir, wie gaat ze krijgen??? In het Tasman NP maakten we nog een wandeling van ruim een uur van Devil’s Kitchen naar Waterfall Bay en weer terug. Dit was bovenlangs de kliffen met af en toe een spectaculair uitzicht. Hier zijn we gisteren al onderlangs gevaren, maar dat maakte dit niet minder indrukwekkend. In Doo Town hebben we van een heerlijk bakje met ijs en verse aardbeien en bramen genoten, mjam. Toen teruggereden naar de camping. Kate wilde graag weer de zee in , dus de zwemspullen aangetrokken voor een laatste duik in zee. Terwijl Kate een zandkasteel afbrak zagen wij nog een stuk of 5 dolfijnen een stukje verder op in de baai. Daarna hebben we de kastjes van de camper leeggehaald en de rugzakken weer ingepakt want morgen rijden we terug richting de luchthaven.
Woensdag 17 maart: Tasman Peninsula – Melbourne
Voor het laatst weer de slaapruimte van de camper omtoveren in een zit/leefruimte. Voordat we richting luchthaven rijden brengen we een bezoek aan de Remarkable Cave, een tunnel door een klif. Vanaf een platform kan je erdoor naar zee kijken. Het schijnt dat surfers hierdoor gaan, hmmmm. De rit naar de luchthaven is inmiddels bekend. Iets voor 1 uur leveren we de camper in, halen onze spullen eruit en stappen over in het busje dat ons aflevert bij de vertrekhal. Inchecken gaat vlotjes en we hoeven ook niet lang te wachten voor we mogen boarden. Dit is een lekker korte vlucht. In Melbourne moeten we even op de bagage wachten en dan nemen we een taxi naar ons hotel, te veel gezeul om de bus te nemen. Ons hotel is in Little Bourke St, regelrecht in het centrum van Melbourne. We hebben een soort appartement, een ruime zitkamer met keukentje en een aparte slaapkamer, fijn. Om 5 uur lopen we de stad in, meteen naast en tegenover het hotel zijn de twee bekende warenhuizen Myers en David Jones. We lopen richting Federation Square. Deze week is het fashion week en food week dus genoeg activiteiten in de stad. De mensen zijn hier over het algemeen ook veel netter en hipper gekleed dan we de laatste jaren gewend waren in Nieuw Zeeland. Dit is dan ook een echte big city, meer New York dan Amsterdam. We lopen nog een stukje langs de Yarra River en dan steken we over naar Elizabeth St waar we in een pizzeria gaan eten.
Donderdag 18 maart: Melbourne
We lopen Little Bourke St uit, door Chinatown en via Exhibition St en Rathdowne St naar het Melbourne Museum. Dit museum is echt geweldig! We begonnen in de Science and Life Gallery. Na de dinosaurus botten kwamen we in de ‘wild animals’ sectie terecht. Dit stond vol met opgezette dieren, maar wat zo fantastisch was dat je via diverse touch-screens dieren aan kon klikken en zo meer informatie kon vinden en filmpjes kon zien. Foto’s van de dieren kan je ook via deze screens downloaden naar je mobieltje. We zijn ook nog kort over de Mind and Body Gallery gelopen maar inmiddels waren er diverse schoolklassen losgelaten in het museum en die namen alle interactieve displays in beslag helaas. Voor ons was het inmiddels ook wel tijd voor morning tea. Daarna zijn we nog door de Bunjilaka Aboriginal Cultural Centre, Melbourne Gallery en Forest Gallery gelopen op weg naar de Childrens’s Gallery. Dit is voor kinderen van 3 tot 8 maar ook voor Kate was het zeer interessant. Verrassende (dieren)displays in de grond en op kinderooghoogte, kleuren herkennen met dieren en fruit, je lengte en gewicht vergelijken met wombats en andere dieren en nog meer. In een andere ruimte waren diverse hoekjes met kussens gecreeerd waar puzzels lagen, knuffels en een leeshoek. Buiten was een ouderwets speelterrein met oa stelten, ringwerpen en reuze legoblokken. Zo’n uitgebreide kinderafdeling hadden we nog niet eerder in een museum gezien.
Vanaf het museum hebben we de gratis tourist shuttle genomen naar de Botanical Gardens. Op die manier kwamen langs andere interessante plekken in Melbourne zoals het moderne Docklands (met nog veel meer winkelmogelijkheden). In de Botanic Gardens hebben we eerst geluncht voordat we de tuinen gingen verkennen. Hierin was ook een Children’s Garden, met tunnels gecreerd door planten, een grot en een mini riviertje waar je lekker in kan spetteren. Opnieuw zeer leuk en ook uniek voor zover we weten. We hebben redelijk de buitenrand van de gardens gevolgd, grotendeels rainforest thema tot we weer de gardens uit kwamen, de Yarra overstaken naar het Birrarung Marr park en zo terug richting Federation Square liepen en terug naar het hotel. Genoeg gelopen vandaag en dat met een temperatuur van 31 graden!
Vrijdag 19 maart: Melbourne – Wye River
Niels heeft na het ontbijt de huurauto opgehaald, de bagage ingeladen en toen zijn we Melbourne uitgereden richting Geelong. Vanaf Geelong zijn we doorgestoken naar Torquay en daar boodschappen gedaan en geluncht bij een mooie speeltuin. In Torquay start the Great Ocean Road en die willen we de komende 2 dagen rijden. We hebben inderdaad regelmatig mooi uitzicht op de oceaan en stranden, soms zien we groepjes surfers. We hebben een cabin gereserveerd op de camping in Wye River maar rijden nog even door naar Kennett River want we hebben gelezen dat je daar koala’s kunt spotten. En inderdaad, we lopen een laantje in en daar zien we er eentje slapen in een eucalyptusboom. We lopen nog een stukje verder maar dan houden de eucalyptussen op en zullen we ook geen koala’s zien. Op de weg terug zien we in dezelfde boom nog een koala en deze is zowaar wakker en is lekker blaadjes aan het eten. Kate spot ze ook gemakkelijk en is helemaal enthousiast, vooral als er ook nog een wallabie langs komt huppen. Nog een stukje terug zien we opnieuw een koala en ook 2 papagaai-achtigen. In Kennett River drinken we ook nog een kopje koffie/thee voor we naar de camping in Wye River rijden. We krijgen een nette cabin en er is ook een hele grote speeltuin met springkussen dus Kate wil al snel daarheen. Moe gesprongen en geklommen lopen we richting strand waar een leuk cafe is. Na een drankje besluiten we hier ook te blijven eten. En terugwandelend over de camping zien we ook hier nog twee koala’s. Ja we zijn echt in Australie.
Zaterdag 20 maart: Wye River – Warrnambool
We vervolgen de Great Ocean Road. Voorbij Apollo Bay maken we een detour naar Cape Otway. Hier is een vuurtoren en zou je een mooi uitzicht over de kust moeten hebben. Het blijkt dat je niet alleen toegang moet betalen om de vuurtoren te beklimmen maar dat je zonder kaartje helemaal niet in de buurt kunt komen en dus ook niet Cape Otway kunt betreden. Beetje duur en ook flauw vinden we. Gelukkig maken de vele koala’s in de bomen deze detour wel weer goed.
De volgende detour maken we naar Johanna Beach waar we een eenzame surfer bewonderen, hij kan er wel wat van.
We stoppen voor de lunch bij de Gibson Steps. Dit is voorlopig de laatste plek waar je op het strand kunt komen en vanaf hier kan je de eerste apostel zien. Onze volgende stop is natuurlijk de Twelve Apostles. Vanaf een boardwalk heb je een goed uitzicht op de diverse apostels, bijzonder gevormde rotstorens in zee. Op dit stuk van de route kan je om zo ongeveer een paar kilometer weer een parkeerplaats op rijden voor een uitkijkpunt of bijzondere rotsen. Wij stoppen nog bij de Arch, een tunnel door een rots en we kunnen wel blijven kijken naar de wilde branding die tegen de rotsen slaat. Maar goed, we moeten ook weer verder. De Great Ocean Road eindit in Warrnambool en hier zoeken we weer een camping met cabins. Vlak bij is een zeer groot adventure park, een park met meertjes waarop je kan kanoen en waterfietsen en diverse speeltuinen. Kate is na een tijdje de ‘simpele’ klauter – en glijtoestellen wel zat en besluit van veel hogere glijbanen af te willen. De eerste keer moet ik nog mee, maar meer omdat er veel andere kinderen zijn. Als het wat rustiger is glijdt ze in haar eentje naar beneden.
Zondag 21 maart: Warrnambool – Ballarat
Voordat we de oceaan de rug toekeren rijden we nog naar Tower Hill Reserve. Dit is een vulkaankrater ontstaan door een eruptie zo’n 30.000 jaren geleden. In de as hiervan zijn voorwerpen van aboriginals gevonden. Na jaren van ontbossing heeft men vanaf 1961 getracht dit gebied weer in oude staat terug te brengen aan de hand van een schilderij van Eugene von Guerard uit 1855. Nu zijn er diverse wandelingen uitgezet en kan je divers wild tegenkomen. Toen we aankwamen begon het te regenen dus bekeken we eerst het information centre. Toen kwam het zonnetje erdoor en besloten we een alsnog een korte wandeling te maken. In de bomen rond de parkeerplaats zagen we al 3 koala’s. Tijdens de wandeling zagen we 4 black wallabies en op de terugweg liep Niels zonder iets te merken 2 emoe’s voorbij. Ok, het regende op dat moment erg hard. Hierna reden we weer terug naar Warrnambool voor morning tea waarna we naar het noorden afsteken richting Ballarat. In deze regio is rond 1850 veel goud gevonden. We hebben voor 2 nachten een cabin geboekt op een camping in Ballarat. Na een late lunch in de cabin rijden we richting Lake Wendouree waar weer een grote adventure playground is, hier kon Kate weer even wat energie kwijt. Het laatste restje heeft ze versprongen op het springkussen op de camping.
