Kate's kerstuitje

Vrijdagavond was het kerstuitje van Kidz@Wintec, de creche waar Kate heen gaat. Vanaf zes uur waren we welkom in Lollypop's Playland. Kate was eerst best onder de indruk van de grootte van de hal en alle mensen, maar na een tijdje ging ze wel op avontuur uit. Het was leuk om te zien dat ze andere kindertjes van haar groep herkende en zelfs probeerde achter een ander meisje aan te kruipen (maar die liep veel te snel voor haar).

Na een uurtje gingen we weer weg, zodat Kate niet al te laat in bed zou liggen. Bij de uitgang kregen we nog een zakje met wat lekkers en door Kate beschilderde fotolijst en kerstfiguren mee.

Filmpje

Vanmiddag heb ik met Kate flink gerepeteerd zodat de filmopnamen vlotjes zouden verlopen. De eerste take ging nog niet helemaal goed, maar de tweede (en derde) was perfect!

BBQ-en bij Dan en Suus

Nadat we vorige week al bij Dan en Suus waren geweest om te bbq-en, waren we deze week weer uitgenodigd. Dit keer waren Fraser en Kath er ook (Fraser is een collega van ons van Landcare uit Auckland) en andere collega Janine kwam later. Kate was lekker door de tuin aan het kruipen/aan onze hand lopen. Het eten was erg lekker, en Kate begint zo een beetje aan haar kampeer bedje te wennen... Al met al een lekker begin van de zomer.

Santa Parade

Een fotoimpressie van de Santa Parade vandaag.

Kerstversiering

Twee weken geleden heb ik met een collega al ons kantoor met kerstballen en slingers versierd en langzamerhand zie ik meer scholen op de campus in de kerststemming komen.

Dit alles valt in het niets bij de bewoners van Franklin Road in Auckland. Elk jaar wordt op 1 december bijna elk huis in die straat volgehangen met lampjes e.d. en vanaf die dag gaan er elke avond stromen mensen door de straat om te kijken. Er worden carols gezongen en er is een kerstman.

Hier in onze straat heb ik nog geen kerstverlichting of rendier gezien ;-)

Sinterklaas

Sinterklaas heeft het maar druk. Niet alleen de kindertjes in Nederland moet hij blij maken, maar ook de emigrantenkindertjes over de hele wereld. Vandaag was hij even overgewipt naar Hamilton (hoe doet ie dat toch, dat is normaal minimaal 24 uur vliegen....) om daar cadeautjes te overhandigen aan brave nederkiwi's.

Het Sinterklaasfeest werd georganiseerd door de Nederlandse vereniging in Hamilton. Vanaf 11 uur stonden ze klaar met een tent, sausage sizzle, koffie, thee en frisdrank in de Hamilton Gardens. Wij waren er vrij vroeg en hebben ons picknickkleed onder een grote boom neergelegd want het zonnetje scheen volop. Langzamerhand vulde het veld rondom de tent zich met ouders, kinderen en opa's en oma's. Tegen 1 uur kregen we het signaal dat de Sint eraan kwam. De kindertjes gingen op de grond voor de tent zitten, de meeste ouders stonden eromheen. Er waren velletjes met sintliedjes uitgedeeld (voor de generaties die wat langer in NZ wonen) en zo werd de Sint en zijn 2 pieten zingend binnengehaald. Je kon van te voren een cadeautje inleveren die dan door de Sint aan je kind wordt uitgereikt, maar daar vonden we Kate nog wel te jong voor.

Little drummer girl

Kate houdt wel van een beetje lawaai maken. Tegen het eind van het filmpje wordt ze afgeleid door haar spiegelbeeld...

Waste Audit Day

Een van de 'evenementen' waaraan je kan zien dat Landcare Research aandacht heeft voor het milieu is Waste Audit Day. Elk half jaar wordt er in een week gewogen hoeveel rest-afval er geproduceerd wordt per vestiging.
Van het rest-afval laten ze ook nog zien wat er eventueel wel ge-recycled had kunnen worden (papier, blik). Uiteindelijk bleef er dit keer iets van 2 kilo over. Voor een kantoor van ongeveer 50(?) mensen (Landcare staf plus Landcare Trust en Odyssey Energy die ook in het gebouw zitten) is dat niet slecht!

Om Waste Audit Day te vieren was er natuurlijk 'Morning Tea', dit keer met een educatief filmpje (20 min) over afval en recycling etc. Waard om te kijken! The Story of Stuff

Veldwerk

Een van de projecten waar ik op het werk mee bezig ben is voor een fabrikant van meststoffen. We proberen te modeleren hoeveel fosfaat er verdwijnt naar 'het milieu' van een boerderij. Omdat veel land hier heuvelachtig is, is een groot deel daarvan afhankelijk van de hydrologie, afwatering en erosie. De bronnen van fosfaat zijn kunstmest en de uitwerpselen van koeien, schapen etc. En de belangrijkste transport mechanisme is water, dus regen. De hoeveelheid beschikbare fosfaat die weg kan spoelen is afhankelijk van de tijd sinds bemesting (met kunstmest of van natuurlijke aard). Al met al dus een ingewikkeld model met zowel ruimtelijke afhankelijkheden (de topografie) als de tijd tussen depositie en neerslag.

Een onderdeel van het project is om het model te calibreren met meetgegevens uit het veld. Afgelopen woensdag ben ik met mijn collega's meegegaan het veld in om te kijken hoe de meetopstelling er uit ziet, en hoe het landschap er in werkelijkheid uit ziet. (tot nu toe had ik het alleen in digitale vorm gezien). Het testgebied is net voorbij Wai-O-Tapu, een van de thermale parken bij Rotorua. Dus om 6 uur 's ochtends vertrekken uit Hamilton om een beetje op tijd in het veld te zijn.Hier zie je de waterkering waar we meten hoeveel water er uit het gebied komt als het regent.En dit is de meetapparatuur, allemaal van energie voorzien door een zonnepaneel. Een regenmeter, en de flessen die je ziet liggen vangen het water op dat over de waterkering komt, zodat er in het laboratorium gemeten kan worden hoeveel fosfaat er in het water zit. In de witte kast zitten een datalogger en een een gsm modem dat sms-jes verstuurt als er neerslag valt in het gebied. (foto's van collega Marc Dresser)

Het is leuk om in het echt te zien waar de gegevens vandaan komen waarmee we aan het programmeren zijn. En het was een mooie zonnige dag, dus dan is het ook lekker om buiten te zijn :-)

Gras prikt aan je handen...

Hier een filmpje van Kate op het gras. Let vooral op het begin...

Verkiezingen

Gisteren waren in Nieuw-Zeeland de verkiezingen. Om ons niet geheel duidelijke redenen werd ik opgeroepen om te stemmen. (volgens de regels mogen alleen permanent residents stemmen). Je brengt hier 2 stemmen uit, een 'party vote' en een 'electorate vote', volgens het MMP (Mixed member proportional representation) systeem. De electorate vote bepaalt wie jou lokale 'Member of Parliament' wordt, de party vote bepaalt 'ongeveer' het percentage zetels voor een partij. Ongeveer, omdat er een kiesdrempel is van 5%, behalve als de partij een electoraat wint, dan gaat de kiesdrempel omlaag en krijgt die partij opeens meer zetels... En als een partij meer electoraten wint dan er plaatsen zijn volgens het partij percentage, dan wordt het aantal leden van het parlement uitgebreid voor de regeerperiode, zodat de verhouding gelijk blijft.

