Reis door Tasmanie (deel 2) en Melbourne/Victoria

Woensdag 10 maart: Launceston – St Helens
De rit vandaag gaat redelijk door de bewoonde wereld, regelmatig gehuchtjes en dan weer een wat groter dorp. We stoppen in Scottsdale voor morning tea en rijden dan verder naar Weldborough voor de Weldborough Pass Rainforest Walk, een 15 minuten durend circuit door een myrtle rainforest. Daarna rijden we naar St Helens op een plekje op de camping veilig te stellen voordat we de Bay of Fires gaan verkennen. Dit is een zeer mooie kust met witte stranden, rotsen en kristal helder water. We lopen een stukje over het strand van Cosy Corner, het is niet warm genoeg voor een duik en het water is trouwens ook errug koud. Weer terug in St Helens halen we een lekker ijsje en op de camping vermaakt Kate (en Niels) zich prima op het springkussen.

Donderdag 11 maart: St Helens – Coles Bay
Dit is een zeer mooie rit langs de kust. We stoppen in Bicheno voor morning tea, daarna rijden we het Freycinet NP in. We maken eerst de wandeling naar de Wineglass Bay lookout. Een flinke klim, maar het uitzich is de moeite waard. We maken niet de afdaling naar de baai zelf, want ik heb gisteren m’n voet verzwikt en wil het een beetje rustig aan doen. In plaats daarvan maken we nog een korte wandeling bij Cape Tourville met mooi uitzicht op de kust. We hebben een plekje op de camping van Coles Bay gereserveerd. Hier zitten we nog lekker in het zonnetje en maken een korte wandeling over het dichtbij gelegen strand.

Vrijdag 12 maart: Coles Bay – Hobart
Bij de bakkerij naast de camping halen we iets lekkers voor de morning tea en daarna een klein stuk teruggereden om de A3 weer op te pakken. We stoppen net buiten Swansea voor de morning tea bij een speeltuintje. Van Swansea tot Orford gaat de route mooi langs de kust, daarna gaat het binnendoor richting Hobart. Niet ver van Richmond bezoeken we ZooDoo Wildlife Fun Park. Eerst gaan we naar de ‘petting-zoo’, waar Kate zowaar de konijntjes en cavia’s wil aaien. Daarna stappen we op de safari-bus, een open kar. We blijken niet gewoon een rondje terijden maar ook dieren eten te gaan geven. We rijden eerst de weide met emoe’s binnen. Dit vindt Kate best wel eng, logisch want die grote vogels steken hun lange hek zo naar binnen om de zakjes met eten leeg te pikken. Idem bij de struisvogels. De kamelen vindt ze iets beter. Daarna lopen we door het gedeelte met Australische dieren. We zien weer wombats en tasmanian devils en een koala. Je kan ook de weide met kangaroe’s en wallabies in om deze te voeren, dit zijn redelijk tamme beesten. Er waren flink wat albino wallabies. Deze waren supertam (of te slecht van zicht om zich ergens iets van aan te trekken). Kate vond het best leuk om ze eten te geven. Met wat geduld kwam er ook een ‘gewone’ wallabie bij haar eten. Tot slot nog de tijgers, twee leeuwenjongen en de aapjes bekeken voor we weer de camper in stapten op zoek naar een camping. De eerste twee die we bezochten, vlakbij Hobart, keurden we af. Uiteindelijk zijn we zo’n 20 minuten ten zuiden van Hobart terecht gekomen bij een camping in Snug, een knusse naam, aan een strandje tegenover Bruny Island.

Zaterdag 13 maart: Hobart
We hadden gepland om op een zaterdag in Hobart te zijn zodat we de Salamanca market konden bezoeken. Dit was zeker de moeite waard, we hebben zo’n 2 uur hier zoet gebracht. Groente- en fruitkramen wisselden af met eetstalletjes, souvenier-, kleren-, boeken-, houtwerk-, etc kramen. Kate kon in de rugdrager mooi over alle drukte uitkijken. In de haven kochten we voor de lunch fish & chips en aten dit ter plekke op. De middag hebben we een stadswandeling gemaakt door de historische wijken van de stad. Na een lekker ijsje zijn we langs de Derwent River naar Kingston gereden voor boodschappen en daarna door naar de camping.