Maandag 22 maart: Ballarat
Op loopafstand van de camping ligt Sovereign Hill. Dit is een openlucht museum over de goudkoortsjaren in Ballarat en gesitueerd op een oude goudmijn. We beginnen in het goudgravers-gedeelte met een chinees kamp, een riviertje waar we goud zoeken en niet vinden en we bekijken wat werkende stoommachines. Daarna lopen we door het winkel- en woongedeelte van de ‘stad’. Er is een rijtuigenmakerij, groenteman, smid etc en de mensen lopen in kostuums door de straten. Er zijn ook een paar schooltjes en het leuke is dat als schoolklassen dit museum bezoeken ze gekleed kunnen worden in kostuums en in deze schooltjes les krijgen. Zo zagen we een klas een school uitkomen en ze moesten netjes in de rij staan voordat ze achter de juf aan ergens anders heen gingen. Het museum zag er erg authentiek uit, hoe het terrein was opgezet met goudgraverstentjes, rijtuigen door de straten (aangestampt aarde), de gebouwen en de kostuums. We hebben hier met plezier een paar uurtjes zoekgebracht. Je kon ook nog een mijn in maar dat leek ons voor Kate niet zo leuk.Tegenover dit openlucht museum was ook nog het Gold Museum, daar zijn we nog even snel doorheen gelopen voor we teruggingen naar de camping. Daar kon Kate mooi even een dutje doen voordat we nog Ballarat zelf ingingen voor een korte wandeling. In het centrum zijn nog een aantal mooie Victoriaanse gebouwen te zien. Weer terug op de camping hebben Niels en Kate nog gezwommen en Kate wilde natuurlijk weer springen op het springkussen.
Dinsdag 23 maart: Ballarat – Melbourne – Singapore / Woensdag 24 maart: Badhoevedorp
Brrrr wat een koude start van de dag. We hebben tijd genoeg om op de luchthaven te komen dus we hadden bedacht nog naar de botanische tuin en speeltuin te gaan in Ballarat. We hebben dus even gewandeld maar het was behoorlijk fris. In plaats van de speeltuin maar morning tea in het cafe ernaast en dan maar wat eerder naar de luchthaven. Hier moesten we dus even wachten voor we konden inchecken, maar we stonden wel voor in de rij!!! De vlucht vertrok op tijd om 5 uur. Deze zou zo’n 8 uur duren. Kate vond het niet nodig om te slapen, gelukkig was ze redelijk tevreden met het steeds opnieuw herhalen van de ene aflevering van Dora die via het entertainment system te zien was. En natuurlijk kiekeboe spelen met de mensen die op het toilet stonden te wachten en het personeel. We vlogen met de nieuwe airbus, mooi hoor, lekker ruim en niet zo lawaaierig. En het personeel (Singapore Airlines) was extreem vriendelijk en dol op Kate. Kate viel natuurlijk pas in slaap toen we landden ;-). We hadden zo’n 3 uur tot de volgende vlucht en die was helaas ook wat vertraagd. Kate was inmiddels zo vermoeid dat ze in de wachtruimte half staand/liggend in slaap viel en zich zo het vliegtuig liet indragen en in haar stoel verder sliep. Gelukkig heeft ze het slapen redelijk lang vol gehouden zodat wij ook even de ogen dicht konden doen, maar echt goed uitrusten doe je natuurlijk niet.
We kwamen mooi op tijd aan, een beetje aan de vroege kant voor onze ophaler maar je moet wat voor die eer overhebben. Nu zijn we weer in ons huis in Badhoevedorp, maar wel wennen hoor, waar zijn de spullen.
Foto's zullen binnenkort toegevoegd worden
De rit vandaag gaat redelijk door de bewoonde wereld, regelmatig gehuchtjes en dan weer een wat groter dorp. We stoppen in Scottsdale voor morning tea en rijden dan verder naar Weldborough voor de Weldborough Pass Rainforest Walk, een 15 minuten durend circuit door een myrtle rainforest. Daarna rijden we naar St Helens op een plekje op de camping veilig te stellen voordat we de Bay of Fires gaan verkennen. Dit is een zeer mooie kust met witte stranden, rotsen en kristal helder water. We lopen een stukje over het strand van Cosy Corner, het is niet warm genoeg voor een duik en het water is trouwens ook errug koud. Weer terug in St Helens halen we een lekker ijsje en op de camping vermaakt Kate (en Niels) zich prima op het springkussen.
Donderdag 11 maart: St Helens – Coles Bay
Dit is een zeer mooie rit langs de kust. We stoppen in Bicheno voor morning tea, daarna rijden we het Freycinet NP in. We maken eerst de wandeling naar de Wineglass Bay lookout. Een flinke klim, maar het uitzich is de moeite waard. We maken niet de afdaling naar de baai zelf, want ik heb gisteren m’n voet verzwikt en wil het een beetje rustig aan doen. In plaats daarvan maken we nog een korte wandeling bij Cape Tourville met mooi uitzicht op de kust. We hebben een plekje op de camping van Coles Bay gereserveerd. Hier zitten we nog lekker in het zonnetje en maken een korte wandeling over het dichtbij gelegen strand.
Vrijdag 12 maart: Coles Bay – Hobart
Bij de bakkerij naast de camping halen we iets lekkers voor de morning tea en daarna een klein stuk teruggereden om de A3 weer op te pakken. We stoppen net buiten Swansea voor de morning tea bij een speeltuintje. Van Swansea tot Orford gaat de route mooi langs de kust, daarna gaat het binnendoor richting Hobart. Niet ver van Richmond bezoeken we ZooDoo Wildlife Fun Park. Eerst gaan we naar de ‘petting-zoo’, waar Kate zowaar de konijntjes en cavia’s wil aaien. Daarna stappen we op de safari-bus, een open kar. We blijken niet gewoon een rondje terijden maar ook dieren eten te gaan geven. We rijden eerst de weide met emoe’s binnen. Dit vindt Kate best wel eng, logisch want die grote vogels steken hun lange hek zo naar binnen om de zakjes met eten leeg te pikken. Idem bij de struisvogels. De kamelen vindt ze iets beter. Daarna lopen we door het gedeelte met Australische dieren. We zien weer wombats en tasmanian devils en een koala. Je kan ook de weide met kangaroe’s en wallabies in om deze te voeren, dit zijn redelijk tamme beesten. Er waren flink wat albino wallabies. Deze waren supertam (of te slecht van zicht om zich ergens iets van aan te trekken). Kate vond het best leuk om ze eten te geven. Met wat geduld kwam er ook een ‘gewone’ wallabie bij haar eten. Tot slot nog de tijgers, twee leeuwenjongen en de aapjes bekeken voor we weer de camper in stapten op zoek naar een camping. De eerste twee die we bezochten, vlakbij Hobart, keurden we af. Uiteindelijk zijn we zo’n 20 minuten ten zuiden van Hobart terecht gekomen bij een camping in Snug, een knusse naam, aan een strandje tegenover Bruny Island.
Zaterdag 13 maart: Hobart
We hadden gepland om op een zaterdag in Hobart te zijn zodat we de Salamanca market konden bezoeken. Dit was zeker de moeite waard, we hebben zo’n 2 uur hier zoet gebracht. Groente- en fruitkramen wisselden af met eetstalletjes, souvenier-, kleren-, boeken-, houtwerk-, etc kramen. Kate kon in de rugdrager mooi over alle drukte uitkijken. In de haven kochten we voor de lunch fish & chips en aten dit ter plekke op. De middag hebben we een stadswandeling gemaakt door de historische wijken van de stad. Na een lekker ijsje zijn we langs de Derwent River naar Kingston gereden voor boodschappen en daarna door naar de camping.
Zondag 14 maart: Hobart – Tasman Peninsula
Na het ontbijt naar Mt Wellington gereden, deze 1270 m hoge berg kan je heel lui per auto ‘beklimmen’. Vanaf de top hadden we een werkelijk schitterend uitzicht over niet alleen Hobart maar ook naar het gebergte in het westen en de kustlijn in het oosten, zelfs het Tasman Peninsula, ons doel voor vandaag. We stopten bij Pirates Bay voor een mooi uitzicht over de baai en de lunch, daarna reden we door naar de camping op White Beach. Kate en Niels gingen alvast naar het strand, terwijl ik de hoognodige was ging doen. Daarna ook maar naar het strand gegaan en zag dat Kate en Niels zowaar in zee waren. Toen ook m’n bikini aangetrokken en me het water in gewaagd. Even doorbijten, maar dan is het best lekker. Het is een beschutte baai, dus weinig golven, ideaal voor Kate die het water ook helemaal niet meer uitwilde.