En om het helemaal ingewikkeld te maken is het een soort duaal systeem waar de Maori 7 electoraten hebben. Als je van Maori afkomst bent kun je er voor kiezen om in je 'normale' electorate te stemmen of in je Maori Electorate.

De verkiezingen zijn overtuigend gewonnen door National, waarmee er een centrum-rechtse regering gaat komen na een 9-jarige labour regering.

Kate eet zelf...

Zo nu en dan wil Kate perse zelf eten, de lepel wordt echter nog niet geheel correct gebruikt.

Maungatautari

Maandag 27 oktober zijn we naar Maungatautari geweest. (Maandag was namelijk een vrije dag ivm Labour Day). De Maungatautari is een uitgedoofde vulkaan en men probeert hier de natuur weer in oorspronkelijke staat terug te brengen. Het gebied is helemaal afgeschermd via een hek zodat ongedierte (zoals ratten, muizen en ja ook katten) niet binnen kan komen en bedreigde diersoorten als de kiwi, kokako en tuatara hier geherintroduceerd kunnen worden.

Wij hebben 2 routes gewandeld vanuit de toegang in het zuiden. Tijdens de wandeling zagen we een aantal tui, een fantail en in de voliere zaten kaka's.

Het Festijn

Op 25 en 26 oktober was het Holland Festival "Het Festijn" in de Hamilton Gardens.
Het Festijn wordt elke 3 jaar georganiseerd door de Waikato vestiging van de New Zealand Netherlands Society. Wij hadden daar op zondag afgesproken met Dan en Suus. Natuurlijk hadden we Kate voor deze gelegenheid haar kostuumpje en klompjes aangetrokken.

Eerst hebben we in het paviljoen gekeken en geluisterd naar volksdansen en een accordeon/mondharmonicagroepje. Het muziekgroepje speelde hollandse liedjes, maar behalve 'Geef mij maar Amsterdam' zeiden deze liedjes ons niet zo veel (niet oud genoeg???). En het was ook niet al te zuiver helaas.... Daarna hebben we de stalletjes bezocht met hollandse lekkernijen. Suus en Niels kozen voor een zoute haring, Dan en ik voor een broodje kroket.

's Avonds kwamen Dan en Suus bij ons langs met pizza's en spelletjes. Genoeg ingredienten voor een gezellige avond!

Feestweekend

Het was een druk weekend met 2 feestjes. Op zaterdag gaven Tracey en Glenn een bbq picknick ter ere van de 1e verjaardag van Dylan (Tracey ken ik van zwangerschapsyoga en nu zwemmen we samen met de babies). Helaas regende het, dus de picknick vond binnen plaats, maar het was wel gezellig.

Onderstaand een foto van een NZ-gebruik: schoenen uit!!














Zondag hadden we weer coffee group bij Jon en Rachel. Nu extra feestelijk omdat de babies in september 1 geworden zijn (op Lucy na), een gezamenlijk verjaardagsfeestje dus. Iedereen had wat lekkers meegenomen voor de lunch en Rachel had een taart gebakken. Alle meisjes waren verkleed, Sam kwam als enige jongen gewoon als jongen. Natuurlijk hebben we weer een groepsfoto gemaakt. Helaas was Naomi ziek en staat dus niet op de foto.

















Vlnr: Lucy, Kate, Makenzie, Jemima en Sam

weer thuis

We zijn weer terug in Hamilton. De terugreis verliep op zich voorspoedig, maar ik kreeg nog net het nu in Nederland heersende buikgriep virus mee de nacht voordat we vertrokken, dus echt uitgerust begonnen we niet aan de reis. Op het eerste stuk, Amsterdam-Singapore, was de meneer naast ons zo vriendelijk om op een andere vrije plaats te gaan zitten zodat we 3 plaatsen tot onze beschikking hadden en het wiegje voor Kate. Het 2e stuk, Singapore-Auckland, zat er wel iemand naast ons, maar Kate heeft erg goed geslapen in het wiegje, en ook wij konden zodoende allebei wat slaap pakken.

In Auckland stond Daniel ons op te wachten om ons naar huis te rijden, Dan en Suus hadden onze auto de afgelopen maand te leen omdat hun auto de dag voor ons vertrek kapot ging. Inmiddels hebben ze een andere auto gekocht. We waren uiteindelijk Zaterdag ochtend om 2 uur thuis. Helaas lijkt Margreet toch ook nog de gevolgen van het griepvirus te voelen, en Kate heeft ook nog erg veel geslapen vandaag.

Overigens is de lente hier goed begonnen, de bomen staan al volop in blad en het is ongeveer 19 graden met nog wel behoorlijk wat wind en buien. De tulpen in de achtertuin staan ook volop in bloei.

In Nederland - part 1

Het is een beetje sombere dag, dus uitstekend om even achter de pc te kruipen voor een update.
We zijn al een tijdje in NL op vakantie en het bevalt prima. De vlucht was natuurlijk lang, maar gelukkig heeft Kate zich daar goed doorheen geslagen. We zijn opgehaald door Marielle en 'thuis' hebben we even een tukkie gedaan om een beetje bij te komen. 's Middags kwamen natuurlijk onze ouders op bezoek, voor mijn vader de eerste keer dat hij zijn nieuwste kleindochter zag. Later op de dag kwamen ook mijn (schoon)broer en (schoon)zus langs met hun kinderen. Nu konden ook wij de allerlaatste aanwinst in de familie bewonderen, Berend.
Vrijdags hebben we het een beetje rustig aan gedaan, de jetleg moest nog wel uit het lijf. Het eerste weekend hebben we doorgebracht in huize Hoffmann. Zaterdags bleek Kate weer een oorontsteking te hebben en zijn we in Alkmaar naar de dokter gegaan. Gelukkig voelde ze zich zondags alweer stukken beter en kon ze alle vreemde mensen die haar die dag gedag kwamen zeggen vriendelijk toelachen.
Op maandag vertrok Niels vroeg naar Edingburgh voor een conferentie. Kate en ik werden opgehaald door mijn ouders om wat dagen in Zuidlaren door te brengen. Daar heeft ze voor het eerst op een fiets gezeten. Vrijdagavond laat kwam Niels weer terug, helaas nog steeds een beetje grieperig.
Zaterdag 13 September ging ik met de familie Atsma mee naar Zandvoort om te helpen bij het afbreken van hun strandhuisje (lees: schoonmaken). Helaas miezerde het wat maar we waren lekker snel klaar. Op zondagmiddag/avond hebben we een gezellige bbq gehad met wat vrienden. Heel leuk om weer eens gewoon bij te praten.
Vorige week zijn we even langs mijn oude werk geweest en ik ging daarna nog lekker uit eten met 3 ex-collega's. Niels had nog een werkafspraak bij de UvA èn we hebben een bezoekje gebracht aan Henrike, Ruli en Lisa. Afgelopen weekend zijn we naar een Landal park geweest met mijn familie. Daar hebben we gezwommen, gefietst, in de speeltuin gespeeld en natuurlijk veel gepraat. Gisteren zijn we vanuit het park doorgereden naar de opa van Niels zodat hij ook eens zijn achterkleinkind kon zien. Dit was mooi te combineren met een bezoekje aan Erik, Marjolijn en hun dochters.
Vanochtend vroeg is Niels met de trein vertrokken naar Duitsland voor een werkbezoek, ik ga vanavond naar de film met wat ASRE-collega's. Marielle en Erik willen gelukkig best wel op Kate passen. Nu nog een ruime week en dan is de vakantie alweer voorbij! Het gaat wel snel hoor...