Zondag 14 maart: Hobart – Tasman Peninsula
Na het ontbijt naar Mt Wellington gereden, deze 1270 m hoge berg kan je heel lui per auto ‘beklimmen’. Vanaf de top hadden we een werkelijk schitterend uitzicht over niet alleen Hobart maar ook naar het gebergte in het westen en de kustlijn in het oosten, zelfs het Tasman Peninsula, ons doel voor vandaag. We stopten bij Pirates Bay voor een mooi uitzicht over de baai en de lunch, daarna reden we door naar de camping op White Beach. Kate en Niels gingen alvast naar het strand, terwijl ik de hoognodige was ging doen. Daarna ook maar naar het strand gegaan en zag dat Kate en Niels zowaar in zee waren. Toen ook m’n bikini aangetrokken en me het water in gewaagd. Even doorbijten, maar dan is het best lekker. Het is een beschutte baai, dus weinig golven, ideaal voor Kate die het water ook helemaal niet meer uitwilde.

Maandag 15 maart: Tasman Peninsula
Op m’n verjaardag wilde ik wel wat speciaals doen en daarom hadden we voor de ochtend de Tasman Island Cruise geboekt. Vanaf het boekingskantoor in Port Arthur gingen we met een bus naar Eaglehawk Neck waar we op een kleine boot stapten (max 25 pers). We kregen allemaal hele grote regenjassen tegen de wind en spatwater. We volgden de kust langs Pirates Bay en Fortescue Bay, af en toe een stukje grot in, en onderlangs de enorm hoge kliffen bij Cape Pillar, waaronder de voor klimmers bekende Totem Pole en Candlestick. Hier zagen we ook New Zealand fur seal. Hierna staken we over naar Tasman Island. Hier zagen we honderden Australian fur seals, een mannelijke vrijgezellenkolonie. Bij het ronden van Tasman Island spotten we ook opeens albatrossen, in totaal zo’n 10, waaronder de shy albatros en de royal albatros. Helaas geen foto, de batterij was juist nu leeg.... Hierna vaarden we naar Port Arthur, Stewart Bay waar we weer aan land gingen. Op dit strandje hebben we ook gelunched. Daarna brachten we een bezoek aan de Port Arthur Historic Site. Hier was van 1830 tot 1877 een strafkolonie. Rond 1840 woonden hier zo’n 2000 veroordeelden, soldaten en algemeen personeel. Het was een flink groot terrein en in de bakkende zon was het wel puffen om alle gebouwen te bekijken. Sommigen waren slechts ruines, anderen waar goed geconserveerd en ook ingericht. Om half vier was het eindelijk tijd voor een stukje verjaardagstaart. Daarna zijn we teruggereden naar de camping. Kate wilde nog graag even de zee in, dus hebben we ook ter afsluiting een verfrissende duik genomen.

Dinsdag 16 maart: Tasman Peninsula
Vanochtend zijn we naar Saltwater River gereden, hier vlakbij is de Coal Mines Historic Site, alweer een stukje geschiedenis. Hier werden de zwaarst gestraften te werk gesteld. Daarna zijn we naar de Federation Chocolate Factory gegaan, een zeer kleinschalig opgezet fabriekje waar je kan kijken hoe de repen gemaakt worden en ook proeven en kopen natuurlijk. Ze hebben bijzondere smaken als appel- of dropchocola, maar ook normalere als caramel en honing. We hebben een paar tabletten gekocht als souvenir, wie gaat ze krijgen??? In het Tasman NP maakten we nog een wandeling van ruim een uur van Devil’s Kitchen naar Waterfall Bay en weer terug. Dit was bovenlangs de kliffen met af en toe een spectaculair uitzicht. Hier zijn we gisteren al onderlangs gevaren, maar dat maakte dit niet minder indrukwekkend. In Doo Town hebben we van een heerlijk bakje met ijs en verse aardbeien en bramen genoten, mjam. Toen teruggereden naar de camping. Kate wilde graag weer de zee in , dus de zwemspullen aangetrokken voor een laatste duik in zee. Terwijl Kate een zandkasteel afbrak zagen wij nog een stuk of 5 dolfijnen een stukje verder op in de baai. Daarna hebben we de kastjes van de camper leeggehaald en de rugzakken weer ingepakt want morgen rijden we terug richting de luchthaven.