Maandag 15 maart: Tasman Peninsula
Op m’n verjaardag wilde ik wel wat speciaals doen en daarom hadden we voor de ochtend de Tasman Island Cruise geboekt. Vanaf het boekingskantoor in Port Arthur gingen we met een bus naar Eaglehawk Neck waar we op een kleine boot stapten (max 25 pers). We kregen allemaal hele grote regenjassen tegen de wind en spatwater. We volgden de kust langs Pirates Bay en Fortescue Bay, af en toe een stukje grot in, en onderlangs de enorm hoge kliffen bij Cape Pillar, waaronder de voor klimmers bekende Totem Pole en Candlestick. Hier zagen we ook New Zealand fur seal. Hierna staken we over naar Tasman Island. Hier zagen we honderden Australian fur seals, een mannelijke vrijgezellenkolonie. Bij het ronden van Tasman Island spotten we ook opeens albatrossen, in totaal zo’n 10, waaronder de shy albatros en de royal albatros. Helaas geen foto, de batterij was juist nu leeg.... Hierna vaarden we naar Port Arthur, Stewart Bay waar we weer aan land gingen. Op dit strandje hebben we ook gelunched. Daarna brachten we een bezoek aan de Port Arthur Historic Site. Hier was van 1830 tot 1877 een strafkolonie. Rond 1840 woonden hier zo’n 2000 veroordeelden, soldaten en algemeen personeel. Het was een flink groot terrein en in de bakkende zon was het wel puffen om alle gebouwen te bekijken. Sommigen waren slechts ruines, anderen waar goed geconserveerd en ook ingericht. Om half vier was het eindelijk tijd voor een stukje verjaardagstaart. Daarna zijn we teruggereden naar de camping. Kate wilde nog graag even de zee in, dus hebben we ook ter afsluiting een verfrissende duik genomen.
Dinsdag 16 maart: Tasman Peninsula
Vanochtend zijn we naar Saltwater River gereden, hier vlakbij is de Coal Mines Historic Site, alweer een stukje geschiedenis. Hier werden de zwaarst gestraften te werk gesteld. Daarna zijn we naar de Federation Chocolate Factory gegaan, een zeer kleinschalig opgezet fabriekje waar je kan kijken hoe de repen gemaakt worden en ook proeven en kopen natuurlijk. Ze hebben bijzondere smaken als appel- of dropchocola, maar ook normalere als caramel en honing. We hebben een paar tabletten gekocht als souvenir, wie gaat ze krijgen??? In het Tasman NP maakten we nog een wandeling van ruim een uur van Devil’s Kitchen naar Waterfall Bay en weer terug. Dit was bovenlangs de kliffen met af en toe een spectaculair uitzicht. Hier zijn we gisteren al onderlangs gevaren, maar dat maakte dit niet minder indrukwekkend. In Doo Town hebben we van een heerlijk bakje met ijs en verse aardbeien en bramen genoten, mjam. Toen teruggereden naar de camping. Kate wilde graag weer de zee in , dus de zwemspullen aangetrokken voor een laatste duik in zee. Terwijl Kate een zandkasteel afbrak zagen wij nog een stuk of 5 dolfijnen een stukje verder op in de baai. Daarna hebben we de kastjes van de camper leeggehaald en de rugzakken weer ingepakt want morgen rijden we terug richting de luchthaven.
Woensdag 17 maart: Tasman Peninsula – Melbourne
Voor het laatst weer de slaapruimte van de camper omtoveren in een zit/leefruimte. Voordat we richting luchthaven rijden brengen we een bezoek aan de Remarkable Cave, een tunnel door een klif. Vanaf een platform kan je erdoor naar zee kijken. Het schijnt dat surfers hierdoor gaan, hmmmm. De rit naar de luchthaven is inmiddels bekend. Iets voor 1 uur leveren we de camper in, halen onze spullen eruit en stappen over in het busje dat ons aflevert bij de vertrekhal. Inchecken gaat vlotjes en we hoeven ook niet lang te wachten voor we mogen boarden. Dit is een lekker korte vlucht. In Melbourne moeten we even op de bagage wachten en dan nemen we een taxi naar ons hotel, te veel gezeul om de bus te nemen. Ons hotel is in Little Bourke St, regelrecht in het centrum van Melbourne. We hebben een soort appartement, een ruime zitkamer met keukentje en een aparte slaapkamer, fijn. Om 5 uur lopen we de stad in, meteen naast en tegenover het hotel zijn de twee bekende warenhuizen Myers en David Jones. We lopen richting Federation Square. Deze week is het fashion week en food week dus genoeg activiteiten in de stad. De mensen zijn hier over het algemeen ook veel netter en hipper gekleed dan we de laatste jaren gewend waren in Nieuw Zeeland. Dit is dan ook een echte big city, meer New York dan Amsterdam. We lopen nog een stukje langs de Yarra River en dan steken we over naar Elizabeth St waar we in een pizzeria gaan eten.
Donderdag 18 maart: Melbourne
We lopen Little Bourke St uit, door Chinatown en via Exhibition St en Rathdowne St naar het Melbourne Museum. Dit museum is echt geweldig! We begonnen in de Science and Life Gallery. Na de dinosaurus botten kwamen we in de ‘wild animals’ sectie terecht. Dit stond vol met opgezette dieren, maar wat zo fantastisch was dat je via diverse touch-screens dieren aan kon klikken en zo meer informatie kon vinden en filmpjes kon zien. Foto’s van de dieren kan je ook via deze screens downloaden naar je mobieltje. We zijn ook nog kort over de Mind and Body Gallery gelopen maar inmiddels waren er diverse schoolklassen losgelaten in het museum en die namen alle interactieve displays in beslag helaas. Voor ons was het inmiddels ook wel tijd voor morning tea. Daarna zijn we nog door de Bunjilaka Aboriginal Cultural Centre, Melbourne Gallery en Forest Gallery gelopen op weg naar de Childrens’s Gallery. Dit is voor kinderen van 3 tot 8 maar ook voor Kate was het zeer interessant. Verrassende (dieren)displays in de grond en op kinderooghoogte, kleuren herkennen met dieren en fruit, je lengte en gewicht vergelijken met wombats en andere dieren en nog meer. In een andere ruimte waren diverse hoekjes met kussens gecreeerd waar puzzels lagen, knuffels en een leeshoek. Buiten was een ouderwets speelterrein met oa stelten, ringwerpen en reuze legoblokken. Zo’n uitgebreide kinderafdeling hadden we nog niet eerder in een museum gezien.
Vanaf het museum hebben we de gratis tourist shuttle genomen naar de Botanical Gardens. Op die manier kwamen langs andere interessante plekken in Melbourne zoals het moderne Docklands (met nog veel meer winkelmogelijkheden). In de Botanic Gardens hebben we eerst geluncht voordat we de tuinen gingen verkennen. Hierin was ook een Children’s Garden, met tunnels gecreerd door planten, een grot en een mini riviertje waar je lekker in kan spetteren. Opnieuw zeer leuk en ook uniek voor zover we weten. We hebben redelijk de buitenrand van de gardens gevolgd, grotendeels rainforest thema tot we weer de gardens uit kwamen, de Yarra overstaken naar het Birrarung Marr park en zo terug richting Federation Square liepen en terug naar het hotel. Genoeg gelopen vandaag en dat met een temperatuur van 31 graden!
Vrijdag 19 maart: Melbourne – Wye River
Niels heeft na het ontbijt de huurauto opgehaald, de bagage ingeladen en toen zijn we Melbourne uitgereden richting Geelong. Vanaf Geelong zijn we doorgestoken naar Torquay en daar boodschappen gedaan en geluncht bij een mooie speeltuin. In Torquay start the Great Ocean Road en die willen we de komende 2 dagen rijden. We hebben inderdaad regelmatig mooi uitzicht op de oceaan en stranden, soms zien we groepjes surfers. We hebben een cabin gereserveerd op de camping in Wye River maar rijden nog even door naar Kennett River want we hebben gelezen dat je daar koala’s kunt spotten. En inderdaad, we lopen een laantje in en daar zien we er eentje slapen in een eucalyptusboom. We lopen nog een stukje verder maar dan houden de eucalyptussen op en zullen we ook geen koala’s zien. Op de weg terug zien we in dezelfde boom nog een koala en deze is zowaar wakker en is lekker blaadjes aan het eten. Kate spot ze ook gemakkelijk en is helemaal enthousiast, vooral als er ook nog een wallabie langs komt huppen. Nog een stukje terug zien we opnieuw een koala en ook 2 papagaai-achtigen. In Kennett River drinken we ook nog een kopje koffie/thee voor we naar de camping in Wye River rijden. We krijgen een nette cabin en er is ook een hele grote speeltuin met springkussen dus Kate wil al snel daarheen. Moe gesprongen en geklommen lopen we richting strand waar een leuk cafe is. Na een drankje besluiten we hier ook te blijven eten. En terugwandelend over de camping zien we ook hier nog twee koala’s. Ja we zijn echt in Australie.
Zaterdag 20 maart: Wye River – Warrnambool
We vervolgen de Great Ocean Road. Voorbij Apollo Bay maken we een detour naar Cape Otway. Hier is een vuurtoren en zou je een mooi uitzicht over de kust moeten hebben. Het blijkt dat je niet alleen toegang moet betalen om de vuurtoren te beklimmen maar dat je zonder kaartje helemaal niet in de buurt kunt komen en dus ook niet Cape Otway kunt betreden. Beetje duur en ook flauw vinden we. Gelukkig maken de vele koala’s in de bomen deze detour wel weer goed.
De volgende detour maken we naar Johanna Beach waar we een eenzame surfer bewonderen, hij kan er wel wat van.
We stoppen voor de lunch bij de Gibson Steps. Dit is voorlopig de laatste plek waar je op het strand kunt komen en vanaf hier kan je de eerste apostel zien. Onze volgende stop is natuurlijk de Twelve Apostles. Vanaf een boardwalk heb je een goed uitzicht op de diverse apostels, bijzonder gevormde rotstorens in zee. Op dit stuk van de route kan je om zo ongeveer een paar kilometer weer een parkeerplaats op rijden voor een uitkijkpunt of bijzondere rotsen. Wij stoppen nog bij de Arch, een tunnel door een rots en we kunnen wel blijven kijken naar de wilde branding die tegen de rotsen slaat. Maar goed, we moeten ook weer verder. De Great Ocean Road eindit in Warrnambool en hier zoeken we weer een camping met cabins. Vlak bij is een zeer groot adventure park, een park met meertjes waarop je kan kanoen en waterfietsen en diverse speeltuinen. Kate is na een tijdje de ‘simpele’ klauter – en glijtoestellen wel zat en besluit van veel hogere glijbanen af te willen. De eerste keer moet ik nog mee, maar meer omdat er veel andere kinderen zijn. Als het wat rustiger is glijdt ze in haar eentje naar beneden.