Bijna weg

Zo, de laatste dag voor vertrek. Niels gaat straks nog even naar kantoor om wat dingetjes af te ronden en dan hebben we allebei vakantie. De koffers zijn gepakt, op de laatste spulletjes na. Ook nog even de stofdoek en stofzuiger door het huis halen en dan zijn we er echt klaar voor.
Morgenochtend gaan we op tijd weg, het is bijna 2 uur rijden naar Auckland en je moet natuurlijk 3 uur van te voren aanwezig zijn op de luchthaven. Dus om 7 uur van huis om een dag later om 7 uur te landen op Schiphol. Met een tijdsverschil van 10 uur betekent dat dat we zo'n 34 uur onderweg zijn, pffffff. En dan zet Kate haar eerste stapjes op Nederlandse bodem.
Tot gauw!

Eerste stapjes

Werken? Nou.....

Kate was weer beter, en ik dacht eindelijk echt aan de slag te kunnen gaan. Ik had er alleen niet op gerekend zelf ziek te worden.... Ik durfde me natuurlijk niet ziek te melden dus ik heb me door deze week heen geworsteld. Dit weekend goed uitrusten en dan kan ik hopelijk de komende 2 weken laten zien dat ze toch echt de goede persoon hebben aangenomen voordat ik 5 weken vrij neem!

Kate is nu trouwens wat snotterig en heeft verhoging...

Werken? Nou nee..

Afgelopen week zou m'n eerste volle week werken zijn, maar dinsdag werd Kate ziek. Aangezien Niels in Queenstown was (zie onderstaand blog) moest ik wel vrij nemen. Gelukkig had m'n collega er wel begrip voor en nu had zij tijd om wat bureauspulletjes voor me te regelen die in de verhuizing zoek waren geraakt.
Kate was echt heel zielig, ze had koorts en moest hoesten. Gelukkig is ze nu stukken beter, dus hopelijk kan ik deze week echt aan de slag.

Hierbij een filmpje van Kate in gelukkiger tijden, ze wil erg graag in bad!

Apan26 conferentie

Ik ben de afgelopen week in Queenstown geweest voor een conferentie over hoge snelheid internet en computer toepassingen daarop, de Asia Pacific Advanced Network conferentie.

De vlucht heen maandag verliep niet geheel vlekkeloos, want het weer in Queenstown werd opeens een stuk slechter dus het vliegtuig moest uitwijken naar Invercargill. Vandaar werden we met de bus naar Queenstown gebracht, een rit van zo'n 2 uur. Woensdagmiddag mocht ik mijn eigen presentatie houden, die ging op zich prima, maar omdat er wat sprekers uitgevallen waren was ik wat eerder aan de beurt dan verwacht, voor de middag pauze in plaats van erna, dus een aanta collega's die na de pauze binnenkwamen om mij te horen waren te laat. De onderwerpen op de conferentie waren heel divers, van netwerk protocollen (IPv6, hi-speed wifi-mesh networks etc) tot medische workshops (operaties an afstand bijwonen) en e-culture (over bloggen en het gebruik van ict in de klas). Voor de rest was het een hele goede gelegenheid om ervaringen uit te wisselen met collega's van andere Crown Research Institutes als NIWA en GNS.

Het sociale programma was erg goed, met dinsdagavond een diner in het Gondola restaurant hoog boven Queenstown en donderdagavond een boottocht over Lake Wakatipu met de TSS Earnslaw stoomboot naar de Walter Peak farm aan de andere kant van het meer voor het Diner.

1e dagen werken

Afgelopen donderdag en vrijdag heb ik voor het eerst bij Wintec gewerkt. Nou ja, gewerkt... de computer was nog niet geinstalleerd dus er was niet zoveel te doen. Blij dat ik daar niet meer verantwoordelijk voor ben trouwens ;-) De School of Social Development is net verhuisd naar de campus van Wintec en het is nog een behoorlijke chaos. Donderdag heb ik het studentenhandboek gelezen en de roosters bekeken. Gisteren ben ik naar de oude locatie gegaan om te helpen opruimen. Maandag moet de computer het wel doen en dan ga ik echt beginnen!

Op de campus zelf wordt op het ogenblik ook nog veel verbouwd. De campus ligt in het centrum van Hamilton en is gebouwd over een heuvel. Dat maakt het niet gemakkelijker om de weg te vinden. Er zijn allerlei trappen tussen de diverse gebouwen (en hellingen voor rolstoelgebruikers) en soms ga je voor je gevoel een gebouw op de begane grond binnen om aan de andere kant alsnog een trap af te moeten.
Ik heb een parkeerkaart voor stafleden gekocht en daarmee kan ik op de campus parkeren. Vlakbij de creche zijn wat parkeerplaatsen, hopelijk is daar altijd een plekje vrij. Dan kan ik Kate naar de creche brengen en daarna lopend naar kantoor gaan. Kate heeft zich gelukkig makkelijk aangepast aan het creche-leven, ze lacht er veel, eet goed, alleen het slapen kan nog wat beter.

Beetje regen

Als het hier regent dan kan het ook goed regenen. Op het ogenblik schuift een slecht-weer-front van noord Nieuw-Zeeland naar het Zuider Eiland en laat daarbij nogal wat water vallen. Northland (boven Auckland) is afgesloten van de rest van het Noorder Eiland door een aardverschuiving op SH1 en overstromingen op de alternatieve routes. In Coromandel staat de weg ten zuiden van Whitianga een meter onder water en de SH2 bij de Karangahake Gorge een halve meter.

Hoera, een baan!

Vorige week werd ik door Wintec gebeld en werd mij de baan van academic administrator aangeboden bij de School of Social Development. Nog even onderhandeld over het salaris zodat ik na aftrek van kinderopvang en reiskosten nog wat over zou houden en toen geaccepteerd. Woensdag ga ik langs om startdatum en exacte werktijden e.d. te bespreken. Vooralsnog zal ik ma, wo, do en vr ochtend gaan werken, zodat ik op dinsdag met Kate kan blijven zwemmen. Na de vakantie zullen we het opnieuw bekijken.
Vrijdag heb ik Kate ingeschreven bij de creche van Wintec en vanochtend hebben we een paar uur daar gespeeld zodat Kate kan wennen. Woensdagochtend laat ik haar daar een tijdje achter terwijl ik m'n nieuwe kantoor ga bekijken, donderdag en vrijdag zal ik gaan winkelen ofzo terwijl Kate naar de creche gaat. Hopelijk went ze snel, het zal best een grote aanpassing zijn na al die maanden rustig thuis spelen.