Woensdag 17 maart: Tasman Peninsula – Melbourne
Voor het laatst weer de slaapruimte van de camper omtoveren in een zit/leefruimte. Voordat we richting luchthaven rijden brengen we een bezoek aan de Remarkable Cave, een tunnel door een klif. Vanaf een platform kan je erdoor naar zee kijken. Het schijnt dat surfers hierdoor gaan, hmmmm. De rit naar de luchthaven is inmiddels bekend. Iets voor 1 uur leveren we de camper in, halen onze spullen eruit en stappen over in het busje dat ons aflevert bij de vertrekhal. Inchecken gaat vlotjes en we hoeven ook niet lang te wachten voor we mogen boarden. Dit is een lekker korte vlucht. In Melbourne moeten we even op de bagage wachten en dan nemen we een taxi naar ons hotel, te veel gezeul om de bus te nemen. Ons hotel is in Little Bourke St, regelrecht in het centrum van Melbourne. We hebben een soort appartement, een ruime zitkamer met keukentje en een aparte slaapkamer, fijn. Om 5 uur lopen we de stad in, meteen naast en tegenover het hotel zijn de twee bekende warenhuizen Myers en David Jones. We lopen richting Federation Square. Deze week is het fashion week en food week dus genoeg activiteiten in de stad. De mensen zijn hier over het algemeen ook veel netter en hipper gekleed dan we de laatste jaren gewend waren in Nieuw Zeeland. Dit is dan ook een echte big city, meer New York dan Amsterdam. We lopen nog een stukje langs de Yarra River en dan steken we over naar Elizabeth St waar we in een pizzeria gaan eten.

Donderdag 18 maart: Melbourne
We lopen Little Bourke St uit, door Chinatown en via Exhibition St en Rathdowne St naar het Melbourne Museum. Dit museum is echt geweldig! We begonnen in de Science and Life Gallery. Na de dinosaurus botten kwamen we in de ‘wild animals’ sectie terecht. Dit stond vol met opgezette dieren, maar wat zo fantastisch was dat je via diverse touch-screens dieren aan kon klikken en zo meer informatie kon vinden en filmpjes kon zien. Foto’s van de dieren kan je ook via deze screens downloaden naar je mobieltje. We zijn ook nog kort over de Mind and Body Gallery gelopen maar inmiddels waren er diverse schoolklassen losgelaten in het museum en die namen alle interactieve displays in beslag helaas. Voor ons was het inmiddels ook wel tijd voor morning tea. Daarna zijn we nog door de Bunjilaka Aboriginal Cultural Centre, Melbourne Gallery en Forest Gallery gelopen op weg naar de Childrens’s Gallery. Dit is voor kinderen van 3 tot 8 maar ook voor Kate was het zeer interessant. Verrassende (dieren)displays in de grond en op kinderooghoogte, kleuren herkennen met dieren en fruit, je lengte en gewicht vergelijken met wombats en andere dieren en nog meer. In een andere ruimte waren diverse hoekjes met kussens gecreeerd waar puzzels lagen, knuffels en een leeshoek. Buiten was een ouderwets speelterrein met oa stelten, ringwerpen en reuze legoblokken. Zo’n uitgebreide kinderafdeling hadden we nog niet eerder in een museum gezien.
Vanaf het museum hebben we de gratis tourist shuttle genomen naar de Botanical Gardens. Op die manier kwamen langs andere interessante plekken in Melbourne zoals het moderne Docklands (met nog veel meer winkelmogelijkheden). In de Botanic Gardens hebben we eerst geluncht voordat we de tuinen gingen verkennen. Hierin was ook een Children’s Garden, met tunnels gecreerd door planten, een grot en een mini riviertje waar je lekker in kan spetteren. Opnieuw zeer leuk en ook uniek voor zover we weten. We hebben redelijk de buitenrand van de gardens gevolgd, grotendeels rainforest thema tot we weer de gardens uit kwamen, de Yarra overstaken naar het Birrarung Marr park en zo terug richting Federation Square liepen en terug naar het hotel. Genoeg gelopen vandaag en dat met een temperatuur van 31 graden!