Zondag 21 maart: Warrnambool – Ballarat
Voordat we de oceaan de rug toekeren rijden we nog naar Tower Hill Reserve. Dit is een vulkaankrater ontstaan door een eruptie zo’n 30.000 jaren geleden. In de as hiervan zijn voorwerpen van aboriginals gevonden. Na jaren van ontbossing heeft men vanaf 1961 getracht dit gebied weer in oude staat terug te brengen aan de hand van een schilderij van Eugene von Guerard uit 1855. Nu zijn er diverse wandelingen uitgezet en kan je divers wild tegenkomen. Toen we aankwamen begon het te regenen dus bekeken we eerst het information centre. Toen kwam het zonnetje erdoor en besloten we een alsnog een korte wandeling te maken. In de bomen rond de parkeerplaats zagen we al 3 koala’s. Tijdens de wandeling zagen we 4 black wallabies en op de terugweg liep Niels zonder iets te merken 2 emoe’s voorbij. Ok, het regende op dat moment erg hard. Hierna reden we weer terug naar Warrnambool voor morning tea waarna we naar het noorden afsteken richting Ballarat. In deze regio is rond 1850 veel goud gevonden. We hebben voor 2 nachten een cabin geboekt op een camping in Ballarat. Na een late lunch in de cabin rijden we richting Lake Wendouree waar weer een grote adventure playground is, hier kon Kate weer even wat energie kwijt. Het laatste restje heeft ze versprongen op het springkussen op de camping.
Maandag 22 maart: Ballarat
Op loopafstand van de camping ligt Sovereign Hill. Dit is een openlucht museum over de goudkoortsjaren in Ballarat en gesitueerd op een oude goudmijn. We beginnen in het goudgravers-gedeelte met een chinees kamp, een riviertje waar we goud zoeken en niet vinden en we bekijken wat werkende stoommachines. Daarna lopen we door het winkel- en woongedeelte van de ‘stad’. Er is een rijtuigenmakerij, groenteman, smid etc en de mensen lopen in kostuums door de straten. Er zijn ook een paar schooltjes en het leuke is dat als schoolklassen dit museum bezoeken ze gekleed kunnen worden in kostuums en in deze schooltjes les krijgen. Zo zagen we een klas een school uitkomen en ze moesten netjes in de rij staan voordat ze achter de juf aan ergens anders heen gingen. Het museum zag er erg authentiek uit, hoe het terrein was opgezet met goudgraverstentjes, rijtuigen door de straten (aangestampt aarde), de gebouwen en de kostuums. We hebben hier met plezier een paar uurtjes zoekgebracht. Je kon ook nog een mijn in maar dat leek ons voor Kate niet zo leuk.Tegenover dit openlucht museum was ook nog het Gold Museum, daar zijn we nog even snel doorheen gelopen voor we teruggingen naar de camping. Daar kon Kate mooi even een dutje doen voordat we nog Ballarat zelf ingingen voor een korte wandeling. In het centrum zijn nog een aantal mooie Victoriaanse gebouwen te zien. Weer terug op de camping hebben Niels en Kate nog gezwommen en Kate wilde natuurlijk weer springen op het springkussen.
Dinsdag 23 maart: Ballarat – Melbourne – Singapore / Woensdag 24 maart: Badhoevedorp
Brrrr wat een koude start van de dag. We hebben tijd genoeg om op de luchthaven te komen dus we hadden bedacht nog naar de botanische tuin en speeltuin te gaan in Ballarat. We hebben dus even gewandeld maar het was behoorlijk fris. In plaats van de speeltuin maar morning tea in het cafe ernaast en dan maar wat eerder naar de luchthaven. Hier moesten we dus even wachten voor we konden inchecken, maar we stonden wel voor in de rij!!! De vlucht vertrok op tijd om 5 uur. Deze zou zo’n 8 uur duren. Kate vond het niet nodig om te slapen, gelukkig was ze redelijk tevreden met het steeds opnieuw herhalen van de ene aflevering van Dora die via het entertainment system te zien was. En natuurlijk kiekeboe spelen met de mensen die op het toilet stonden te wachten en het personeel. We vlogen met de nieuwe airbus, mooi hoor, lekker ruim en niet zo lawaaierig. En het personeel (Singapore Airlines) was extreem vriendelijk en dol op Kate. Kate viel natuurlijk pas in slaap toen we landden ;-). We hadden zo’n 3 uur tot de volgende vlucht en die was helaas ook wat vertraagd. Kate was inmiddels zo vermoeid dat ze in de wachtruimte half staand/liggend in slaap viel en zich zo het vliegtuig liet indragen en in haar stoel verder sliep. Gelukkig heeft ze het slapen redelijk lang vol gehouden zodat wij ook even de ogen dicht konden doen, maar echt goed uitrusten doe je natuurlijk niet.
We kwamen mooi op tijd aan, een beetje aan de vroege kant voor onze ophaler maar je moet wat voor die eer overhebben. Nu zijn we weer in ons huis in Badhoevedorp, maar wel wennen hoor, waar zijn de spullen.
Foto's zullen binnenkort toegevoegd worden
Thursday, March 11, 2010
Reis door Tasmanie - deel 1
Dinsdag 2 maart: Auckland, Melbourne, Hobart
De wekker gaat om 4.15! We moeten Kate echt wakker schudden maar al snel beseft ze dat we gaan vliegen en is ze meteen vrolijk. Met een busje gaan we naar de luchthaven, checken in en lopen een heel eind naar de gate. We mogen al snel boarden en om 6.30 gaan we de lucht in.
Kate brengt lekker wat tijd zoet met het kijken van dvd’s op de laptop en na 4 uur landen we in Melbourne. Eerst een lange rij bij de douane, maar dan kunnen we wel meteen de bagage van de band halen. Vervolgens opnieuw inchecken voor de vlucht naar Hobart. Om 12.30 vertrekt de 2e vlucht, deze duurt gelukkig maar een ruim uur. Weer de bagage van de band halen, dan nog even wachten op het busje naar de camperverhuurder. Daar vullen we de papieren in, krijgen een uitleg over de camper en leggen de rugzakken in de camper. We rijden eerst naar een supermarkt in Sorell en daarna naar een camping in Cambridge. Terwijl Niels en Kate naar de speeltuin gaan probeer ik onze spullen weg te ruimen in de diverse kleine kastjes. Daarna koken, eten , de camper ombouwen naar een slaapruimte en dan kan Kate eindelijk naar bed. Wij gaan niet veel later slapen want het was een hele lange dag.
Woensdag 3 maart: Cambridge – Mt Field National Park
Uitgeslapen, lekker. Na het ontbijt rijden we weer naar Sorell want we hebben nog wat boodschappen nodig. Morning tea hebben we in de Botanic Gardens in Hobart en daarna rijden we naar Mt Field NP. Hier is ook een camping. Na de lunch lopen we de Lady Barron Falls Circuit, zo’n 1.45 uur. We kwamen langs 3 watervallen (Russell Falls, Horseshoe Falls en Lady Barron Falls) en zagen zeer hoge swamp gums.
Fauna gespot: pelikanen in Pitt Water tussen Sorell en Cambridge, op de camping in Mt Field NP een soort kip-vogels (soort nog onbekend), Pademelons (kleine wallabie), een slang (jakkie) en een echidna. Van de echidna hebben we helaas geen foto gemaakt, we dachten dat het een lokale egel was, maar het blijkt een bijzonder diertje te zijn, een zoogdier die eieren legt.
Donderdag 4 maart: Mt Field NP – Strahan
Na het ontbijt naar Lake St Clair NP gereden. Eerst morning tea, daarna een uur gewandeld, een combinatie van de Laimairremener Tabelti walk en de Watersmeet walk. Het laatste stuk was langs de oever van het meer. Hier hebben we ook geluncht en daarna ging de route verder door Franklin – Gordon Wild Rivers NP. Nog even gestopt voor een korte wandeling naar de lieflijke Nelson Falls voor we doorreden naar Strahan. Rondom Queenstown was het landschap zeer kaal, gevolg van het vele gekap.
Vrijdag 5 maart: Strahan
Op tijd op, vandaag gaan we een boottocht maken door de Macquarie Harbour en over de Gordon River.
Eerst varen we door de haven naar Hells Gates, de smalle toegang tot de haven, een stukje de southern ocean op en toen terug door de haven. We stoppe bij Sarah Island. Tussen 1822 en 1833 was dit een strafkolonie, nu zijn er nog slechts ruines. Daarna varen we de Gordon River op terwijl we genieten van een buffet lunch. We stoppen weer even om een korte wandeling te maken in het regenwoud bij Heritage Landing. Hier keert de boot om en varen we weer terug. Als je op het voordek staat ervaar je pas de stilte van de rivier. Na de cruise halen we een ijsje en doen boodschappen voor we terug lopen naar de camping.