Baby talk

Gisteravond hebben Dan en Suus op Kate gepast zodat wij naar een cursus baby talk konden, gebarentaal voor babies. We hadden er al over gelezen op internet en ook een item gezien op breakfast news (zie filmpje op deze site: http://www.baby-talk.co.nz/index.html). Het is gebaseerd op de Nieuw Zeelandse gebarentaal, hoewel veel gebaren natuurlijk internationaal hetzelfde zijn. Je kan er al heel jong mee beginnen. Ook al kan de baby niet terug-gebaren, ze leren wel de betekenis en zodra fysiek mogelijk zullen ze het gebaar gaan gebruiken, meestal rond 7 maanden (voor eenvoudige gebaren).
Je begint met 3 gebaren (meestal 'meer', 'melk' en 'eten'), zodra je de indruk hebt dat de baby één van deze gebaren begrijpt kan je een nieuw gebaar toevoegen. Wij gaan overigens 'drinken' gebruiken ipv 'melk' omdat Kate vaak in haar handjes knijpt wat lijkt op het gebaar voor melk. Dat kan verwarrend werken natuurlijk, wordt ze steeds van de grond geplukt omdat ik denk dat ze wil drinken ;-)
We zijn erg benieuwd of het ons gaat lukken op deze manier te communiceren. Als Kate gaat gebaren zullen we het hier laten zien!

Brrrrr koud!

Ook al wonen we redelijk in het noorden van het Noorder Eiland, het kan hier toch goed koud worden. Vannacht werd er in Hamilton -4 gemeten. Dan merk je toch wel dat het huis gedeeltelijk van hout is en niet geisoleerd. Het horloge van Niels gaf 5 graden in de slaapkamer aan, brrrrrrr. In de woonkamer zat hier en daar de vitrage aan het raam gevroren. In het kamertje van Kate hebben we een electrisch kacheltje gezet, dus bij haar was het wel lekker behaaglijk.

Sollicitatiegesprekken

Zo krijg je alleen maar afwijzingen en opeens 2 interviews deze week. Morgenmiddag heb ik een gesprek bij WINTEC (Waikato Institute of Technology) voor de functie van academic administrator bij de School of Social Development. Woensdagochtend ga ik naar Waikato Hospital voor een interview mbt de functie van administration co-ordinator bij Rural South Mental Health Services.
Ik heb echter weinig hoop, want tegen de tijd dat ik kinderopvang heb geregeld gaan we alweer bijna naar NL en ze zitten vast niet te wachten op iemand die pas in oktober kan beginnen.... Maar in ieder geval is het een goede oefening en kan ik deze ervaring hopelijk later het jaar alsnog gebruiken.

Wat weer eens apart is, is dat je iemand mee mag nemen naar het gesprek ter ondersteuning! Onderstaande tekst heb ik geknipt uit de begeleidende brief:

GUIDELINES FOR SUPPORTERS/WHÃNAU KAITAUTOKO WHO WILL BE IN ATTENDANCE AT INTERVIEW
Kia ora

1. You are welcome to bring to your interview, supporters/whãnau kaitautoko to support your application. To ensure the facilities are suitable to accommodate additional people at the interview, could you please advise the Recruitment Centre of the number of supporters/whãnau kaitautoko that will or may be accompanying you to interview.
2. The role of supporters/whãnau kaitautoko is to:
   • Provide moral support
   • Support the applicant should mihimihi (salutations) take place.
   • Provide verbal attestations/stories that may bring out the strengths/suitability
     of the applicant for the job.
   • Discuss the support/advice that supporters/whãnau kaitautoko can provide the applicant in the new role/position.
   • To speak on behalf of the applicant where it is appropriate.
3. At the beginning of the interview, supporters/whãnau kaitautoko will introduce themselves, who they are, their relationship to the applicant and why they have come.
4. The interview panel will be taking notes during the interview. Please feel free to take your own notes as required.
5. Whãnau kaitautoko will be given the opportunity to speak during the interview by the convenor of the interview panel or manager.

Walking School Bus

Zoals wij vroeger met een groep buurtkinderen naar school liepen onder begeleiding van enkele moeders, zo bestaat hier in NZ de Walking School Bus. Elke ‘bus’ loopt langs een vaste route naar school met minstens 1 volwassen ‘bestuurder’ en pikt kinderen op bij vaste stopplaatsen. Een bus kan bestaan uit een paar kinderen tot maar liefst 50. Gemiddeld is er per 8 kinderen een volwassen begeleider.

Onderwijs in NZ: Tertiary education

Na secondary school kunnen studenten hun opleiding vervolgen bij diverse tertiary providers, nl.
- Colleges of Education
- Polytechnics of Institutes of Technology
- Private Training Establishments (PTEs)
- Universiteit
- Wānanga

Bij deze tertiary providers kunnen studenten een certificaat, diploma of graad halen. Een certificaat neemt meestal 1 jaar full time training in beslag. Een diploma vereist 2 jaar full time studie. Het kan een kwalificatie op zichzelf zijn of een aanvulling op een graad (postacademisch diploma). Een bachelors graad vereist 3 jaar full time studie. Deze kwalificatie is meer theorie georienteerd dan de diploma’s of certificaten die praktijkgericht zijn. In vervolg op een bachelor kan nog een masters graad behaald worden.

Colleges of Education
Colleges en schools of education bieden lerarenopleidingen in early childhood, primary, secondary en bijzonder onderwijs en postacademische opleidingen. Onderdeel van de opleiding is een praktijkstage. De meeste opleidingen duren 3 a 4 jaar (diploma of grad), maar als je al een graad hebt is het mogelijk het in 1 jaar te doen (postacademisch diploma).

Polytechnics of Institutes of Technology
Polytechnics of Institutes of Technology bieden zowel academische als praktijkgerichte opleidingen (van certificaat tot graad).

Private Training Establishments
Private Training Establishments organiseren cursussen van certificaat tot graad.

Universiteit
Universiteiten zijn academisch gericht. Ze bieden zowel programma’s voor een certificaat als voor een diploma, graad en postacademisch diploma. Een bachelor graad neemt minimaal 3 jaar in beslag.

Universiteiten in NZ:
- Auckland University of Technology (Auckland)
- Lincoln University (Lincoln, Canterbury)
- Massey University (Palmerston North, Auckland, Wellington)
- University of Auckland (Auckland)
- University of Canterbury (Christchurch)
- University of Otago (Dunedin)
- University of Waikato (Hamilton)
- Victoria University of Wellington (Wellington)

Wānanga
De Wānanga biedt opleidingen in een maori context vanaf certificaat tot graad.