Vrijdag 19 maart: Melbourne – Wye River
Niels heeft na het ontbijt de huurauto opgehaald, de bagage ingeladen en toen zijn we Melbourne uitgereden richting Geelong. Vanaf Geelong zijn we doorgestoken naar Torquay en daar boodschappen gedaan en geluncht bij een mooie speeltuin. In Torquay start the Great Ocean Road en die willen we de komende 2 dagen rijden. We hebben inderdaad regelmatig mooi uitzicht op de oceaan en stranden, soms zien we groepjes surfers. We hebben een cabin gereserveerd op de camping in Wye River maar rijden nog even door naar Kennett River want we hebben gelezen dat je daar koala’s kunt spotten. En inderdaad, we lopen een laantje in en daar zien we er eentje slapen in een eucalyptusboom. We lopen nog een stukje verder maar dan houden de eucalyptussen op en zullen we ook geen koala’s zien. Op de weg terug zien we in dezelfde boom nog een koala en deze is zowaar wakker en is lekker blaadjes aan het eten. Kate spot ze ook gemakkelijk en is helemaal enthousiast, vooral als er ook nog een wallabie langs komt huppen. Nog een stukje terug zien we opnieuw een koala en ook 2 papagaai-achtigen. In Kennett River drinken we ook nog een kopje koffie/thee voor we naar de camping in Wye River rijden. We krijgen een nette cabin en er is ook een hele grote speeltuin met springkussen dus Kate wil al snel daarheen. Moe gesprongen en geklommen lopen we richting strand waar een leuk cafe is. Na een drankje besluiten we hier ook te blijven eten. En terugwandelend over de camping zien we ook hier nog twee koala’s. Ja we zijn echt in Australie.

Zaterdag 20 maart: Wye River – Warrnambool
We vervolgen de Great Ocean Road. Voorbij Apollo Bay maken we een detour naar Cape Otway. Hier is een vuurtoren en zou je een mooi uitzicht over de kust moeten hebben. Het blijkt dat je niet alleen toegang moet betalen om de vuurtoren te beklimmen maar dat je zonder kaartje helemaal niet in de buurt kunt komen en dus ook niet Cape Otway kunt betreden. Beetje duur en ook flauw vinden we. Gelukkig maken de vele koala’s in de bomen deze detour wel weer goed.
De volgende detour maken we naar Johanna Beach waar we een eenzame surfer bewonderen, hij kan er wel wat van.
We stoppen voor de lunch bij de Gibson Steps. Dit is voorlopig de laatste plek waar je op het strand kunt komen en vanaf hier kan je de eerste apostel zien. Onze volgende stop is natuurlijk de Twelve Apostles. Vanaf een boardwalk heb je een goed uitzicht op de diverse apostels, bijzonder gevormde rotstorens in zee. Op dit stuk van de route kan je om zo ongeveer een paar kilometer weer een parkeerplaats op rijden voor een uitkijkpunt of bijzondere rotsen. Wij stoppen nog bij de Arch, een tunnel door een rots en we kunnen wel blijven kijken naar de wilde branding die tegen de rotsen slaat. Maar goed, we moeten ook weer verder. De Great Ocean Road eindit in Warrnambool en hier zoeken we weer een camping met cabins. Vlak bij is een zeer groot adventure park, een park met meertjes waarop je kan kanoen en waterfietsen en diverse speeltuinen. Kate is na een tijdje de ‘simpele’ klauter – en glijtoestellen wel zat en besluit van veel hogere glijbanen af te willen. De eerste keer moet ik nog mee, maar meer omdat er veel andere kinderen zijn. Als het wat rustiger is glijdt ze in haar eentje naar beneden.

Zondag 21 maart: Warrnambool – Ballarat
Voordat we de oceaan de rug toekeren rijden we nog naar Tower Hill Reserve. Dit is een vulkaankrater ontstaan door een eruptie zo’n 30.000 jaren geleden. In de as hiervan zijn voorwerpen van aboriginals gevonden. Na jaren van ontbossing heeft men vanaf 1961 getracht dit gebied weer in oude staat terug te brengen aan de hand van een schilderij van Eugene von Guerard uit 1855. Nu zijn er diverse wandelingen uitgezet en kan je divers wild tegenkomen. Toen we aankwamen begon het te regenen dus bekeken we eerst het information centre. Toen kwam het zonnetje erdoor en besloten we een alsnog een korte wandeling te maken. In de bomen rond de parkeerplaats zagen we al 3 koala’s. Tijdens de wandeling zagen we 4 black wallabies en op de terugweg liep Niels zonder iets te merken 2 emoe’s voorbij. Ok, het regende op dat moment erg hard. Hierna reden we weer terug naar Warrnambool voor morning tea waarna we naar het noorden afsteken richting Ballarat. In deze regio is rond 1850 veel goud gevonden. We hebben voor 2 nachten een cabin geboekt op een camping in Ballarat. Na een late lunch in de cabin rijden we richting Lake Wendouree waar weer een grote adventure playground is, hier kon Kate weer even wat energie kwijt. Het laatste restje heeft ze versprongen op het springkussen op de camping.