Zaterdag 6 maart: Strahan – Cradle Mountain NP
Vandaag rijden we naar Cradle Mountain NP, een mooie rit. Vannacht en vanochtend regende het maar na de morning tea in Rosebery komt de zon er door. In Cradle Mountain zoeken we eerst de camping op. Het is een hele mooie ruim opgezette camping in het bos waardoor je echt je eigen beschutte plek hebt. Na de lunch lopen we naar de ingang van het nationaal park, vandaar vertrekt een pendelbusje verder het park in. Wij stappen uit bij Dove Lake voor een twee uur durende wandeling rondom dit meer. De eerste helft hebben we een goed uitzicht op Cradle Mountain, daarna lopen we onderlangs en weer terug via de andere kant van het meer. Het is een werkelijk schitterende wandeling, vrij gemakkelijk doordat het pad zeer goed aangelegd is met veel boardwalk. We hebben ook mazzel, we hebben veel zon: in dit gebied regent het 7 van de 10 dagen en is het 8 van de 10 dagen bewolkt.
Zondag 7 maart: Cradle Mountain NP – Mole Creek
Tijdens het ontbijt krijgen we bezoek van een moeder en baby pademelon. Hierna ruimen we de camper op en rijden we weer naar het nationaal park voor de 20 minuten durende Enchanted Walk. Kate wandelde dit grotendeels zelf. Opnieuw een zeer mooie wandeling door een sprookjesachtig bos. Hierzien we ook twee Bennetts walabies.
Daarna rijden we naar Mole Creek Karst NP. Hier bezoeken we de Marakoopa cave met naast de gebruikelijke stalactieten en stalagmieten ook glowworms. Na de lunch rijden we naar de camping in Mole Creek om een plekje te reserveren voor we een stukje doorrijden naar Trowunna Wildlife Park. Hier worden gewondde of verweesde tasmanian devils, wombats,w allabies en vogels opgevangen voor ze weer uitgezet worden indien dit mogelijk is. We kunnen een wombat baby vasthouden, die zijn erg knuffelig en een tasmanian devil aaien. Dat beestje klinkt gevaarlijker dan het is. Het zijn vrij kleine diertjes en de babies zijn helemaal schattig, qua grootte een klein katje maar wel met een echte grom.
Hierna rijden we terug naar de camping waar Kate nog even bij/in het riviertje speelt.
Maandag 8 maart: Mole Creek – Launceston
Helaas regen.... De rit van Mole Creek naar Launceston is daardoor ook zeer saai, geen uitzicht op de omgeving. We zoeken eerst de camping in Launceston op om een plaatsje te reserveren, daarna rijden we de stad in voor morning tea en wat winkels te bekijken, wat doe je anders in de regen. De meeste winkels zijn echter gesloten want het schijnt een feestdag te zijn. Daarna rijden we naar het Queen Victoria Museum. Hier was een hele leuke interactieve expositie met betrekking tot techniek en natuurkunde, heel erg hands-on zodat Kate ook een leuke tijd had.
’s Middags rijden we nog een stuk langs de Tamar River tot de Batman Bridge. Hier zien we een echidna lopen en dit keer maken we wel foto’s!
Dinsdag 9 maart: Launceston
We blijven vandaag in Launceston. We rijden naar de parkeerplaats bij de Cataract Gorge, een ravijn door het midden van de stad. We lopen via de zig zag track bovenlangs het ravijn naar Kings Bridge. Vandaaruit lopen we via het Kings Park en Royal Park de stad in naar het City Park. Hier kan Kate even lekker spelen in de speeltuin en ze hebben er ook makaak aapjes. Daarna lopen we via het centrum terug naar naar de Gorge om nu via de ander kant terug te lopen en via de hangbrug komen we weer terug bij de campervan.
De wekker gaat om 4.15! We moeten Kate echt wakker schudden maar al snel beseft ze dat we gaan vliegen en is ze meteen vrolijk. Met een busje gaan we naar de luchthaven, checken in en lopen een heel eind naar de gate. We mogen al snel boarden en om 6.30 gaan we de lucht in.
Kate brengt lekker wat tijd zoet met het kijken van dvd’s op de laptop en na 4 uur landen we in Melbourne. Eerst een lange rij bij de douane, maar dan kunnen we wel meteen de bagage van de band halen. Vervolgens opnieuw inchecken voor de vlucht naar Hobart. Om 12.30 vertrekt de 2e vlucht, deze duurt gelukkig maar een ruim uur. Weer de bagage van de band halen, dan nog even wachten op het busje naar de camperverhuurder. Daar vullen we de papieren in, krijgen een uitleg over de camper en leggen de rugzakken in de camper. We rijden eerst naar een supermarkt in Sorell en daarna naar een camping in Cambridge. Terwijl Niels en Kate naar de speeltuin gaan probeer ik onze spullen weg te ruimen in de diverse kleine kastjes. Daarna koken, eten , de camper ombouwen naar een slaapruimte en dan kan Kate eindelijk naar bed. Wij gaan niet veel later slapen want het was een hele lange dag.
Woensdag 3 maart: Cambridge – Mt Field National Park
Uitgeslapen, lekker. Na het ontbijt rijden we weer naar Sorell want we hebben nog wat boodschappen nodig. Morning tea hebben we in de Botanic Gardens in Hobart en daarna rijden we naar Mt Field NP. Hier is ook een camping. Na de lunch lopen we de Lady Barron Falls Circuit, zo’n 1.45 uur. We kwamen langs 3 watervallen (Russell Falls, Horseshoe Falls en Lady Barron Falls) en zagen zeer hoge swamp gums.
Fauna gespot: pelikanen in Pitt Water tussen Sorell en Cambridge, op de camping in Mt Field NP een soort kip-vogels (soort nog onbekend), Pademelons (kleine wallabie), een slang (jakkie) en een echidna. Van de echidna hebben we helaas geen foto gemaakt, we dachten dat het een lokale egel was, maar het blijkt een bijzonder diertje te zijn, een zoogdier die eieren legt.
Donderdag 4 maart: Mt Field NP – Strahan
Na het ontbijt naar Lake St Clair NP gereden. Eerst morning tea, daarna een uur gewandeld, een combinatie van de Laimairremener Tabelti walk en de Watersmeet walk. Het laatste stuk was langs de oever van het meer. Hier hebben we ook geluncht en daarna ging de route verder door Franklin – Gordon Wild Rivers NP. Nog even gestopt voor een korte wandeling naar de lieflijke Nelson Falls voor we doorreden naar Strahan. Rondom Queenstown was het landschap zeer kaal, gevolg van het vele gekap.
Vrijdag 5 maart: Strahan
Op tijd op, vandaag gaan we een boottocht maken door de Macquarie Harbour en over de Gordon River.
Eerst varen we door de haven naar Hells Gates, de smalle toegang tot de haven, een stukje de southern ocean op en toen terug door de haven. We stoppe bij Sarah Island. Tussen 1822 en 1833 was dit een strafkolonie, nu zijn er nog slechts ruines. Daarna varen we de Gordon River op terwijl we genieten van een buffet lunch. We stoppen weer even om een korte wandeling te maken in het regenwoud bij Heritage Landing. Hier keert de boot om en varen we weer terug. Als je op het voordek staat ervaar je pas de stilte van de rivier. Na de cruise halen we een ijsje en doen boodschappen voor we terug lopen naar de camping.
Zaterdag 6 maart: Strahan – Cradle Mountain NP
Vandaag rijden we naar Cradle Mountain NP, een mooie rit. Vannacht en vanochtend regende het maar na de morning tea in Rosebery komt de zon er door. In Cradle Mountain zoeken we eerst de camping op. Het is een hele mooie ruim opgezette camping in het bos waardoor je echt je eigen beschutte plek hebt. Na de lunch lopen we naar de ingang van het nationaal park, vandaar vertrekt een pendelbusje verder het park in. Wij stappen uit bij Dove Lake voor een twee uur durende wandeling rondom dit meer. De eerste helft hebben we een goed uitzicht op Cradle Mountain, daarna lopen we onderlangs en weer terug via de andere kant van het meer. Het is een werkelijk schitterende wandeling, vrij gemakkelijk doordat het pad zeer goed aangelegd is met veel boardwalk. We hebben ook mazzel, we hebben veel zon: in dit gebied regent het 7 van de 10 dagen en is het 8 van de 10 dagen bewolkt.
Zondag 7 maart: Cradle Mountain NP – Mole Creek
Tijdens het ontbijt krijgen we bezoek van een moeder en baby pademelon. Hierna ruimen we de camper op en rijden we weer naar het nationaal park voor de 20 minuten durende Enchanted Walk. Kate wandelde dit grotendeels zelf. Opnieuw een zeer mooie wandeling door een sprookjesachtig bos. Hierzien we ook twee Bennetts walabies.
Daarna rijden we naar Mole Creek Karst NP. Hier bezoeken we de Marakoopa cave met naast de gebruikelijke stalactieten en stalagmieten ook glowworms. Na de lunch rijden we naar de camping in Mole Creek om een plekje te reserveren voor we een stukje doorrijden naar Trowunna Wildlife Park. Hier worden gewondde of verweesde tasmanian devils, wombats,w allabies en vogels opgevangen voor ze weer uitgezet worden indien dit mogelijk is. We kunnen een wombat baby vasthouden, die zijn erg knuffelig en een tasmanian devil aaien. Dat beestje klinkt gevaarlijker dan het is. Het zijn vrij kleine diertjes en de babies zijn helemaal schattig, qua grootte een klein katje maar wel met een echte grom.
Hierna rijden we terug naar de camping waar Kate nog even bij/in het riviertje speelt.