EHBO

Landcare stimuleert alle werknemers om hun EHBO diploma te halen. Dus ik heb de afgelopen 2 dagen bij het Rode Kruis hier in Hamilton een cursus gedaan, op kosten van Landcare. Het certificaat is 2 jaar geldig, en dan moet je een dag opfris cursus doen om het geldig te houden.

Kate on the move

Hierbij weer eens een filmpje van Kate. Bij het spelen wordt ze even afgeleid door de rugby-wedstrijd op tv. In het tweede gedeelte is ze echt on the move...

Onderwijs in NZ: Primary/Secondary education III

Beoordeling op Primary School
Over het algemeen wordt een kind op de Primary School beoordeeld via het entry exam, Running records, 6 year net en PAT en STAR testen.
Een Entry Exam wordt aan de start van de primary school afgenomen om de taal- en rekenvaardigheid van de leerling te testen.
Running records zijn regelmatige beoordelingen van de leesvaardigheden van een leerling. Daarbij leest de leerling hardop voor aan de docent. Zo kan de docent beoordelen of er misschien extra hulp nodig is. Zodra een bepaald niveau is bereikt worden er geen running records meer gehouden. Meestal beginnen op dat moment de STAR-testen.
6 Year Net vindt plaats als de leerling 6 is geworden en in het 2e leerjaar zit. Het is een 1-op-1 test met de docent waarin gekeken wordt of de leerling in staat is letters te identificeren, woorden te herkennen en op te schrijven.
PAT (Progressive Achievement Tests) beoordeelt begrijpend luisteren vanaf jaar 3 en woordenschat en lees- en rekenvaardigheid vanaf jaar 4.
STAR (Supplementary Tests of Achievement in Reading) is gebaseerd op de leesvaardigheid en –ontwikkeling en volgen de running records op (in jaar 3). Docenten beoordelen hierbij op woordherkenning, begrip van zinnen en paragrafen en woordenschat.

Beoordeling op Secondary School
Er zijn verschillende methoden waarmee een school haar leerlingen kan beoordelen.
In jaar 9 en 10 kunnen PAT’s en asTTle gebruikt worden. PAT’s (zie boven) worden gebruikt bij studenten vanaf jaar 3 tot jaar 10.
asTTle (Assessment Tools for Teaching and Learning) is een software programma ter beoordeling van lees-, schrijf- en rekenvaardigheden vanaf jaar 5 tot jaar 10

In jaar 11, 12 en 13 is NCEA (National Certificate of Educational Achievement) de meest gebruikte manier van beoordeling en is het voornaamste eindexamen in NZ. Vakken worden intern (door docent) en extern (andere organisatie) geexamineerd. Er zijn 3 niveaus waarop examen gedaan kan worden, NCEA level 1, 2 en 3. Level 3 staat ongeveer gelijk aan een VWO-diploma.

Sommige scholen bieden Cambridge Examinations als alternatief. The University of Cambridge International Examinations (CIE) is wereld’s grootste aanbieder van internationale kwalificaties voor studenten vanaf 14 tot 19. CIE kwalificaties worden internatinoaal erkend bij toelating voor universiteiten

NZ - NL
PISA (Programme for International Student Assessment) is een wereldwijde test die het studieniveau vergelijkt van 15-jarige studenten Volgens de 2006-lijst gaan NZ en NL ongeveer gelijk op: wiskunde NZ plaats 11 - NL plaats 5 / Wetenschap NZ 7 - NL 9 / Lezen NZ 5 - NL 11.

Onderwijs in NZ: Primary/Secondary education II

Op de primary school wordt per jaar in principe les gegeven les in dezelfde klas en met dezelfde leraar. Er worden 7 basisvakken gegeven. De twee belangrijkste vakken zijn Engels en rekenen. De overige 4 vakken zijn: wetenschap, techniek, sociale studies, kunst en gezondheid en lichamelijke opvoeding.

Intermediate schools werken over het algemeen hetzelfde maar een klas heeft naast de eigen leraar voor een aantal vakken een aparte leraar. Dezelfde 7 basisvakken worden gegeven, taal en rekenen blijven belangrijk maar aan de overige 5 vakken wordt nu ook meer tijd besteed bv. door specialistische lessen in voeding of workshops houtbewerking etc. De leerlingen worden op de intermediate school voorbereid op de overgang naar secondary school, o.a. dmv zelfstandig leren.

Op een secondary school worden studenten nog steeds in klassen (home/form class) ingedeeld maar hebben voor elk vak een andere docent. Gedurende de dag gebruiken ze verschillende lokalen en hebben niet altijd les met studenten uit hun eigen home/form class.
Er zijn verschillende manier waarop een school studenten in klassen indeelt.

Vertical home/form class: hierin zitten studenten uit verschillende leerjaren. Voordeel hiervan is dat jongere leerlingen kunnen leren van oudere studenten.
Horizontal home/form class: hierin zitten studenten uit hetzelfde leerjaar. .

Er is nog een andere mogelijkheid: streaming. Hierbij worden studenten ingedeeld naar hun academische capaciteit zodat binnen een klas iedereen op hetzelfde niveau zit. Examens aan het eind van het jaar bepalen de indeling voor het volgende jaar.

In jaar 9 en 10 worden de 5 basisvakken Engels, wiskunde, wetenschap, sociale studies en gezondheid/lichamelijke opvoeding het hele jaar door gevolgd. Uit de overige 2 basisvakken techniek en kunst kunnen studenten onderdelen kiezen.

Vanaf jaar 11 hebben studenten meer keuze in de vakken die ze willen volgen, hoewel er nog steeds verplichte vakken zijn. Meestal is engels, wiskunde en wetenschap nog verplicht, maar studenten kunnen wel het niveau kiezen dat ze hierin willen volgen.

Voor jaar 12 en 13 hebben sommige scholen hebben nu nog steeds verplichte vakken, meestal engels of wiskunde. Vanuit de overige vakken worden specialisaties gekozen.

Voorbeelden van vakken op een secondary school zijn o.a. Accounting, Business Studies, Legal Studies, Economics, Maori Language, English, Japanese, French, German, Spanish, Chemistry, Mathematics, Agriculture & Horticulture, Human Biology, Biology, Physics, Science, Geography, Computer Studies, Typing/Text, Information Management, Art, Media Studies, Design Technology, Music, Drama, Photography, Graphics & Design, Textiles, Clothing & Design, Physical Education, Social Studies, Health, History Food Technology en Classical Studies.