Maandag 22 maart: Ballarat
Op loopafstand van de camping ligt Sovereign Hill. Dit is een openlucht museum over de goudkoortsjaren in Ballarat en gesitueerd op een oude goudmijn. We beginnen in het goudgravers-gedeelte met een chinees kamp, een riviertje waar we goud zoeken en niet vinden en we bekijken wat werkende stoommachines. Daarna lopen we door het winkel- en woongedeelte van de ‘stad’. Er is een rijtuigenmakerij, groenteman, smid etc en de mensen lopen in kostuums door de straten. Er zijn ook een paar schooltjes en het leuke is dat als schoolklassen dit museum bezoeken ze gekleed kunnen worden in kostuums en in deze schooltjes les krijgen. Zo zagen we een klas een school uitkomen en ze moesten netjes in de rij staan voordat ze achter de juf aan ergens anders heen gingen. Het museum zag er erg authentiek uit, hoe het terrein was opgezet met goudgraverstentjes, rijtuigen door de straten (aangestampt aarde), de gebouwen en de kostuums. We hebben hier met plezier een paar uurtjes zoekgebracht. Je kon ook nog een mijn in maar dat leek ons voor Kate niet zo leuk.Tegenover dit openlucht museum was ook nog het Gold Museum, daar zijn we nog even snel doorheen gelopen voor we teruggingen naar de camping. Daar kon Kate mooi even een dutje doen voordat we nog Ballarat zelf ingingen voor een korte wandeling. In het centrum zijn nog een aantal mooie Victoriaanse gebouwen te zien. Weer terug op de camping hebben Niels en Kate nog gezwommen en Kate wilde natuurlijk weer springen op het springkussen.

Dinsdag 23 maart: Ballarat – Melbourne – Singapore / Woensdag 24 maart: Badhoevedorp
Brrrr wat een koude start van de dag. We hebben tijd genoeg om op de luchthaven te komen dus we hadden bedacht nog naar de botanische tuin en speeltuin te gaan in Ballarat. We hebben dus even gewandeld maar het was behoorlijk fris. In plaats van de speeltuin maar morning tea in het cafe ernaast en dan maar wat eerder naar de luchthaven. Hier moesten we dus even wachten voor we konden inchecken, maar we stonden wel voor in de rij!!! De vlucht vertrok op tijd om 5 uur. Deze zou zo’n 8 uur duren. Kate vond het niet nodig om te slapen, gelukkig was ze redelijk tevreden met het steeds opnieuw herhalen van de ene aflevering van Dora die via het entertainment system te zien was. En natuurlijk kiekeboe spelen met de mensen die op het toilet stonden te wachten en het personeel. We vlogen met de nieuwe airbus, mooi hoor, lekker ruim en niet zo lawaaierig. En het personeel (Singapore Airlines) was extreem vriendelijk en dol op Kate. Kate viel natuurlijk pas in slaap toen we landden ;-). We hadden zo’n 3 uur tot de volgende vlucht en die was helaas ook wat vertraagd. Kate was inmiddels zo vermoeid dat ze in de wachtruimte half staand/liggend in slaap viel en zich zo het vliegtuig liet indragen en in haar stoel verder sliep. Gelukkig heeft ze het slapen redelijk lang vol gehouden zodat wij ook even de ogen dicht konden doen, maar echt goed uitrusten doe je natuurlijk niet.
We kwamen mooi op tijd aan, een beetje aan de vroege kant voor onze ophaler maar je moet wat voor die eer overhebben. Nu zijn we weer in ons huis in Badhoevedorp, maar wel wennen hoor, waar zijn de spullen.

Foto's zullen binnenkort toegevoegd worden