Maandag 8 maart: Mole Creek – Launceston
Helaas regen.... De rit van Mole Creek naar Launceston is daardoor ook zeer saai, geen uitzicht op de omgeving. We zoeken eerst de camping in Launceston op om een plaatsje te reserveren, daarna rijden we de stad in voor morning tea en wat winkels te bekijken, wat doe je anders in de regen. De meeste winkels zijn echter gesloten want het schijnt een feestdag te zijn. Daarna rijden we naar het Queen Victoria Museum. Hier was een hele leuke interactieve expositie met betrekking tot techniek en natuurkunde, heel erg hands-on zodat Kate ook een leuke tijd had.
’s Middags rijden we nog een stuk langs de Tamar River tot de Batman Bridge. Hier zien we een echidna lopen en dit keer maken we wel foto’s!
Dinsdag 9 maart: Launceston
We blijven vandaag in Launceston. We rijden naar de parkeerplaats bij de Cataract Gorge, een ravijn door het midden van de stad. We lopen via de zig zag track bovenlangs het ravijn naar Kings Bridge. Vandaaruit lopen we via het Kings Park en Royal Park de stad in naar het City Park. Hier kan Kate even lekker spelen in de speeltuin en ze hebben er ook makaak aapjes. Daarna lopen we via het centrum terug naar naar de Gorge om nu via de ander kant terug te lopen en via de hangbrug komen we weer terug bij de campervan.
D-day, maandag 1 maart
De dag start goed, Kate begon gistermiddag verhoging te krijgen en vanochtend had ze koorts. Voor de zekerheid maar bij de dokter langsgegaan. Gelukkig heeft ze geen oor- of keelontsteking maar waarschijnlijk een licht griepje. Met een flesje paracetamol kunnen we weer naar huis. Niels heeft inmiddels de huisinspectie gehad met de verhuurder en hij staat klaar om in te pakken. Eerst de auto volgeladen met spullen voor het Rode Kruis, deze weggebracht en de laatste biebboeken ingeleverd. Dan vullen we de auto met onze rugzakken en de dozen met onze laatste spulletjes die verdeeld gaan worden over Landcare en Conservation Volunteers en het matras die we voor de laatste nachten van Robbie hadden geleend. Even snel door het huis om te kijken of echt alles eruit is en dan trekken we de deur voorgoed achter ons dicht. Nadat de dozen bij Landcare afgeleverd zijn gaan we naar het postkantoor om een pakketje op te sturen, dan halen we de huurauto op, rijden naar Robbie om het matras terug te brengen en brengen de bagage over naar de huurauto. Vervolgens leveren we onze auto in bij een autoveiling die de auto voor ons gaat verkopen. Het is al 2 uur en hoog tijd voor lunch. Afscheid van Hamilton en we rijden de inmiddels vertrouwde route naar Auckland. Vlakbij de luchthaven hebben we een motel gereserveerd. We eten bij een pizzeria, daarna brengt Niels de huurauto weg en gaan Kate en ik lekker in bad. Als Kate in slaap is gevallen proppen we de rugzakken, Kate’s autostoeltje en wat losse spullen in de flightbags. We gaan op tijd naar bed want morgen moeten we erg vroeg op.
Friday, February 26, 2010
Aftellen (5)
Vandaag was het Kate's laatste dag op de creche. Tijdens 'mat-time' werd Kate in het zonnetje gezet, ze kreeg een grote kaart en een boekje van teken/plakwerken van andere kinderen. Bij het weggaan bij de over-2's kreeg ze een hug van de juffen en wat kinderen en Lily kwam er speciaal voor uit bed. Daarna zijn we nog even langs gegaan bij de under-2's om dag te zeggen.
Vanmiddag kwam een ex-collega van Niels de bank, stoelen en eettafel met stoelen ophalen. Het huis begint nu echt leeg te raken. Morgen gaat Niels met Dan en Robbie de overige grote spullen wegbrengen naar diverse adressen en dan blijven we als het goed is over met de dingen die in de rugzak meegaan en nog wat klein spul dat naar de Red Cross of Salvation Army kan.
Thursday, February 25, 2010
aftellen (4)
Kamperen in eigen huis:
Het koffiezet apparaat is al met de verhuizers mee. Dus een frisdrank fles doet tijdelijk even dienst als koffie maker. Werkt elke keer... alleen deze fles kan niet zo goed tegen het hete water.
Het koffiezet apparaat is al met de verhuizers mee. Dus een frisdrank fles doet tijdelijk even dienst als koffie maker. Werkt elke keer... alleen deze fles kan niet zo goed tegen het hete water.
Aftellen (3)
Gisteren was mijn laatste dag bij Landcare Research. Mijn baas, Robert Gibb, was voor de gelegenheid overgekomen uit Palmerston North. We hebben de laatste overdracht gedaan en 's middags was er een 'afternoon tea'. Met wat lovende woorden van Daniel en Robert en een mooie afscheidskaart was dat dan het einde van mijn werk in Hamilton.
Ik heb nog een contract van een half jaar getekend om vanuit Nederland af en toe te helpen met problemen en specifieke projecten waarvan de kennis vooral bij mij zit. Op die manier zou de kennisoverdracht naar de nieuwe teamleden wat meer gewaarborgd moeten zijn.
Vandaag ben ik nog wel even langsgeweest bij Landcare want er was een afscheidsbarbeque voor een Braziliaanse PhD studente die vier maanden in Hamilton is geweest. Dat was wel even leuk want een aantal collega's waren gisteren niet op kantoor dus daar heb ik nu toch nog even afscheid van kunnen nemen.
Ik heb nog een contract van een half jaar getekend om vanuit Nederland af en toe te helpen met problemen en specifieke projecten waarvan de kennis vooral bij mij zit. Op die manier zou de kennisoverdracht naar de nieuwe teamleden wat meer gewaarborgd moeten zijn.
Vandaag ben ik nog wel even langsgeweest bij Landcare want er was een afscheidsbarbeque voor een Braziliaanse PhD studente die vier maanden in Hamilton is geweest. Dat was wel even leuk want een aantal collega's waren gisteren niet op kantoor dus daar heb ik nu toch nog even afscheid van kunnen nemen.
Sunday, February 21, 2010
Te Waihou Walkway
We wilden al lange tijd deze wandeling maken maar steeds kwam het er niet van. Vandaag was zo ongeveer de laatste kans en die hebben we gegrepen. Deze wandeling is ten zuiden van Tirau dus we moesten eerst nog een stuk rijden, maar dat gaf de zon een kans door te breken. We zijn de walkway gestart vanaf de parkeerplaats aan Leslie Road. Op die manier konden we tot halverwege lopen en toch het mooiste zien, namelijk de bronnen in de Te Waihou rivier. De Blue Spring kan een 25m bad met 6 banen binnen 12 minuten vullen. Het water was super helder en door de combinatie van wier en zand heeft de rivier schitterende kleuren.
Na afloop hebben we in Tirau geluncht voordat we weer terug naar huis reden.
Na afloop hebben we in Tirau geluncht voordat we weer terug naar huis reden.
Aftellen (2)
Voor de laatste keer een vol huis: gisteren vond ons afscheidsfeestje plaats. 's Middags zijn vrienden en collega's van ons beiden langs geweest om dag te zeggen, hoewel we een aantal heus nog wel zullen zien. Na afloop bleven Dan en Suus eten en hebben we pizza's gehaald.
Friday, February 19, 2010
Aftellen (1)
Het aftellen is begonnen, nog een ruime week voordat we Nieuw Zeeland gaan verlaten maar we zijn al druk bezig ons leven hier af te ronden.
Afgelopen zondag hebben we 'proef-gepakt'. Wat past er allemaal in 3 rugzakken, maximaal 20 kg, inclusief autostoeltje??? We moeten namelijk voor meer dan alleen de vakantie pakken. Nadat we in NL aangekomen zijn, zal het nog zo'n 2 maanden duren voordat onze spullen zullen arriveren en dan heb je toch wat meer nodig dan wat t-shirts en korte broeken.
Afgelopen zondag hebben we 'proef-gepakt'. Wat past er allemaal in 3 rugzakken, maximaal 20 kg, inclusief autostoeltje??? We moeten namelijk voor meer dan alleen de vakantie pakken. Nadat we in NL aangekomen zijn, zal het nog zo'n 2 maanden duren voordat onze spullen zullen arriveren en dan heb je toch wat meer nodig dan wat t-shirts en korte broeken.
Maandag was mijn laatste werkdag. Omdat ik de weken er voor nogal veel thuis had gewerkt ben ik rond lunchtijd gestopt, afscheid genomen van de collega's en toen nog lekker gewinkeld in de stad voordat ik Kate moest ophalen van de creche.
De dagen erna ben ik spullen gaan uitzoeken en deze op stapels gelegd voor de verhuizers. Niels had donderdag en vrijdag ook vrij en samen hebben we alle kamers en kasten doorgewerkt. Je wilt nl niet dat er iets achterblijft wat in de container had gemoeten. Dat moet dan of in de rugzak mee of opgestuurd worden, jammer van de ruimte cq het geld.
Vanochtend vroeg kwamen de verhuizers om de spullen in te pakken. Met z'n drieeen hadden ze de hele ochtend nodig om alles goed in te pakken zodat hopelijk over 3 maanden alles weer heel in Badhoevedorp uitgepakt kan worden. Kate was net op tijd thuis van de creche om de laatste dingen in de vrachtwagen te zien verdwijnen en haar speelgoed uit te kunnen zwaaien.
De komende week zullen we steeds primitiever gaan leven als de laatste spullen (hopelijk) verkocht gaan worden.
Morgen hebben we een afscheidsfeestje. Niels moet nog maandag, dinsdag en woensdag werken en Kate gaat tot vrijdag naar de creche. Ik zal hopelijk die tijd nuttig kunnen besteden aan de grote schoonmaak.