Onderwijs in NZ: Primary and secondary education

Primary en secondary education is verplicht voor scholieren tussen 6 en 16 jaar (15 met toestemming van ouders en school). De meeste leerlingen beginnen op hun 5e en blijven de volle 13 jaar.
In principe eindigt primary school bij jaar 8 en secondary school bij jaar 13. De laatste 2 jaar van de primary education worden regelmatig gevolgd bij een aparte intermediate school ipv de primary school. Er bestaan ook scholen die de opleiding verzorgen van jaar 1 tot 13, bv op het platteland waar er geen studenten genoeg zijn om aparte scholen te rechtvaardigen. De volgende mogelijkheden bestaan:
Jaar 1–8: Volledige Primary School (leeftijd 5–13)
Jaar 7–10: Middle School (leeftijd 11–14)
Jaar 7–13: Intermediate/Secondary School (leeftijd 11–18)
Jaar 1–13: Area schools (leeftijd 5–18)
Preschool – Jaar 13: Correspondence School (Preschool – leeftijd 18)

Er zijn 3 types scholen: staats-, privé- en geintegreerde staatsscholen. (Geintegreerde) Staatsscholen worden gefinancierd door de overheid. Prive scholen ontvangen ca 25% staatssteun . Geintegreerde staatsscholen zijn voormalige privescholen die nu onder het staatssysteem vallen maar hun speciale karakter behouden. Ongeveer 86% van de scholieren gaat naar een staatsschool, 10% naar een geintegreerde staatsschool en 4% naar een prive school.

Voor staatsscholen die aan hun limiet van het aantal leerlingen zitten bestaat er een (geografisch) toelatingsbeleid, de home zone. Een leerling die binnen de home zone woont van een school heeft het recht naar die school te gaan. Een leerling van buiten de school’s home zone kan toegelaten worden indien er plaats is en in deze volgorde: speciaal programma, broer/zus van een huidige student, broer/zus van voormalige student, kind van een bestuurslid/schoolpersoneel, alle overige leerlingen. Als er meer aanmeldingen zijn dan beschikbare plaatsen wordt er geloot.
Er bestaat kritiek op dit system omdat dit de ouders beperkt in de schoolkeuze en de scholen niet de mogelijkheid geeft studenten te selecteren. Bovendien stijgen de huizenprijzen in de home zone van een populaire school, waardoor de mogelijkheid beperkt is voor lagere sociaal-economische groepen om hier te wonen.

Matariki

Matariki: (noun) Pleiades, The Seven Sisters - an open cluster of many stars in the constellation Taurus, with at least six stars visible to the naked eye. First appearance before sunrise of Matariki in the north-eastern sky indicates the beginning of the Māori year - about the middle of June. (http://www.maoridictionary.co.nz)
Meer info



Vrijdagavond hebben we Matariki bij Landcare gevierd met een 'pot-luck dinner' met een internationaal/exotisch thema. De bijdragen bestonden o.a. uit:
haggis & lincolnshire sausages, norwegian boil-up, mediterranean couscous salad, german-austrian pizza, sauerkraut mini quiches, sushi, baked pigs head, roast pork, loose leaf salads, stew, rice.

In de zomer hebben we wel vaker een 'etentje' bij Landcare, maar dan meestal van de barbeque. Het was leuk om nu een keer zoveel verschillende internationale gerechten te hebben, die de afkomst van collega's laat zien.

Onderwijs in NZ: Early childhood education

Veel kinderen volgen een soort van early childhood education voordat de leerplicht begint.
De mogelijkheden zijn o.a.
- Playcentre of Kindergarten (3 – 5 jaar)
- Kohanga Reo
- Early Childhood Centres (0 – 5 jaar)

Een Playcentre wordt gerund door de ouders van de kinderen. Een speelsessie duurt ca. 2,5 uur. Er worden tot 10 sessies per week georganiseerd en een kind mag max. 5 sessies per week volgen. De playcentre organisatie verzorgt gratis opleidingen voor de ouders.

Een Kindergarten (of Kindy) verzorgt over het algemeen part-time opvang voor de kinderen. Oudere kinderen kunnen 5 dagen per week naar de ochtendsessie (±8.30-12.00), jonge kinderen gaan maximaal 3 x naar de middagsessie van ±1.00-3.15. Sommige Kindys verzorgen full-time opvang. De begeleiders moeten een geregistreerde opleiding gevolgd hebben. Per 15 kinderen is er 1 begeleider.

Kohanga Reo (Māori voor taal nesten) zijn kindergartens waar alle lessen in de Māori taal worden gegeven. Ze zijn in in 1982 opgericht omdat men bang was dat de Māori taal zou uitsterven. Het werd zo’n groot succes dat er nu ook lagere en middelbare scholen zijn (Kura Kaupapa Māori) waar Māori de voornaamste taal is.

Een Early childhood centre is een dagopvang waar kinderen zowel full-time als part-time terecht kunnen. Hier is er ongeveer 1 begeleider op de 5 kinderen.

Komkommertijd

Het is hier nu winter en wat onze belevenissen betreft komkommertijd. Een goed moment dus om eens wat dieper in te gaan op Nieuw-Zeelandse zaken. Om te beginnen een aantal blogs over het onderwijs in NZ.

In principe is in Nieuw Zeeland het onderwijs op de lagere en middelbare (staats)school gratis voor 5 tot 19-jarigen, maar er wordt wel om een ‘vrijwillige’ donatie gevraagd.
Alle kinderen moeten van hun 6de tot hun 16e verplicht naar school, maar veel kinderen beginnen vroeger en gaan al van hun 3e of 4e. Men denkt erover de leerplicht te verlengen tot 18 jaar of tot het 13-e leerjaar is gehaald.

Het onderwijssysteem bestaat uit:
- early childhood education (kleuterschool)
- primary education (lager onderwijs)
- secondary education (middelbaar onderwijs)
- tertiary education (hoger onderwijs)

Queensday 2008 - Wellington

Vanwege Queensday hadden we een lang weekend en aangezien we al een tijdje naar Wellington wilden hebben we voor dit weekend maar eens tickets geboekt. We moesten zaterdag vroeg op want om 7.15 vertrok het vliegtuig. Kate was niet echt onder de indruk van het opstijgen of landen, ze had meer aandacht voor de inflight magazine in de stoelzak voor haar (papier = in mond, scheuren, verkreukelen: joepie). Na de korte vlucht de tassen van de band gehaald en de bus naar het centrum genomen. Eerst zijn we naar het hotel gewandeld om daar de tassen alvast neer te zetten. Verlost van deze last zijn we naar het VVV kantoor gegaan voor wat informatie. Op het plein voor het kantoor stond echter een optocht klaar van Vietnam veteranen en toen hebben we eerst maar even gewacht tot zij afgemarcheerd waren, begeleid door diverse legerbands. Na het bezoek aan de VVV hebben we de cable car naar de botanische tuinen genomen. Boven aangekomen eerst een koffie/voedingsstop gehouden en vervolgens zijn we door de tuinen weer terug naar beneden gewandeld. Ondanks dat dit de laatste dag van de herfst was was er nog genoeg interessants in de tuinen te zien, in de rozentuin hielden de laatbloeiers het nog goed vol. Vanaf de tuinen was het nog een kort stukje lopen naar de parlementsgebouwen: het nieuwere gebouw 'Beehive' (bijenkorf) en Old Parliament House. Hier sloten wij ons aan bij een rondleiding door beide gebouwen en zijn we ook in de debating chamber van de House of Representatives geweest (vergelijkbaar met de Tweede Kamer). Na een late lunch zijn we via wat winkelstraten naar het hotel gewandeld. Voor Kate stond er een reiswieg op de kamer en er was genoeg vloerruimte om lekker te rollen. 's Avonds hebben we Maleisisch gegeten terwijl Kate lekker lag te slapen in de wandelwagen.