Ps: Kate's website zal binnenkort verdwijnen aangezien ons contract met de internetprovider verloopt. Mochten we het in Nederland weer opstarten dan zullen we laten weten.
Saturday, February 13, 2010
NBS 2010
Vandaag was de Nationale Boulder wedstrijd weer in de buurt van Waitomo. Net als afgelopen jaren ben ik er weer naartoe geweest. Omdat ik de afgelopen maanden niet geklommen heb was ik niet erg sterk en ook het weer liet het een beetje afweten. Warm genoeg (22 graden) maar meteen bij het begin van de wedstrijd een aantal zware buien zodat veel sectoren hopeloos nat waren. Ondanks dat wel lekker geboulderd en de omgeving blijft fantastisch!
Sunday, January 31, 2010
Laatste coffee group
Zondag 23 januari hebben we onze laatste coffee group gehad. De gehele groep kwam zowaar dit keer en is inmiddels ook uitgebreid met 2 babies. Het was weer heel gezellig en natuurlijk met genoeg lekkere hapjes, meegenomen door iedereen. Na de lunch hebben de kinderen buitengespeeld, leuk om te zien dat ze nu al wat meer met elkaar spelen en ook elkaars naam kennen.
De laatste groepsfoto: Kate, Sam, Jemima, Makenzie met haar babyzus en Naomi. Lucy was net binnengekomen en was nog iets te verlegen om ook op de bank te kruipen.
Friday, January 22, 2010
Einde in zicht.....
We hadden gezegd dat we circa 3 jaar weg zouden blijven en die tijd is bijna om. De afgelopen maanden hebben we wat knopen doorgehakt en uiteindelijk tickets geboekt. De verhuizer komt 19 februari een gedeelte van onze inboedel inpakken en dat zal per boot naar NL verstuurd worden. De belangrijkste spullen zullen in de rugzak meegaan, de rest proberen we te verkopen dan wel weg te geven.
Op dinsdag 2 maart vliegen we naar Tasmanie voor een rondreis van 2 weken en aansluitend brengen we nog een kleine week in Melbourne/Victoria door. Op 24 maart zullen we tenslotte op Schiphol landen!!
Voor onze trouwe blog-lezers (hebben we die??) geven we een 'weer-terug-in-NL-feestje' op zaterdag 3 april. Volgens goede Nieuw Zeelandse gewoonte zal dit een BYO feestje zijn (neem je eigen drinken mee), voor hapjes wordt gezorgd. Laat ons even weten of je komt, via een reactie op dit blog of via de bekende mailadressen.
Op dinsdag 2 maart vliegen we naar Tasmanie voor een rondreis van 2 weken en aansluitend brengen we nog een kleine week in Melbourne/Victoria door. Op 24 maart zullen we tenslotte op Schiphol landen!!
Voor onze trouwe blog-lezers (hebben we die??) geven we een 'weer-terug-in-NL-feestje' op zaterdag 3 april. Volgens goede Nieuw Zeelandse gewoonte zal dit een BYO feestje zijn (neem je eigen drinken mee), voor hapjes wordt gezorgd. Laat ons even weten of je komt, via een reactie op dit blog of via de bekende mailadressen.
Monday, January 11, 2010
Zomervakantie dec ‘09/jan ‘10
Het zuidelijkste gedeelte van het Zuider Eiland hadden we nog niet eerder bezocht en voordat we weer naar Nederland terugkeren moesten we hier wel verandering in brengen. Het was een vakantie met als thema water: oceaan, zee, meer, rivier(tje) en heel veel hemelwater…..
Hier vind je een fotoserie ter illustratie van de tekst.
Zaterdag 26-12-09
Om 2 uur vliegen we naar Wellington, daar moeten we overstappen op het vliegtuig naar Christchurch. Op de luchthaven de auto opgehaald en naar ons motel gereden. We halen Indiaas.
Zondag 27-12-09
Helaas, het regent. Eerst doen we boodschappen in Christchurch, dan zoeken we SH1 op en rijden via Ashburton naar Oamaru. Opnieuw een motel gezocht en daarna de Victoriaanse wijk ingelopen. Terug in het motel Kate in bad (gootsteen) gedaan en vroeg gegeten. Om 6 uur zijn we naar het uitkijkpunt voor de yellow eyed pinguïn kolonie gegaan. Hier keken we naar de zee voor ruim een uur en geen pinguin te zien, wel 1 zeehond…. Kate werd het nu een beetje zat en daarom liepen we nog een stukje over het pad naar het eindpunt om daarna naar de auto terug te lopen. Maar wacht, we zien 4 vinnen in het water, dolfijnen??? Nee te groot, het waren orca’s! En eindelijk dan ook 2 pinguïns die naar zee waggelen. Toch het lange wachten waard.
Maandag 28-12-09
Spullen ingepakt en naar Moeraki gereden. Vanuit het dorpje eerst een half uur over rotsblokkenstrand en daarna een half uur over zandstrand naar de Moeraki boulders gelopen. Voordat we daar kwamen zagen we nog een dolfijn in de branding zwemmen. We waren niet de enigen die naar de grote ronde rotsen kwamen kijken, maar als je bedenkt dat het nu hoogseizoen is dan valt het nog wel mee. Na de morning tea in het café zijn we bovenlangs via een wandelpad teruggelopen. Doorgereden naar Dunedin en daar de camping opgezocht. Eerst geluncht en daarna de tent opgezet. De middag doorgebracht met zwemmen in het kleine overdekte bad en in de speeltuin. Het zonnetje scheen wel, maar de wind maakte het toch wel fris. ’s Avonds was het wel wennen dat het zo lang licht bleef, tot zeker 10 uur kon je in de tent nog zonder lampje lezen. In Hamilton wordt het veel vroeger donker.
Dinsdag 29-12-09
Wij zijn naar het Otago Peninsula gereden. Na de morning tea zijn we op een boot gestapt om naar Taiaroa Head te varen op zoek naar albatrossen, aalscholvers en zeehonden. De zeehonden (New Zealand fur seals) waren makkelijk te vinden, die lagen lekker op de rotsen te zonnen, de aalscholvers zaten met tientallen te broeden dus ook fotomogelijkheden genoeg. Hoger boven de rotsen in het gras zaten albatrossen te broeden maar met het blote oog niet echt te zien. Een stuk verder uit de kust zagen we uiteindelijk 3 albatrossen vliegen, een Northern Royal, een Southern Royal en een ander ‘merk’(broedt hier niet). Je moet redelijk oplettend zijn ondanks dat ze zo groot zijn want de albatros vliegt met ca 100 km/u vlak boven het water. Verder hebben we nog Royal Spoonbills, Oystercatchers, Pied Stilts en Kingfishers gezien.
Na de lunch zijn we naar het Royal Albatross Centre gereden. Na een informatieve film konden we naar een observatiepost waarbij je relatief dichtbij de broedende albatrossen kon komen. Helaas was de wind niet stevig genoeg (natuurlijk net vandaag niet…) en hebben we geen albatros zien ‘opstijgen’. We zijn terug naar Dunedin gereden eerst langs de andere kust van het Peninsula en later over een heuvelrug met mooi uitzicht over het Peninsula. Boodschappen gedaan en nog even in het zonnetje gezeten bij de tent.
Woensdag 30-12-09
De temperatuur is flink gedaald en het is zeer buiig. We parkeren de auto in Dunedin en gaan de stad verkennen. Eerst naar het mooie station, daarna de First Church of Otago, waar Kate vooral van de orgelmuziek genoot. Via het Octagon (centrale plein) lopen we naar de winkelstraat voor morning tea. Daarna brengen we een tijd door in het Otago Museum, tenminste droog en lekker warm. Na de lunch rijden we naar Baldwin Street, de steilste straat ter wereld. Die lopen we helemaal naar boven en weer naar beneden. Het wordt nog kouder en vochtiger en we besluiten niet naar de Botanische tuin te gaan, maar een autorit te maken naar Aramoana, de andere kant van Otago Harbour.
Donderdag 31-12-09
Vanochtend de tent afgebroken en weer naar het Otago Peninsula gereden, nu voor een bezoek aan Larnach Castle. Eerst het kasteel van binnen bekeken en na de morning tea door de tuinen gelopen. Helaas is de temperatuur nog steeds laag en begon het ook wat te miezeren dus we hebben het redelijk kort gehouden. In Dunedin boodschappen gedaan en toen het begin van de Southern Scenic Route opgezocht. In de Catlins, voorbij Papatowai nemen we een motelunit op de camping. ’s Avonds bakt Niels natuurlijk oliebollen.
Vrijdag 1-1-10
Hoera zon! Vlabij de camping zijn de Cathedral Caves. Een korte wandeling brengt ons op het strand en het laatste stuk moeten we waden. In de eerste grot staat teveel water maar de tweede kunnen we wel in en via deze grot kan je achterin de eerste grot komen. Kate wil nog even pootjebaden in zee (koud) en dan de schoenen weer aan voor de wandeling terug. Nu rijden we naar de Purakaunui Falls, een kleine maar mooie waterval. Tot slot maken we nog een uur durende wandeling naar Jacks Blowhole, 55 m diep, 200 m van de zee. Helaas is het nog geen hoog tij en dus is het niet zo spectaculair. We rijden weer verder over de scenic route en het begint steeds harder te waaien. Er is flinke storm voorspeld en we willen voor vannacht ook weer een motel oid zoeken, maar helaas is alles vol en moeten we toch de tent opzetten op de camping van Curio Bay. Ondanks de beschutte plek (rondom hoge flax) kost het ons veel moeite om de tent op te zetten. De hele tent klappert, hopelijk houdt ie het vol… We maken een avondwandeling, eerst naar het strand, op de terugweg zien we op de camping nog een zeeleeuw slapen, die trekt zich niets van alle mensen aan. Niet ver van onze tentplek is een uitzichtspunt waarvan je kan neerkijken op het fossilised forrest, nu goed te zien met laag water. Hier nesten ook de yellow eyed pinguïns en we hebben het geluk er eentje te zien. Ook hier op het strand lag een zeeleeuw te slapen. Helaas gaat het ook nog eens regenen en het wordt een rusteloze nacht met een schuddende tent en af en toe wat regendruppels die binnen komen (sorry Johan en Hylke, jullie tent is niet geheel waterdicht blijkt).
Zaterdag 2-1-10
Het stormt nog steeds. We ontbijten in de binnentent (meest droge plek) en breken dan de tent af. We rijden naar de parkeerplaats van Curio Bay om te kijken of we Hector dolfijnen kunnen spotten, dit is de kleinste dolfijn soort, die schijnen hier regelmatig te zwemmen. Omdat het zo hard waait en regent blijven we in de auto zitten, maar ook de luie methode wordt beloond en we zien zo’n 4 dolfijnen. Vervolgens rijden we naar de parkeerplaats waarvandaan je met een trap kan afdalen naar het fossilised forrest. Het is een bijzonder gezicht, miljoenen jaren oude boomstammen in de rotsen. Lang blijven we er niet want we raken doorweekt. Tijd om drogere oorden op te zoeken. Via de scenic route rijden we naar Invercargill. In het visitor centre gaan we even het internet op om de weersvoorspelling te bekijken, helaas niet goed voor het gehele Zuider Eiland dus we houden ons maar aan het plan om naar Te Anau te rijden. Onderweg klaart het zowaar op en in Te Anau schijnt zelfs het zonnetje. We zetten de tent op en gaan boodschappen doen.
Zondag 3-1-10
We worden wakker met regen. We nemen de tijd voor het ontbijt en bedenken wat we vandaag kunnen gaan doen. We besluiten naar de Milford Sound te rijden en daar een boottocht te maken. Zo’n 6 jaar geleden hebben we dat ook gedaan, maar toen was het een relatief droge periode en waren er alleen de 2 vaste watervallen die het altijd wel doen. Nu zouden er vast wel meer moeten zijn. Het is een mooie rit en het leek wat op te klaren maar toen we uit de Homer tunnel kwamen bleek aan de andere kant van de bergen het te regenen en de bewolking was zeer laag. Wel goed voor de watervallen en de laatste stuk van de route zagen we er wel honderden (echt niet overdreven). Het eerste half uur van de boottocht regent het nog, maar dit maakt de boottocht alleen maar indrukwekkender. Wat later komt het zonnetje er een beetje door en kunnen we ook de toppen van de bergen zien. Al met al een heel andere ervaring dan 6 jaar geleden, met een strakblauwe lucht zien de Sounds er een stuk lieflijker uit. Op de terugweg stuiten we op een opstopping, er blijkt een boom over de weg gevallen te zijn. Gelukkig kan iemand met een jeep de boom gedeeltelijk van de weg duwen en kunnen we weer verder rijden. Als we op een uitzichtpunt stoppen zien we nog kea’s. Eentje ging heel brutaal op onze auto zitten en toen Niels bukte om Kate uit haar autostoeltje te halen probeerde de kea Niels’ t-shirt van de rug te pikken. We besluiten de dag met een pizza in Te Anau.
Maandag 4-1-10
Weer opgestaan met regen. Na het ontbijt pakken we de tent in en rijden we naar Queenstown. Een late lunch in de stad en bij de DOC zoeken we wat wandelingen uit in de omgeving. We zetten de tent op op de camping op loopafstand van het centrum, ik doe een was en dan lopen we nog even de stad in. Queenstown is de adventure capital van Nieuw Zeeland en dat merk je wel. Veel jongeren en overal kan je boeken voor bungee jumpen, raften, jetboat tochten etc. We lezen dat Kate nog niet in de jetboat mag, maar wel samen met een volwassene mag paraflyen. Toch maar niet….
Dinsdag 5-1-10
Na het ontbijt heeft Kate kennisgemaakt met de 2 kinderen (2+5 jaar) van de tent naast ons. Terwijl hun ouders de tent afbraken kwamen zij bij ons boekjes lezen. Daarna zijn we naar Glenorchy gereden en toen door naar het start- (of eind-)punt van de Routeburn Track, een meerdaagse wandeltocht. De wandeling ging door een mooi bos en vervolgens langs een rivier, diep uitgesleten in de rotsen. Wij zijn gelopen tot de Sappers pas, weer een klein stukje terug gelopen tot we een mooie plek zagen voor de lunch en daarna weer teruggelopen. Het laatste stuk hebben we de Routeburn Nature Track gevolgd. Dit was een hele mooie wandeling van uiteindelijk zo’n 2,5 uur. Kate vond het gelukkig ook prima in de rugdrager en ze zat vrolijk te zingen. Terug in Queenstown wat boodschappen gedaan en daarna is Niels met Kate nog even naar de speeltuin gegaan.
Woensdag 6-1-10
Weer de tent afgebroken. We rijden eerst naar Arrowtown. Daar is een ondiep riviertje, Kate begint met steentjes in het water te gooien maar al snel gaat ze er doorheen waden. Een flinke tijd houdt ze dit vol. Tijd voor drogen kleren. Daarna zoeken we een café voor morning tea en bekijken we nog wat winkeltjes. Vervolgens rijden we door naar Wanaka via Cardrona, een mooie route door de bergen. In Wanaka zetten we de tent weer op. We gaan zwemmen in een verwarmd buitenbad met ook nog lekkere hotpools. Het gaat dan regenen, maar dat maakt niet veel uit als je in zo’n lekker warm bad zit. Na het zwemmen lopen we Wanaka door voor we terug naar de camping gaan.
Donderdag 7-1-10
Tent ingepakt. We hebben een wandeling gemaakt van Wanaka Lake Outlet langs de Clutha River. Na een kleine 50 minuten kwamen we bij Albert Town. Daar in het gras aan de oever een reepje gegeten. Daarna weer terug gelopen naar de auto. Even rond gekeken bij Puzzling World en toen geluncht in de speeltuin aan het meer. Weer in de auto gestapt en op weg naar de West Coast. Onderweg wat regen, maar het was een mooie route, veel one-lane-bridges. Vlak voor Fox Glacier moesten we twee keer heel voorzichtig rijden omdat door alle regen stukken weg weggeslagen waren. Ook een van de toegangswegen naar de gletsjer was afgesloten. We hebben wat moeite een overnachtingsplek te vinden, we willen met al die wind en regen eigenlijk de tent niet opzetten. Uiteindelijk vinden we nog een motel met een kamer vrij. Die avond eten we in Fox Glacier Inn.
Vrijdag 8-1-10
Hoera een zonnetje. We rijden naar Lake Matheson voor een wandeling rond dit meer. Dit hebben we 6 jaar geleden ook gedaan, maar toen in de regen. Op heldere dagen zou je de reflectie van Mount Cook en Mount Tasman in het meer moeten kunnen zien maar ook dit keer zaten ze grotendeels achter de wolken verstopt. Maar ook zonder dit uitzicht is het een bijzonder mooie wandeling.
Een stoere Israëlische jongeman vond Kate met haar muts en zonnebril op de ‘coolest baby in the world’ en liet zich met haar op de foto zetten…. Morning tea bij het café aan het einde van de wandeling en daarna zijn we naar Fox Glacier gereden voor een blik op de gletsjer. We kunnen niet verder dan de parkeerplaats, de aanlooproute is afgesloten vanwege steenslag. Maar in ieder geval kunnen we de gletsjer wel goed zien. Vervolgens rijden we naar de Franz Josef Glacier. Helaas begint het flink te regenen en daarom bekijken we deze gletsjer maar vanuit de auto. Na de lunch rijden we verder naar Hokitika, daar hebben we afternoon tea en dan rijden we naar een motel in de buurt van Greymouth, vlak aan het strand. Daar waaien we nog even uit, zoeken stenen en krijgen natte voeten.
Zaterdag 9-1-10
Vanaf Greymouth rijden we richting Lake Brunner en pikken in Jacksons highway 73 op richting Arthur’s Pass. Daar stoppen we voor morning tea en we zien heel veel kea’s, minstens net zo brutaal als in Fiordland. We vervolgens SH 73 en stoppen bij Flock Hill. Dit is populair boulder/klimgebied (onderdeel van Castle Hill). We hebben geen klimschoentjes bij ons, maar maken hier na de lunch wel een korte wandeling. Daarna rijden we door naar Christchurch waar we weer een motel zoeken en we gaan nog even naar de speeltuin in de botanische tuinen.
Zondag 10-1-10
Tijd om alle spullen in de rugzakken te proppen. Op weg naar het vliegveld gaan we nog bij een collega van Niels langs (kantoor Lincoln) om de campingstoeltjes achter te laten en een kopje koffie/thee te drinken. Vanaf zijn huis is het nog maar 5 minuten naar de luchthaven. Daar leveren we de auto in, inchecken en nog heel even wachten voor we kunnen boarden. We vertrekken precies op tijd en dit keer vliegen we rechtstreeks naar Hamilton. Daar moeten we even op de rugzakken wachten en dan kunnen we de spullen in de auto laden en rijden we naar huis. Het is hier mooi weer, terwijl Kate haar middagdutje doet pakken wij de spullen uit en vullen we de wasmachine….
Subscribe to:
Posts (Atom)