Zondag was het meer bewolkt maar wel iets warmer. In de ochtend hebben we een gedeelte gelopen van de City to Sea Walkway, door parken en achteraf straatjes met af en toe flinke steile stukken. Mooie houten huizen worden afgewisseld met lelijke flatgebouwen. Na een koffiestop hebben we een bezoek gebracht aan Old St Paul's Cathedral, een erg mooie houten kerk. Vervolgens zijn we naar de haven gewandeld en nog een kort bezoekje gebracht aan de City Gallery. Omdat we rond drieen de benen toch wel begonnen te voelen hebben we een broodje gekocht en zijn we teruggegaan naar het hotel. Kate had echter nog genoeg energie en dus hebben we nog een 'duik' genomen in het zwembad. Na haar slaapje opnieuw naar Cuba Street gewandeld en ditmaal Indiaas gegeten.

Maandagochtend regende het helaas. Na het uitchecken zijn we naar het Te Papa museum gewandeld. Daar konden we de tassen afgeven en zonder bagage door dit bijzonder grote museum dwalen. Er zijn oa permanente exposities over de Maori geschiedenis en de natuur en geologievan NZ. Overal zijn 'doe-dingen' voor zowel kinderen als volwassenen en op elke verdieping is ook een workshop speciaal voor kinderen. Vandaag was er ook een optreden van de NZ Army Band die een swingend concert gaf. Om half twee hebben we de bus terug naar de luchthaven genomen en om kwart over drie gingen we de lucht in. Ook tijdens deze vlucht heeft Kate geen kik gegeven en heeft ze zelfs even een dutje gedaan. Dit geeft een beetje vertrouwen in de lange vlucht naar NL, hoewel 2x 12 uur wel even wat anders is....

Klik op het fotootje om het album te openen met meer foto's van deze trip

Wellington

Blackout

Vrijdagavond stond het eten net op tafel toen opeens het licht uitviel: een blackout in Hamilton. Gelukkig wisten we de zaklantaarn te vinden en daarna een gaslampje zodat we in ieder geval ons eten konden zien. Om de beurt daarna bij het licht van de zaklantaarn de spullen ingepakt voor een weekendje weg en Kate ondertussen gevoed en in bed gestopt. Na ruim anderhalf uur in het donker hadden we weer licht. De gaskachel had (gelukkig) natuurlijk geen last van de blackout maar voor warm water en koken zijn we wel afhankelijk van het electriciteits netwerk.

Banff Mountain Film Festival 2008

Zaterdag zijn we naar het Banff Mountain Film Festival geweest. Terwijl Lucy (collega van Niels) op Kate paste genoten wij van allerlei buitensportfilms. De langste en voor ons ook meest interessante film was King Lines, over de klimmer Chris Sharma. De andere films hadden mountainbiking, unicycling (eenwielers, maar dan wel mountainbiketricks), kayaking, skieen en sneeuwkiten als onderwerp. In alle gevallen ging het om mensen die niet 'zomaar' een buitensport beoefenen maar hun leven ervan gemaakt hebben, ze reizen de wereld over op zoek naar de mooiste, moeilijkste of mooiste route, rivier, berg etc. en (meestal) met respect voor de natuur.

Zwemmen

Gisteren heeft Kate haar eerste 'zwemles' gehad. Deze lessen worden gegeven in het zwembad van een retirement village. Een lekker klein groepje van 6 babies met ouders, waaronder wat bekenden: Rachel (yoga en antenatal class) met Jemima en Tracey met Dylan (yoga). Terwijl we kinderliedjes zingen wordt er gesparteld in het water. Kate weet nog niet helemaal zeker wat ze er van vindt, waarschijnlijk moet ze nog even wennen aan het grote diepe bad en het gegalm.

Hierbij weer een filmpje van Kate waarin ze zwemt op het droge, haar lippen traint voor trompet en met ballen speelt.

We gaan naar Holland toe...

De vluchten zijn geboekt: van 14 september tot 2 oktober zullen we in Nederland zijn. De familie Atsma heeft speciaal voor ons ;-) hun huis verbouwd en daar gaan we dan ook het basiskamp opslaan. Wij kunnen straks eindelijk ons neefje Berend bewonderen en jullie kunnen kennismaken met Kate!

ANZAC Day

Vrijdag 25 april was het ANZAC Day, een vrije dag dus voor ons. In de ochtend was het nog mistig maar dat trok gelukkig weg zodat het zonnetje toch nog door kwam. Toen zijn we snel naar Wharepapa South vertrokken zodat we 's middags konden klimmen, dit keer met 2 andere collega's Neil en Lucy. Opnieuw hebben we 3 routes geklommen in het massiefje Slug Wall van Froggatt Edge, nl. Ninja (15), Pyro Pete (17) en Fire Bug Pete (16).

Highchair voor Kate

Van Niels' opa hadden we geld gekregen voor Kate. Hiervan is reeds een ledikantje aangeschaft en vorige week hebben we ook een stoel besteld. Inmiddels is die bezorgd en heeft Kate haar eerste 'maaltijden' al in de stoel genuttigd!

Meer Ballonnen...

Het begint zo langzamerhand een normaal gezicht te worden, overvliegende ballonnen. Vorige week kwam de 'Hamilton' ballon laag over.



En vanochtend landde er weer een ballon op het veld achter ons huis. Dit keer om passagiers te wisselen. We hadden dus alle tijd om even dichtbij te komen voordat ze weer verder gingen.

Hamilton 400

De V8 races van de Hamilton 400 zijn nu aan de gang in de stad. We kunnen de auto's hier helemaal horen. Ik was vanochtend even naar de supermarkt en het straten circuit is daar om de hoek, aan de noordwest kant van het centrum. Over het hek heen kun je de auto's zien racen.

Ik wil niet slapen....

Canyoning tragedie

Door extreem weer zijn er gisteren 8 doden gevallen in Nieuw Zeeland.
Ten noorden van Auckland kwam een groep ruiters in zwaar onweer terecht. Eén man en zijn paard zijn getroffen door de bliksem en kwamen hierbij om: http://www.stuff.co.nz/dominionpost/4481651a6479.html

Tijdens een schoolkamp in Tongariro zijn gisteren 6 leerlingen en 1 docent verdronken toen ze met een canyoning tocht bezig waren. In een half uur tijd steeg het water van de Mangatepopo River van 0.5 m3 naar 18 m3:
http://www.nzherald.co.nz/section/1/story.cfm?c_id=1&objectid=10504366

Op zoek naar een nieuwe baan???

Bij het zoeken naar een interessante vacature kwam ik in de Waikato Times deze advertentie tegen. Ik denk dat de kinderopvang een beetje lastig te regelen is, maar anders....

Balloons over Waikato

Afgelopen week was het jaarlijkse Balloons over Waikato evenement weer. De meeste activiteiten vinden bij zonsopgang plaats en dat is wat te vroeg wat ons betreft. Maar de 'Nightglow' is op een wat beter tijdstip.

Vorig jaar waren we er ook naartoe, maar dit jaar was het nog drukker, met muziek vooraf en naar ons idee beter georganiseerd.
Alleen Kate vond al het geluid en de drukte toen de eigenlijke show begon wat te veel van het goede, dus we zijn niet tot het einde gebleven.


( de laatste 2 foto's zijn met een isowaarde van 1600 uit de hand genomen...)

6 maanden

Kate is nu al weer 6 maanden. De wereld van het speelkleed is inmiddels te klein geworden, ze rolt zichzelf al aardig de kamer door. Naast borstvoeding is ze net met de eerste hapjes begonnen: babyrijst en wortel/aardappel. Er staat ook al een pompoen klaar om gepureerd te worden. Kate weegt inmiddels ongeveer 7.1 kg en hoewel het een beetje lastig meten is zal ze nu zo'n 66 cm zijn.
Hierbij 2 filmpjes van Kate on the move...



ps: ze heeft al 2 tandjes!

Paasweekend

Vier dagen vrij en een goede weersvoorspelling: tijd voor een tripje.
Vrijdagochtend zijn we via Lake Rotorua, Lake Rotoiti, Lake Rotoehu en Lake Rotoma naar Whakatane gereden. Na een koffiestop reden we naar Opotiki waar we highway 35 namen. Deze highway volgt de oostkust tot Gisborne. In Te Kaha hebben we de camping opgezocht.

De volgende dag vervolgden we de rit over de 35 met constant mooie uitzichten op de oceaan. Vanaf Te Araroa hebben we een gravelroad genomen naar het meest oostelijke puntje van het vaste land van Nieuw Zeeland. Een wandeling van 25 minuten bracht ons naar de vuurtoren met een mooi uitzicht. Na de lunch gingen we verder met ons rondje East Cape tot aan Tolago Bay. Hier vonden we opnieuw een camping aan het strand. Helaas ging het 's avonds wat miezeren, maar gelukkig konden we droog zitten in de voortent (dank Johan en Hylke).

Zondagochtend was het nog steeds bewolkt met af en toe een buitje maar dat weerhield ons niet de Cooks Cove Walkway te lopen. De terugweg ging in een hoog tempo want de regenbuitjes werden iets intenser. Nu was het nog een korte rit naar Gisborne. Hier hadden we een overnachting gepland maar omdat we er vrij vroeg waren en het nog steeds regenachtig was zijn we na een kopje koffie doorgereden via Highway 2 terug naar Opotiki en vervolgens naar Ohope Beach. Daar scheen het zonnetje wel en na het opzetten van de tent heb ik nog een heerlijke duik in zee genomen.

Maandagochtend zijn we naar Mt. Maunganui gereden. Daar wilden we eigenlijk ook een wandeling maken maar de regenwolken hadden ons opnieuw gevonden. Na de lunch zijn we dus maar naar huis gereden, een mooie rit door de Kaimai Range.
Na het slapen in een camper was dit de volgende kampeerervaring voor Kate. Op wat muggenbulten na heeft ze het goed doorstaan.

Klimmen

Zondagmiddag zijn we met een collega van Niels, Frank, en zijn huisgenootje Thea naar Froggatt Edge geweest om te klimmen. Bij de "Slug Wall" konden we in de schaduw zitten en zekeren, het klimmen was echter in de volle zon. We hebben de routes Pyromania (16), Slug (17) en Firestarter (17) geklommen. We klommen om de beurt zodat er altijd iemand bij Kate kon zitten, daardoor natuurlijk niet zo veel geklommen. Maar het was wel weer eens lekker aan de rotsen te hangen! (en nu spierpijn)

Happy birthday to me

Zaterdag werd ik weer een jaartje ouder. De dag begon al goed met 3 telefoontjes vanuit NL en een chatsessie met m'n zus. Dus ik voelde me echt jarig. Ik ben goed verwend met o.a. Hollandse lekkernijen.

Het leek me leuk om dit weekend te gaan kamperen in Coromandel maar helaas was de weersvoorspelling niet zo goed voor dit gebied. We zijn dus maar thuis gebleven (achteraf was het dus wel goed weer....). Vrijdagavond een mini espressocheesecake inelkaar gedraaid.

Zaterdagmiddag zijn we weer eens naar de Hamilton Gardens geweest. Het was blijkbaar een goede dag om te trouwen want we kwamen maar liefst 3 bruidsparen tegen, 1 stel trouwde in de Engelse tuin (bezig toen we daar aankwamen), een in de rozentuin (gom stond al klaar, bruidje kwamen we tegen op de parkeerplaats), het derde stel was onderweg naar binnen.

Thuis lag er een pakje in de brievenbus, dvd met De Mol. 's Avonds gelijk 2 afleveringen gekeken!

Baby on board

Vandaag ben ik met Kate naar de bioscoop geweest voor een Baby on Board Session. Elke woensdag buiten de schoolvakanties om draait er om 10.00 uur een film waarbij je je baby mee kunt nemen. De toegangsprijs is dan maar $ 6,50 en voor kinderen tot 5 jaar gratis. Overigens is het niet verplicht een kind mee te nemen... Natuurlijk is er relatief veel geroesemoes maar het geluid staat hard genoeg om de film goed te kunnen volgen. En hoe stil is het in een Amsterdamse bios????

Vandaag stond PS I love you op het programma. Ik had pas geleden het boek gelezen en daardoor viel het een beetje tegen. Op het basisgegeven (man laat na overlijden briefjes achter voor zijn vrouw) na was het hele verhaal behoorlijk aangepast. Voor de rest wel een aangename film met 'Denny Duquette' als Ierse zanger.

Afval

In onze 1-jaar-mijmeringen gaf ik aan dat ze hier minder milieuvriendelijk zijn dan we van te voren dachten. Ook stond in een artikeltje in de Hoogeveensche Courant dat mijn moeder had opgestuurd, geschreven door een stel dat door NZ fietst: 'simpel gescheiden ophalen van huisvuil of statiegeld op flessen is op veel plaatsen in NZ nog een onbekend verschijnsel'.

Nou, zo erg is het nu ook weer niet. Inderdaad is er geen statiegeld op flessen, maar huisvuil wordt wel gescheiden en daarbij kan je je flessen inleveren. Wekelijks kan je je afval buiten zetten en dan komen er 3 wagens langs. Eén voor de afvalzakken, eentje voor papier en eentje voor de 'glas'bak. In de glasbak kan je natuurlijk glas doen, maar ook plasticflessen waarop onderop de code 1 of 2 staat (o.a. alle frisdrankflessen) en blik. De persoon die de glasbakken leegt verdeelt meteen de inhoud, dus het gaat niet op de grote hoop.

Tevens is het mogelijk om je tuinafval op te laten halen, hiervoor moet je wel betalen. Maar zoals veel anderen hebben wij nu een plastic compost-ton in de tuin staan waarin al het gft in gaat.